مظفر حاجیان

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛یکی از جدی‌ترین هشدارهایی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان اخیر خود مطرح فرمودند، به مجموعه اقداماتی بازمی‌گردد که دشمن سال‌هاست برای تغییر فرهنگ، باورها و سبک زندگی مردم ما به کار گرفته است. این اقدامات، محدود به جنگ رسانه‌ای یا عملیات روانی نیست؛ بلکه طرحی همه‌جانبه، پیچیده و هدفمند است که از جاسوس‌پروری تا هویت‌زدایی فرهنگی را دربرمی‌گیرد. امروز میدان نبرد دشمن نه مرزهای جغرافیایی، بلکه قلب جامعه، ذهن جوانان و ریشه‌های تاریخی و اعتقادی ملت ایران است.

یکی از مهم‌ترین ابعاد فشار دشمن، تلاش برای تربیت و به‌کارگیری نیروهای نفوذی در داخل کشور است. اما برخلاف گذشته که جاسوسی بیشتر ماهیت صنعتی، نظامی یا سیاسی داشت، امروز جاسوسی نوین به معنای نفوذ فکری، فرهنگی و رسانه‌ای است. رسانه هایی که نان از جیب این ملت می خورند و از پشت خنجر می زنند! و البته رسانه های بیشمار خارجی که طبعا مزدبگیران و مامور اجانب هستند و مأموریت خود را انجام می دهند.

دشمن دیگر صرفاً به‌دنبال سرقت اسناد یا اطلاعات امنیتی نیست؛ بلکه می‌کوشد افراد تأثیرگذار در رسانه، دانشگاه، هنر، شبکه‌های اجتماعی، سلبریتی‌ها یا حتی نهادهای مردمی را به ابزار انتقال باورهای مطلوب خود تبدیل کند. این شکل از نفوذ بسیار خطرناک‌تر از جاسوسی کلاسیک است، زیرا خروجی آن تحریف واقعیت، تضعیف اعتماد عمومی و تغییر خط فکری جامعه است.فضای مجازی امروز اصلی‌ترین میدان عملیات دشمن است. اگر در گذشته رسانه‌های سنتی محدود به چند شبکه ماهواره‌ای بود، امروز صدها رسانه، هزاران صفحه و میلیون‌ها پیام در فضای دیجیتال، روایت دشمن را در ذهن بخشی از جامعه تزریق می‌کنند. هدف این فشار گسترده سه چیز است:شکستن امید اجتماعی، ایجاد هراس، تردید و دودلی، جایگزینی روایت دشمن به جای روایت ملی

در این جنگ، اطلاعات مهم نیست؛ حجم و تکرار پیام مهم است. با تولید مستمر شایعه، طنزهای تحقیرکننده، تحلیل‌های یک‌سویه و اخبار جهت‌دار، دشمن تلاش می‌کند ذهن مخاطبان را خسته، گیج و نهایتاً تسلیم کند. به همین دلیل است که گفته می‌شود هر کشوری اگر در رسانه شکست بخورد، در سایر میدان‌ها نیز شکست خواهد خورد.دشمن می‌داند باورهای دینی یکی از اصلی‌ترین ستون‌های مقاومت ملت ایران است؛ ستونی که طی بیش از چهار دهه گذشته بارها خود را در میدان‌های سخت نشان داده است. بنابراین طبیعی است که پروژه تغییر فرهنگ دینی یکی از محورهای ثابت راهبرد دشمن باشد.

این تغییر فرهنگی از مسیرهای مختلف دنبال می‌شود از آنجمله، القای ناکارآمدی دین در زندگی روزمره، تمسخر ارزش‌های دینی و انقلابی، عادی‌سازی گناه، بی‌قیدی و سبک زندگی غیردینی، ترویج الگوهای غربی بدون توجه به بستر فرهنگی ایران و ارائه دین‌گریزی به‌عنوان نشانه روشنفکری و آزادی، این روند اگرچه آرام، نرم و بدون سروصداست، اما اثر آن عمیق و بلندمدت است. دشمن می‌داند که اگر ریشه‌های اعتقادی یک جامعه سست شود، وی می‌تواند بدون هیچ جنگ و تحریمی آن جامعه را از درون تسخیر کند.

سبک زندگی، سنگر اول رفتار اجتماعی است. از غذا و پوشش تا معماری و تفریح، از نوع موسیقی تا نوع روابط خانوادگی، همه‌چیز در سبک زندگی نقش دارد. دشمن به‌خوبی دریافته که اگر سبک زندگی جامعه تغییر کند، سایر تغییرات—از فرهنگی و اخلاقی گرفته تا سیاسی به آسانی رخ خواهد داد.امروز سبک زندگی غربی، به‌ویژه از طریق فضای مجازی، بدون مقاومت وارد خانه‌های مردم شده است. مصرف‌گرایی، فردمحوری، کاهش نقش خانواده، تضعیف روابط سنتی، تجمل‌گرایی و فاصله گرفتن از آداب ایرانی تنها بخشی از این تغییرات است. این روند نه تصادفی است و نه طبیعی؛ بلکه نتیجه برنامه‌ریزی‌شده سیاست‌های فرهنگی غرب برای یکسان‌سازی فرهنگی جوامع مستقل است.

هویت ایرانی مجموعه‌ای از ایمان دینی، حافظه تاریخی، زبان، فرهنگ، آداب و پیوندهای خانوادگی است. هرکس بخواهد ملتی را تسخیر کند، قبل از هر چیز باید این هویت را بشکند. دشمن از سال‌ها پیش تلاش کرده است، انقلاب اسلامی را یک حادثه گذرا و بدون پشتوانه تاریخی معرفی کند، چهره‌های ملی و مذهبی را تحریف نماید، گذشته افتخارآمیز ایران را کمرنگ کند، شکاف نسلی را تشدید کند و ایران را کشوری مشکل‌دار و بدون آینده جلوه دهد این حمله به هویت، خطرناک‌ترین بخش پروژه است. زیرا جامعه بدون هویت، جامعه‌ای بی‌پشتوانه و قابل‌تسخیر است.علت اصلی روشن است:زیرا دشمن می‌داند ملت ایران با سلاح و تحریم شکست نمی‌خورد، اما با هویت‌زدایی و جنگ معنوی ممکن است دچار فرسایش شود.

دشمن سال‌هاست فهمیده که قدرت اصلی ایران در ایمان مردم، خانواده ایرانی، استقلال فکری، هویت ملی و پیوندهای عمیق فرهنگی نهفته است. بنابراین به‌جای حمله نظامی، به سراغ تغییر نرم این مؤلفه‌ها رفته است.در برابر این فشارها، مسئولیت مسئولان فرهنگی کشور بسیار سنگین است. ما نیازمند دفاع فعالانه از هویت ایرانی ـ اسلامی، حضور جدی در فضای مجازی، روایت‌سازی جذاب برای نسل جوان، تقویت تولیدات فرهنگی،‌مبارزه هوشمندانه با نفوذ و جاسوسی نرم و مهم‌تر از همه، تقویت ایمان و امید در دل مردم هستیم. هویت، وقتی زنده می ماند که پاسداری، تقویت و روایت شود. اگر این کار را ما نکنیم، دیگران با روایت خودشان هویت نسل آینده را خواهند ساخت. پس بر مسئولان کشور و رسانه هاست که به جد وارد عمل شوند و با این تهاجم خطرناک دشمن مقابله کنند.

مظفر حاجیان