به گزارش پایگاه خبری ربیع، کنفرانس مونیخ اهمیت فراوانی دارد؛ زیرا در جهان جنگ‌زده به موضوع مهم امنیت می‌پردازد.
نخست باید گفت با توجه به تعدد کنفرانس‌های امنیتی و تمایل ظاهری برای پایان جنگ، جنگ و خشونت ابعاد جدیدتری می‌یابد. با وجود این در کنار مسئله مهم خشونت و جنگ که هر روز رو به گسترش است، در کنفرانس مونیخ امسال به موضوع ایران و برجام ‌نیز پرداخته شد. ایران در مبارزه با تروریسم در خاورمیانه دست برتر را دارد؛ اما در کنفرانس مونیخ باز هم مورد بی‌مهری قرار گرفت.
در میان ایران‌هراسی‌ها، اسرائیل همچنان در صحنه است. آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ رژیم اسرائیل، در این کنفرانس با تکرار ادعای جیمز ماتیس وزیر دفاع ترامپ درباره ایران بیان کرد: چالشی که خاورمیانه اکنون با آن روبه‌روست ایران، ایران و ایران است!
لیبرمن تأکید کرد: اولین مشکل با ایران، برنامه‌های هسته‌ای و موشک‌های بالستیکی آن و اقداماتش برای قاچاق سلاح به سراسر خاورمیانه است.
از سوی دیگر، عادل الجبیر ایران را به حمایت از تروریسم و دخالت در امور سایر کشورها متهم کرد. وی افزود: ایران، همچنان بزرگ‌ترین حامی دولتی تروریسم است. ایران به دنبال صادرکردن انقلاب است و مفهوم تابعیت را قبول ندارد. آنها با دخالت در لبنان، سوریه و … نشان دادند به اصل دخالت‌نکردن در امور سایر کشورها باور ندارند و با حمله به سفارتخانه‌ها نشان دادند به قوانین بین‌المللی اهمیتی نمی‌دهند.
نتانیاهو نیز با نمایش آهن‌پاره‌ای و تکرار اتهام علیه ایران، ایران‌هراسی مضحکانه‌ای را در مونیخ اجرا کرد. به نظر می‌رسد برخلاف نام «امنیتی» کنفرانس ظاهرا تهدیدکردن محور غالب بوده است.
ایران‌هراسی عربستان، اسرائیل و آمریکا ناشی از نقش فعالانه ایران در منطقه و پیروزی‌های قاطعانه ایران است. آمریکا از نقش فعالانه ایران در خاورمیانه دل‌نگران امنیت اسرائیل است و ترامپ دچار سیاست انزواگرانه شده است. اسرائیل و عربستان با توهماتی قصد دارند افکار عمومی را به سمتی خلاف ایران سوق دهند. عربستان، اسرائیل و آمریکا نمی‌توانند ایران را محکوم به نقض حقوق بین‌الملل کنند؛ زیرا هیچ نقضی صورت نگرفته است.