به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس از بجنورد، حسین بهمن یار به‌مانند زندانی دربندی که برای رسیدن آزادی لحظه‌شماری می‌کند، شنبه برای او همان روز رهایی است. با او به نیت پرسش از عمل به وعده‌های مسئولین و به‌ویژه شخص استاندار تماس می‌گیرم. نمی‌دانم، چرا مدام سمت‌وسوی صحبت را تغییر می‌داد. گویا فاتح قله‌ای رفیع دوست ندارد، تمرکزش را از کسب افتخاری دیگر برای کشور به مسائل حاشیه‌ای ببرد.
اولین تصویری که از او دیدم؛ دست‌نوشته‌ای منقش به نام مبارک امام حسین (ع) بود که پس از صعود به کوه در دستانش گرفته بود. بعدها فهمیدم که به توصیه مادر عمل کرده؛ زیرا هنگامی‌که حسین را از زیر قرآن رد می‌کرده و آب را بر پشت گام‌های استوار فرزند دلبندش می‌ریخت، گفته بود: «این صعود را به نیت برافراشتن نام آقا امام حسین (ع) انجام بده!» بله مادران این سرزمین عشق به حسین بن علی را با شیر به فرزندان خود می‌دهند.
هفته آینده رویاها رنگ واقعیت می‌گیرد. تنها نماینده ایران برای صعود به یکی از دشوارترین قلل جهان علی‌رغم نا ملایمتی‌ها و وعده‌های تقریباً هیچ مسئولین تنها با اتکا به قدرت لایزال الهی و دعای خیر همسر و مادر خود شنبه بجنورد را به‌قصد کسب افتخار دیگری به مقصد تهران و ازآنجا به پاکستان ترک می‌کند! گویا قرار است؛ قله k2 در مقابل اراده جوان بجنوردی سر تعظیم فروآورد.
حسین بهمن یار به‌مانند زندانی دربندی که برای رسیدن آزادی لحظه‌شماری می‌کند، شنبه برای او همان روز رهایی است. با او به نیت پرسش از عمل به وعده‌های مسئولین و به‌ویژه شخص استاندار تماس می‌گیرم. نمی‌دانم، چرا مدام سمت‌وسوی صحبت را تغییر می‌داد. گویا فاتح قله‌های رفیع دوست ندارد، تمرکزش را از کسب افتخاری دیگر برای کشور به مسائل حاشیه‌ای ببرد. پس از کلی کلنجار و گپ و گفت با او متوجه می‌شوم که هیچ‌کدام از وعده‌های استاندار عملیاتی نشده است و بقولی وعده‌های شجاعی که بیشترین شهرتش در کشور ورزش است، درخت بی‌ثمری بوده است! به‌راستی چرا مسئولینی که شهره شدن نام استان برایشان آن‌قدر مهم است که حاضر به تحمیل هزینه‌های هنگفت بر پیکر نحیف و تکیده استان هستند، حمایت از تنها نماینده کشورمان برای صعود به k2 اولویتی ندارد؟!
در انتها یک توصیه به استاندار؛ از قدیم گفته‌اند: سر مرد برود، قولش نمی‌رود!
انتهای پیام/