پایگاه خبری ربیع/
بیستم جمادی الثانی سالروز ولادت با سعادت دخت نبی اعظم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، روزی که به یمن ولادتش عالم منور به نور فاطمی و انوار الهی آن بانوی بزرگ دو عالم شد این میلاد خجسته و ولادت حضرت امام خمینی ره) را به محضر حضرت ولی عصر ارواحنا فداه و همه مسلمان بلکه جامعه بشریت تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم.
انسان موجودی است با کرامت، نگاه جنسیتی به انسان یک دیدگاه غلطی است، نظام عالم خلقت یک نظام تکامل طلبی است و رسیدن به این کمال جنسیت نمی‌شناسد، مرد و زن و فرزندان شکل یک خانواده را نشان می‌دهند اما جایگاه مادری جایگاه ویژه‌ای است.
مادر به‌عنوان قلب یک خانواده، پایه‌گذار پیوندهای عاطفی و میان فردی است خدای تعالی در قرآن مجید به نقش پررنج و زحمت مادران در رشد و پرورش فرزندان اشاره می‌کند و پیامبر اکرم (ص) نیز جایگاه رفیعی برای آنان ترسیم می‌کند.
در محیط خانه و اجتماع برجسته‌ترین نقش مادر نقش تربیتی است. اهمیت این نقش از آن جا روشن می‌شود که کودک نخستین بار در آغوش مادر قرار می‌گیرد و آداب و رسوم اجتماعی را از او می‌آموزد. کودک از دامن مادر یاد می‌گیرد که چگونه با دیگران رفتار نماید و چگونه با آنان برخورد داشته باشد. چگونگی رفتار مادر با کودک در شکل دهی ساختار شخصیتی او تأثیری چشم گیر دارد.
از این رو، کارشناسان مسائل تربیتی بر نقش مادر در تربیت فرزند همواره تأکید داشته و دارند.
غرب با توجه به نگاه مادی گرایانه، حضور زن در محیط پرعاطفه و با محبت خانواده را سبک شمرده و همدوشی با مردان را یک ارزش تلقی می‌کند. گاه یک زن ساعت‌ها در محیط خارج از خانه و با تقسیم محبت با دیگران و با جسمی خسته و روحی درهم شکسته، به محیط خانه وارد می‌شود. گرچه در آمدی هم کسب کرده باشد، جوامع صنعتی امروز با بحرا ن هویت خانواده مواجه است چون در بسیاری از موارد زن را کالای تجاری می‌داند. ونقش مادری اورا با نقش مادی جابجا نموده است، اما نگاه واقعی وحقیقی، نفقه ومخارج زندگی را بر مرد واجب می‌داند نه بر زن وارزش زن با نگاه مادری به اوست که موجب سعادت انسان می‌شود.
امام خمینی «ره» می‌فرماید: «یک مادر ممکن است یک بچه را خوب تربیت کند و آن بچه یک امت را نجات بدهد و ممکن است بد تربیت کند و آن بچه موجب هلاکت یک امت بشود». این کلام امام دلیل روشنی بر اهمیت نقش مادران در شکل دادن اندیشه‌های سیاسی فرزندان است. همان گونه که خود ایشان نیز از خانواده مؤمن و طبقه متوسط جامعه ظهور کرد و معادلات سیاسی و نظامی جهان را به هم ریخت.
نخستین مدرسه برای تربیت فرزند آغوش مادر است؛ پدر بعد از زمان شعور، مربی قرار می‌گیرد. اگر مادر دارای علم، نیکی، تقوی، و دیگر صفات خوب باشد فرزند نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد و رفته رفته با همین صفات متصف می‌گردد، اما اگر دامن مادر از خوبی‌ها خالی باشد، فرزند نیز محروم می‌شود.
اما براستی ایفای چنین نقش مهمی در دنیای پیشرفته امروز بدون آموزش صحیح امکان پذیر نیست، یعنی همان گونه که ما برای یک متخصص وکارشناس نفت دانشکده نفت یا نیرو ویا برای تربیت یک معلم دانشگاه تربیت معلم و یا حتی برای هتل داری یک رشتهٔ ویژه آن داریم، می‌شود گفت ایفای نقش مادری نیاز به دانشگاه ندارد؟
اهمیت این موضوع وقتی لطیف‌تر می‌شود که امروزه می‌بینیم خیلی از دختران دانشجو صرفاً بخاطر داشتن یک مدرک لیسانس واعتبار آن در امر ازدواج وغیره درس‌ها ودوره های سختی را پشت سر می‌گذارند که عمدتاً آن کتب ودروس ودوره ها کمتر در زندگی آنان می‌تواند کار بست عملی داشته باشد پس چه بهتر که دانشگاهی داشته باشیم تا مادران متخصص والهی تربیت کنند وتفاوت عمده تمدن اسلامی با دیگر تمدن ها و فرهنگ ها روشن شود.
البته این دانشگاه نیاز به ژرف اندیشی عمیق دارد ، چون پایه گذاری آن و برنامه ریزی آن کار دقیقی است واگر کسی نگران نحوهٔ ادارهٔ آن باشد باید بداند که مطمئناً دین داران زیادی هستنند که حاضرند هزینهٔ آن را مثل مدارس ودانشگاههای غیر انتفاعی پرداخت کنند لکن خروجی آن مادران زمینه ساز تربیت مهدوی باشند. و مطمئن باشیم که دشمنان در جنگ نرم این شنگر مهم را هدف قرار داه اند و از آن‌جایی که در عصر کنونی علوم مختلف با سرعت زیادی در حال پیشرفت است، به همین خاطر آموزش مادران به ویژه در زمینه علوم جدید از ضروریات است و مادران نیز باید به نوبه خود سعی کنند آموزش‌های خود را به حدی برسانند که از فرزندان‌شان عقب نباشند.
به امید شکل گیری چنین دانشگاهی که اگر این حدیث “الجنه تحت اقدام الامهات ” نبوی (صلی الله علیه واله) باشد، مادر بهشت کوچک است ودانشگاه تربیت مادر، دانشگاه بهشتی می‌شود.
دکتر علی بیگی استاد و پژوهشگر حوزه و دانشگاه