به گزارش پایگاه خبری ربیع، فعال اجتماعی کمپین بچه‌های طاقت (بچه‌های طلاق)
کشور ایران کشوری است که بر خلاف سایر کشورهایی که فرد محور است، از قدیم الایام بر محوریت خانواده رشد کرده و یکی از اصلی‌ترین آرمان‌های ما، خانواده و حفظ آن است.
با تمام اهمیتی که خانواده در اجتماع کشور ما دارد؛ متاسفانه در دهه اخیر با کاهش چشم گیر ازدواج و تشکیل خانواده رو به رو هستیم و در مقابل این اتفاق ناخوشایند افزایش طلاق نگرانی‌های خودش را برای ملت و مسئولین به همراه دارد.
در اوایل دهه نود طبق آمار اعلام شده توسط ارگان‌های مربوطه، ثبت احوال و … از هر ۵ ازدواج یکی از آن‌ها به جدایی و طلاق ختم شده است. یعنی به عبارتی ۲۰% از ازدواج‌های انجام شده به طلاق ختم شده‌اند.
با گذشت زمان و تلاش ارگان‌های مختلف؛ در سال‌های اخیر این آمار در بعضی از نقاط کشور ثابت مانده و در برخی از نقاط به ۱۷% کاهش یافته است.
دلایلی که مراجعه کنندگان به دادگاه خانواده بیان می‌کنند:
امروزه طلاق به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد که از مهترین آن‌ها می‌توان به بیکاری و در عین حال گرانی و تورمی که باعث می‌شود خواسته‌ها و نیازهای روزمره زوج‌ها تأمین نشود اشاره کرد.
همچنین اعتیاد به مواد مخدر مختلف از جمله مواد مخدر صنعتی (شیشه، کریستال و امثال آن‌ها) از مهترین دلایل برای جدایی زوج‌های جوان می‌باشد.
هنجار جدیدی که این روزها با آن برخورد داریم، استفاده نادرست از فضای مجازی از هر نوع آن می‌باشد.
بعضی از همسران به خاطر اعتیاد شدید به بازی‌های رایانه‌ای، شبکه‌های اجتماعی و از قبیل این‌ها دچار اختلافات شدید شده‌اند و به نظر می‌رسد در دو سال اخیر یکی از دلایل مهم طلاق زوجین، همین مسئله می‌باشد که تقریباً از هر ۱۰ طلاق صورت گرفته یکی از آن‌ها به همین دلیل بوده است.
افزایش چشم گیر طلاق توافقی!
چیزی که بیش از هر دلیلی موجب نگرانی می‌شود افزایش آمار طلاق‌های توافقی می‌باشد در سال نود و یک ۸۲% از ۱۴۰ هزار طلاق صورت گرفته به صورت توافقی بوده است و دلایل طلاق در هر شهر و منطقه متفاوت ثبت شده است.
چه باید کرد؟
به نظر می‌رسد برای جلوگیری از این اتفاق ناخوشایند و همه گیر، باید آموزش‌های مناسب قبل از ازدواج صورت بگیرد، شاید با در نظر گرفتن شرایط، اشتغال زایی، جلوگیری از گرانی و تورم، آموزش استفاده درست از فضای مجازی و گوشی‌های هوشمند، دادن مشاوره رایگان و تخصصی به زوج‌هایی که درچار مشکل شده‌اند، مسئولیت پذیری در قبال فرزندان متولد شده در این خانواده‌ها و انتخاب جدایی به عنوان آخرین راه می‌تواند مؤثر باشد.
راهکار آخر: کمی صبور باشیم!