به گزارش پایگاه خبری ربیع، از دیدگاه اسلام، فرزندان عاملی برای افزایش رضایت خاطر والدین و درنتیجه تحکیم پیوند زناشوییاند. اسلام گذشته از یادآوری ارزشها و منافع دنیوی فرزندان برای والدین مانند اینکه فرزندان موجب انس پدر و مادر و خارجشدن آنها از تنهاییاند و فرزندان، یار و یاور پدر و مادر و یادگارهای آنان پس از مرگ ایشان خواهند بود، بر ارزشهای معنوی و اخروی فرزندان تأکید بسیار کرده است؛ ازجمله میتوان به احادیثی اشاره کرد که بر پاداش اخروی تولید مثل، پاداش اخروی صبر بر دشواریهای تربیت فرزند و پاداشهایی تأکید دارند که درنتیجه کارهای نیک فرزند برای پدر و مادر منظور میشود.
وجود فرزند باعث میشود زن و مرد به حدی از گذشت برسند؛ آنهایی که تا دیروز غرورشان اجازه نمیداد زیر بار حرف دیگری بروند، امروز به خاطر فرزندانشان یکدیگر را میبخشند و از خطای یکدیگر چشمپوشی میکنند تا آسایش و امنیت فرزند را فراهم کنند.
آثار و فواید فرزندآوری از نگاه اسلام
بنا بر نگرش اسلام، فرزندآوری فواید فراوانی دارد و داشتن فرزند و باقیگذاشتن نسلی صالح برای هر مسلمانی، امری مبارک و میمون تلقی میشود. سزاوار نیست هیچ مسلمانی به اختیار خود بدون ذریه بماند. قرآن کریم از فرزند تعبیر به باقیات صالحات کرده است: «مال و فرزند، زینت زندگی دنیا هستند و نیکیهای ماندگار ثوابش نزد پروردگار تو بهتر و امیدبخشتر است.
آثار و فواید روحی و روانشناختی فرزندآوری
تقویت عزت نفس
برای آنکه زوجین انتظارات خود و دیگران را برآورده کنند و به ارزشها و اهدافی که لازمه زندگی سعادتمند است نائل آیند، نیاز به تلاش برای داشتن فرزند دارند و این به نوبه خود باعث تقویت عزت نفس در زوجین میشود. پس یکی از نقشهای مثبت فرزند در خانواده، برآوردهساختن انتظارات والدین و دیگران و ایجاد و تقویت عزت نفس آنهاست.
براساس تحقیقات بهعملآمده، بچهدارشدن از شگفتانگیزترین و جذابترین تجربیات بشری است.
پژوهشگران در تحقیقات خود دریافتهاند خانوادههایی که صاحب فرزند هستند، بیش از خانوادههای بدون فرزند از زندگی لذت میبرند و احساس خوشبختی بیشتری میکنند.
احساس دوستداشتن و دوست داشتهشدن
خانواده، جایگاهی استوار برای حفظ و رشد جامعه است و از آنجایی که خداوند متعال ذات آدمی را با محبت و احساسات آفریده است، فرزندآوری خود زمینهساز خوبی برای دوستداشتن و محبوببودن است؛ زیرا یکی از نیازهای فرزندان دوست داشتهشدن توسط دیگران است و از طرف دیگر والدین تمایل به حمایت از فرزندان در زندگی دارند.
عامل نشاط و سلامت روانی والدین
جامعه آن هنگام نشاط دارد که خانوادهها در نشاط و آرامش به سر ببرند؛ نشاط در خانواده نیز مؤلفههایی دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد؛ ازجمله عوامل زیادشدن نشاط در زندگی مشترک، فرزندآوری است؛ حضرت رسول اکرم(ص) در تعبیری میفرمایند: «فرزند صالح، گلی از گلهای بهشت است.»
رشد شخصیت
از آنجایی که یکی از اهداف آفرینش رشد انسانها و رسیدن به کمال است، نمیتوان از نقش تربیت فرزندان در این زمینه غافل شد؛ زیرا تربیت فرزندان رشدی عملی است که توسط پدر و مادر صورت میگیرد و همین مسئله موجب تفکر و تعقل آنها برای رشد و زندگی فرزندانشان میشود که درنتیجه منجر به رشد و تعالی خودشان در این مسیر خواهد شد.
توسعه اقتصادی و برکت در خانواده
وضعیت معیشتی و رفاه اقتصادی در خانواده دارای نقش مهمی است. تأمین مخارج زندگی مشترک و هزینه فرزندان از قبیل خوراک، پوشاک و مسکن موجب شده است عدهای زیر بار مسئولیت زندگی زناشویی و پدر یا مادرشدن در سنین جوانی نروند.اسلام و قرآن تشکیل خانواده و فرزندآوری را نهتنها باعث مشکلات معیشتی در خانواده نمیداند، بلکه توسعه معیشتی را پس از ازدواج و صاحب فرزندشدن به واسطه تلاش و برکت همراه آن، تضمین کرده است. براساس آموزههای دینی، فقر و نداری مانعی در جهت تشکیل خانواده و اندیشه فرزندآوری نیست؛ زیرا خداوند در پرتو ازدواج و فرزند برکت و بینیازی عطا میکند.
حس مفیدبودن و ارزشمندی
افراد نیازمند شکوفایی هستند تا به خودباوری برسند. از آنجایی که خداوند متعال قابلیت فرزندآوری را به مردان و زنان داده است، اگر آنها به هر دلیلی از این قابلیت بهرهمند نشوند، در خود به نوعی احساس سرخوردگی میکنند و به آرامشی که باید
نمیرسند.
امید به آینده
با ورود فرزند به کانون گرم خانواده زندگی سرشار از موفقیت خواهد بود؛ زیرا شکوفایی و رشد فرزندان برای والدین بسیار زیباست و نتیجه زحماتی است که آنها با دل و جان متحمل شدهاند و موجب میشود بذر خوشبختی و امید در دل والدین جوانه بزند که در آینده تنها نیستند؛ زیرا والدین علاقهمندند فرزندانشان هنگام پیری و کهولت از آنان دستگیری کنند.
دیدگاه اسلام درباره فرزند
از دیدگاه اسلام، فرزندان عاملی برای افزایش رضایت خاطر والدین و درنتیجه تحکیم پیوند زناشوییاند. اسلام گذشته از یادآوری ارزشها و منافع دنیوی فرزندان برای والدین مانند اینکه فرزندان موجب انس پدر و مادر و خارجشدن آنها از تنهاییاند و فرزندان، یار و یاور پدر و مادر و یادگارهای آنان پس از مرگ ایشان خواهند بود، بر ارزشهای معنوی و اخروی فرزندان تأکید بسیار کرده است