نجمه کریمیان
به گزارش پایگاه خبری ربیع، روز پنجم ماه صفر مصادف است با شهادت حضرت رقیه (س).
هنوز هم صدای غربت و مظلومیت نازدانه امام حسین (ع )در کوچه‌ی تاریخ به گوش می‌رسد.
دختر کوچک اباعبدالله (ع) انس بسیاری با پدر داشت و پدر نیز او را مورد محبت و مهربانی قرار می‌داد. همین پیوند تنگاتنگ سبب شد تا غم و فراق پدر بر روح و جانش سنگینی کند و بعد از گذشت مدتی از شهادت امام حسین (ع) به آغوش پدر بازگردد.
درباره شهادت آن حضرت نقل است در خرابه شام، پس از دیدن سر بریده پدر و گفتگوی سوزناک با آن چنان گریست که بیهوش شد و زمانی که او را حرکت دادند، دریافتند که از دنیا رفته است.
حضرت رقیه (س در زمان شهادت تنها سه سال داشت و شهادتش سند مظلومیت کربلا شد و حکمت الهی بر آن بود تا در اسارت به شهادت برسد و مظلومیتش همیشه بر دوش تاریخ بماند و لکه ننگی بر پیشانی امویان شود آن‌ها را رسوا کند.
وجود نورانی نازدانه اباعبدالله یکی از شخصیت‌های تأثیر گذار قیام کربلاست که خود جلوه‌ای از شکوه و عظمت این حادثه است.
او سهم زیادی در سربلندی این قیام و ماندگاری آن دارد و با دستان کوچک خود توانست حامل پیامی از وقایع کربلا باشد.
حضرت رقیه (س) در دامن بانوی پاکدامنی چون حضرت زینب (س )تربیت شد و فضایل اخلاقی و دینی را فرا گرفت. همین امر سبب شد تا بستری فراهم شود و وقایع کربلا را با وجود سن کم درک کند.
با نگاهی به شخصیت‌های اسرای کربلا درمی یابیم که همه این افراد توانستند فلسفه وجودی این قیام را احیا کنند. وجود مبارک یکی از این افراد حضرت رقیه (س )لست.
شخصیت کم نظیر حضرت او به عنوان الگویی ارزشمند برای دختران و زنان مسلمان است که درس‌هایی از جنس ایثار، مقاومت، حیا و عفت می‌آموزد و به عنوان الگوی تربیتی در هدایت فرزندان آن هم از زمان کودکی نقش به سزایی دارد.
والدین می‌توانند از این طریق اندیشه‌های اسلامی را به کودکان خود بیاموزند تا در وجودشان نهادینه شود.
نجمه کریمیان