نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، روزها و شب‌ها از پی هم گذشت و اکنون ماه رجب فرا رسید. ماهی که سرآغاز خلوت‌های شبانه با خداوند است و اینک بر این ماه مبارک سلام. سلام بر ماهی که طلوع سه امام معصوم را در آن شاهدیم. سلام بر ماهی که با بزرگترین جنبش تاریخ بشری و آن بعثت ختم المرسلین (ص) قرار گرفته است. سلام بر ماهی که میزبان معتکفان کوی دوست است. سلام بر ماهی که میانه‌ی آن با غم از دست دادن پرستار کربلا رقم خورده است. سلام بر ماهی که شب آرزوها در آن قرار دارد و همه آرزوها به فرج ولی عصر ختم شود.

اکنون نسیم رحمت الهی با آغاز ماه رجب بر روح و جان مومنان می‌وزد و همه مهیای عبادت و خودسازی می‌شوند. دل‌های زنگار گرفته از گناه که با وجودی سرشار از پشیمانی به سوی حضرت حق و با چشمانی گریان و دلی پرامید به راز و نیاز می‌پردازند ،تا اندکی از برکات این ماه پرعظمت بهره مند شوند باشد تا خود را برای بهار عبادت و آن ماه رمضان آماده سازند.

در این ماه بارش باران رحمت الهی بر قلب‌های گنهکاران می‌بارد و شب زنده داران در شب‌های روح نواز این ماه دست به دعا برمی دارند تا ایزدمنان آن‌ها را از بند وسوسه‌های این دنیای فانی رها کند و نور بندگی بر دل‌هایشان بتاباند. آری چه دلنواز است نجوای شبانه عاشقان در تاریکی دنیا. اکنون بزمی برپاست برای الفتی جانانه با پروردگار.

چه فرصتی از این بهتر که ماه رجب را درک کنیم و چه فرصتی ناب‌تر از فرصت رجبیه. آنگاه که سه روز خود را از بند این دنیا رها می‌کنی و دل مشغول می‌شوی با رفیق همیشگی که چشم انتظار آمدن است. روزها و شب‌های اعتکاف حال و روز روح را بهتر می‌کند و فرصت معنوی است برای آشتی با حضرت دوست.

کاش بتوانیم از لحظه لحظه این ماه مبارک استفاده کنیم و روح سرگشته را که در روزمرگی‌های دنیای امروزی سخت دست و پا می زند و غبار دنیوی به خود گرفته است پاک کنیم و این ذکر را زیر لب زمزمه کنیم یا من ارجوه لکل خیر.

 چه بسیار فرصت‌ها زود می‌گذرد و آنی در حال پایان یافتن است. اگر چشم بر هم زنیم این ماه نیز به پایان می‌رسد و دستانمان از خیر و برکتش بی نصیب می‌ماند. بیاییم به قدر وجود از این ماه بهره ببریم و بر مهر بندگی سجده کنیم. اینک خداوند پذیرای ماست قدری اشک با وجودی پشیمان ما را به او نزدیک می‌کند. باشد که با استغفار آنهم نه زبانی بلکه با تمام وجود، روزه گرفتن و صدقه دادن اندکی به پروردگار نزدیک شویم و توشه‌ای برای سرای باقی فراهم سازیم.

نجمه کریمیان