دروغ پراکنی در فضای مجازی
امروزه فضای مجازی به عنوان بستری برای دروغ پراکنی و نشر اکاذیب شده و افرادی هستند که با نیات گوناگون از این فضا سواستفاده کرده و به نشر اخبار و اطلاعات کذب می‌پردازند. در این میان اخباری منتشر می‌شود که در امنیت روانی جامعه تأثیر گذاشته و یا اینکه اهداف دشمن را تأمین می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروزه فضای مجازی به عنوان بستری برای دروغ پراکنی و نشر اکاذیب شده و افرادی هستند که با نیات گوناگون از این فضا سواستفاده کرده و به نشر اخبار و اطلاعات کذب می‌پردازند. در این میان اخباری منتشر می‌شود که در امنیت روانی جامعه تأثیر گذاشته و یا اینکه اهداف دشمن را تأمین می‌کند.
به عنوان مثال در پی حادثه تروریستی کرمان برخی در فضای مجازی با انتشار محتوای کذب در صدد برهم زدن امنیت روانی جامعه برآمدند و آن را مخدوش ساختند. افراد غافل و معاند با حرمت شکنی شهدای حادثه کرمان دست به این اقدام زدند و با انتشار مطالب کذب جامعه را دچار تشویش کردند. البته این اولین بار نبود که شاهد انتشار اکاذیب در فضای مجازی بودیم زیرا در ایام اغتشاشات سال ۱۴۰۱ و بعد از آن نیز شاهد انتشار محتوای کذب و بازنشر آنها بودیم و در این بین برخی از افراد مشهور نیز در این مسیر قرار گرفتند و طبیعتاً به دلیل شناخته شدن آنها در بین افراد جامعه بر مردم تاثیراتی را داشتند.
از سویی طبق آنچه که گفته شد فضای مجازی به عنوان یک بستر برای عملیات روانی دشمن بر علیه مردم و انتشار اطلاعات کذب و شایعه درآمده است و قطعاً برخورد مسئولان با این فعالیت‌ها چندان کارآمد نبوده است.در واقع فضای بی در و پیکر مجازی راه را برای مقاصد عده‌ای غافل و معاند فراهم کرده است.
افرادی که یک روز علیه نظام و روزی درباره قتل یک چهره شناخته شده و روزی دیگر درباره احکام متخلفان زبان به دروغ باز می‌کنند. بر این اساس این سؤالات مطرح است و آن اینکه چرا تاکنون با توجه به رشد روزانه انتشار اکاذیب و محتوای کذب در این شبکه‌ها شاهد برخورد قاطع با منتشرکنندگان نیستیم؟ چرا مسئولان فرهنگی قدمی برای ارتقای سواد رسانه‌ای مردم با توجه به تلاش دشمنان در این زمینه نداشته و کوتاهی کرده‌اند؟ آیا مسئولان مستحضر نیستند رهبر معظم انقلاب همواره بر فضای مجازی تاکید کرده‌اند و امنیت روانی مردم در فضای مجازی مورد دستبرد قرار گرفته است؟
مسئله مهم در این رابطه این است مجازات‌های دروغ پراکنی بسیار ناکارآمد و غیر مؤثر است. به نحوی که بازدارنده نیست و منجر به فعالیت دوباره نشردهندگان می‌شود. این در حالی است که در کشورهای دیگر در رابطه با این موضوع مهم اجتماعی مجازات‌های سنگینی وضع شده و شاهد اجرای آن هستیم. بنابراین بایستی در کشور ما هم چنین قوانین بازدارنده‌ای وضع و اجرا شود و به جای اینکه به صورت موردی با فرد متخلف برخورد شده به صورت یک قانون تعیین شود تا دیگر شاهد دروغ پراکنی و شایعه پردازی نشویم.
لازم به ذکر است طبق قوانین موجود مجازات افرادی که اقدام به اخبار خلاف واقع می‌کنند بسته به شرایط تحقق جرم و ضرر آن و نظر قاضی از نود و یک روز تا دو سال حبس و پنج تا چهل میلیون ریال جزای نقدی دارد. قطعاً این قانون بازدارنده نیست. بنابراین باید برای تأمین امنیت روانی جامعه و متلاشی شدن اهداف معاندان قوانین جدیدی وضع و اجرا شود.
نجمه کریمیان