به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، شهرام صارمی که از سال ۸۰ مدیریت بخش موسیقی فرهنگسرای ارسباران را بر عهده داشت، استغفا داد و از این مجموعه رفت. فرهنگسرای ارسباران در سال‌های اخیر تنها مرکز فعال موسیقی زیرنظر نهاد شهرداری تهران بود و بسیاری از گروه‌های سنتی با امکان این مرکز شکل گرفتند و اولین اجرای زنده‌شان را برگزار کردند.
ارسباران با تلاش‌های صارمی که میان قاطبه اهالی موسیقی هم مقبولیت دارد (حضور اساتید عالی موسیقی ایران در برنامه‌های موسیقی ارسباران این موضوع را تایید می‌کند)، در حوزه موسیقی به یکی از جریانات اصلی موسیقی به ویژه موسیقی اصیل ایرانی تبدیل شده بود.
اما با این وجود و تمامی اتفاق‌های مثبت فرهنگسرای ارسباران در سال‌های اخیر، ظاهرا محسن سلیمانی مدیر فرهنگسرا تصمیم گرفته تا خط مشی موسیقی این مجموعه را عوض کند؛ موضوعی که باعث استعفای صارمی از این مجموعه شده است.
طی سال‌های اخیر مجموعه شهرداری تهران در حوزه موسیقی تقریبا منفعل عمل کرده و بنا به هر دلیلی ترجیه داده این حوزه را به حال خود رها کند؛ فرهنگسرای ارسباران تنها نهاد زیر مجموعه شهرداری بود که با هدایتی درست توانسته بود از موسیقی اصیلی ایرانی که طی این سال‌ها به حاشیه رانده شده حمایت کند.
بسیاری از اهالی موسیقی نیز بارها به نقش مثبت صارمی در ارسباران اشاره کرده بودند. از جمله حسین علیزاده که درباره او گفته بود: ««من معمولا جایی نمی‌روم اما هر وقت که شهرام برای برنامه‌ای به من زنگ بزند اصلا سوال نمی‌کنم. می‌خواهم به مسئولین فرهنگی شهرداری تبریک بگویم که برعکس جاهای دیگر توانستند کاری بکنند که شهرام رغبت کند اینجا بماند و امیدوارم قدر زحمت‌های او را بدانند، چرا که اگر خود آن‌ها ندانند تمام ایران می‌دانند که اعتبار شهرام صارمی باعث شده که ما خیلی وقت‌ها فرهنگسرای ارسباران را خانه خودمان بدانیم. این خیلی حرف است برای اینکه ما هیچ جای دیگر را اینطور خانه خودمان نمی‌دانیم.»
با خداخافظی صارمی از مجموعه فرهنگسرای ارسباران، می‌توان انتظار داشت که بخش موسیقی این فرهنگسرا هم مانند سایر فرهنگسرای شهر به وضعیتی منفعل برسد.
بنابر این گزارش، شهرام صارمی مقدمات موسیقی را نزد برادرش جهانشاه صارمی فرا گرفت و با راهنمایی‌های وی، از سال ۱۳۶۳ آموزش موسیقی را در کانون فرهنگی و هنری چاووش نزد هادی منتظری آغاز نمود. از سال ۱۳۶۹ با راهنمایی‌های هادی منتظری و علی‌اکبرشکارچی به کلاس استاد اصغر بهاری راه یافت و با بهره‌گیری مستقیم و غیرمستقیم از اسلوب ممتاز ایشان به تکمیل آموخته‌های خود پرداخت.
در سال ۱۳۷۰ وارد دانشکده‌ی موسیقی دانشگاه هنر شد. وی فعالیت حرفه‌ای خود را از سال۱۳۶۷ آغاز کرد و کنسرت‌های متعددی را در داخل و خارج از کشور اجرا نمود. پایان‌نامه‌ی تحصیلی وی با عنوان “فواصل در موسیقی مناطق مختلف ایران”، تحقیق جامعی از ساختار موسیقی اقوام ایران و موسیقی دستگاهی ایران و هم‌چنین تأثیر و تقابل این دو موسیقی است که با راهنمایی استاد حسین علیزاده به پایان رسیده است.
انتهای پیام/