به گزارش پایگاه خبری ربیع، در آستانه تنفیذ و تحلیف ریاست جمهوری دوره چهاردهم و در ایام محرم و بایوجه به اهمیت و ارزش خدمت به مردم بویژه به جامعه اسلامی از سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام درس می‌گیریم و خود را در راستای آرمانهای آن امام بزرگوار قرار می‌دهیم و از ریئیس جمهور محترم و کابینه‌ای که معرفی خواهند کرد توقع داریم ورود به خدمت خود را که در ایام متعلق به حسین ابن علی علیه السلام است را قدر دانسته در راه امامت و ولایت و خدمت به ملت مسلمان ایران با الگو برداری از حکومت مولای متقیان و سیره معصومین علیهم صلوات الله گام بردارند. جامعه امروز ما بیش از هر زمان نیازمند افرادی است که با انگیزه الهی خدمت کنند و خود را وقف مردم نموده، در رفع مشکلات اقتصادی و معیشت آنها را یاری کنند. یکی از مهم‌ترین آموزه‌های قرآن و اهل بیت علیهم السلام (از جمله اباعبدالله) خدمت به مردم و نیازمندان جامعه است که اجمالاً به آن می‌پردازیم. از دیدگاه مکتب حیات بخش اهل بیت علیهم السلام خدمتگزاری به افراد جامعه، حد و مرزی ندارد و یک دین باور حقیقی در تمام صحنه‌های زندگی با الهام از رهبران آسمانی خویش می‌کوشد تا باری را از دوش دیگران بردارد و خدمتی را به بشر ارائه کند؛ هرچند فرد مخدوم، هم کیش یا هم گروه و همدسته او نباشد، البته خدمت به اهل ایمان اهمیت ویژه‌ای دارد. امام حسین علیه السلام با تأکید بر این باور وحیانی می‌فرماید: «اعلموا ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلاتملوا النعم فتتحول الی غیرکم؛بدانید نیازمندیهای مردم که به شما مراجعه می‌کنند از نعمت‌های الهی است پس نعمت‌ها را افسرده نسازید یعنی مبادا با رنجاندن مردم نیازمند کفران نعمت کنید که این وظیفه خدمت رسانی به دیگران محول خواهد شد!» بزرگ رهبر جهان اسلام حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله در پیامی جهانی به پیروان خود چنین رهنمود می‌دهد: «ایما مسلم خدم قوما من المسلمین الا اعطاه الله مثل عددهم خداما فی الجنه; هر مسلمانی که به گروهی از مسلمانان خدمت کند خداوند متعال به تعداد آنان، خدمتگزارانی را در بهشت به او عطا خواهد کرد.» اساساً یکی از مهم‌ترین آرزو و درخواست‌های ائمه اطهار علیهم السلام از خداوند متعال توفیق خدمتگزاری به مردم بوده است و آنان این خواسته ارزشمند خویش را در قالب دعاها و سخنان گهربار خویش ابراز می‌نمودند.
امام سجادعلیه السلام در دعای مکارم الاخلاق با پروردگار متعال چنین نجوا می‌فرماید: «واجر للناس علی یدی الخیر ولاتمحقه بالمن; خداوندا! انجام کارهای خیر را برای مردم، به دست من اجرا کن و خدمات نیکم را با منت گزاری ضایع مگردان.» رفع نیاز حاجتمندان و کمک به ارباب رجوع، از نکات قابل توجهی است که در جوامع حدیثی و منابع فقهی بخشهای مستقلی برای آن منظور شده است. «قضاء حاجه المؤمن»، «خدمه المؤمن»، «الاهتمام بامور المسلمین»، «الطاف المؤمن و اکرامه» برخی از عناوین این ابواب است. در متن این گفتارهای سودمند، افزون بر ثواب‌های اخروی خدمت رسانی، به نتایج پربار این سنت خداپسندانه در دنیا نیز اشاره شده است. در یکی از همین روایات، حضرت سیدالشهداء علیه السلام به خدمتگزاران راستین به مردم نوید می‌دهد: «من نفس کربه مؤمن فرج الله عنه کرب الدنیا والاخره; هر کس اندوهی رااز دل یکی از اهل ایمان بزداید، خداوند متعال غصه‌های دنیا و آخرت او را از میان برداشته ومشکلاتش را حل خواهد نمود.» بنابراین خدمت رسانی در جامعه اسلامی، بویژه از سوی کارگزاران و مسئولان و صاحبان قدرت و مال و متنفذان، امری لازم و ضروری است. امروز اصل و محور مشکلات مردم اقتصادی و معیشتی است دولتی‌ها از فرصت به دست آمده استفاده کنند و در راستای کاهش تورم و حل مشکل معیشت جامعه لحظه‌ای درنگ و دریغ نکنند که فردا خیلی دیر است! مردم انتظار دارند مجریان امور همچون شهید بزرگوار رئیسی در راه خدمت به مردم سرازپا نشناسند و و با تمام توان وارد عمل شوند. شایسته است هر مسلمان وظیفه شناس و مسئولیت پذیر در هر پست و مقامی که باشد در امر خدمت رسانی همت نماید و تلاش خود را مضاعف گرداند.
امروز که کشور و مردم ما گرفتار کمبودها و مشکلات، گرانی و تورم، بیکاری و رکود هستند خدمت به مردم یک ضرورت و نیاز است که مسئولان باید بطور شبانه روزی به آن همت گمارند و لحظه‌ای دریغ نکنند که گره گشایی از نگرانی‌های مردم از اوجب واجبات است و این خدمت را نعمت الهی بدانند و شاکر به درگاه با عظمتش باشند که لیاقت خدمت به مردم را نصیب شده‌اند. مبادا مسئولی مردم را بازی دهد؟ قول بی عمل دهد؟ برای انجام کار مردم امروز و فردا کند؟ مراجعین را پاسکاری کند؟ عقب افتادن کار مردم را به دیگران نسبت دهد؟ خود را ارباب مردم بداند؟ به مراجعین احترام نکند؟ جواب سلام مراجعش را ندهد؟ راهنمایی درست نداشته باشد؟ برای یک امضا امروز و فردا کند؟ برای انجام وظیفه‌اش منت بگذارد؟ این اخلاق از فرهنگ حسینی به دور است و قدر ناشناسی از مسئولیتی که خدا به او لطف داشته است! و بدا بر احوال اینگونه افراد! که هم دنیایشان را خراب می‌کنند و هم آخرتشان را! کسانیکه کار مردم را در دست گرفته‌اند قدر بدانند و از لحظات برای خدمت به مردم بهره بگیرند و توشه برچینند که این فرصت را غنیمت دانستن کاری عاقلانه است زیرا عمر مسئولیت‌ها کوتاه است و چیزی که می ماند زیبایی های عملی است که با اخلاص و برای رضای خدا و قدردانی از لیاقتی که خدا داده است می باشد و پس از مسئولیت نشاط می آورد که توانسته خدمت کند اما اگر ناخدمتی یا تر فعلی داشت قطعا پشیمانی دارد که سودی عاید نخواهد کرد. وقتی کسی مسئولیتی را پذیرفت تعهدات زیادی دارد و عهد خدمت به مردم در آن نهفته است که باید وفای بعهد داشته باشد.
مظفر حاجیان