تقارن دو بهار؛فرصتی برای تحول
بهار طبیعت در حالی فرا می‌رسد که برای دومین سال پیاپی دو بهار طبیعت و قرآن با هم تقارن پیدا کرده است. این تقارن را به فال نیک می‌گیریم و موهبتی از جانب خداوند می دانیم. دوباره بهار می‌آید تا بهانه‌ای شود برای تازگی طبیعت. در این فصل زمین لباس شادی بر تن می‌کند و درختان شکوفه باران می‌شوند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، بهار طبیعت در حالی فرا می‌رسد که برای دومین سال پیاپی دو بهار طبیعت و قرآن با هم تقارن پیدا کرده است. این تقارن را به فال نیک می‌گیریم و موهبتی از جانب خداوند می دانیم. دوباره بهار می‌آید تا بهانه‌ای شود برای تازگی طبیعت. در این فصل زمین لباس شادی بر تن می‌کند و درختان شکوفه باران می‌شوند. بهار با دامانی سبز فخر می‌فروشد و جان طبیعت تازه می‌شود و نم نم باران بر رخسار زمین می‌بارد.
درختان از خواب زمستانی بیدار شده و دوباره بین زمین و آسمان پیوندی بهاری برقرار می‌شود. از حال و هوای آسمان و زمین که بگذریم این آدمی است که معطوف به حکمت الهی می‌شود که چگونه زمستان سرد بار سفر می‌بندد و دوباره بهار دلنواز می‌آید. بهار فصل زندگی است ،فصل دوباره زیستن. حال این فصل با تحولی دوباره آمیخته شده است. بهار نقطه آغازی است برای شروع هر کاری و چه بهتر از اینکه در سال جدید دوباره شاهد تقارن دو بهار هستیم.
بهار قرآن به تازگی آغاز شده و فرصتی است برای خودسازی و تحول درونی. در این بهار روح و جان حیات دوباره پیدا می‌کند. وجه مشترک این دو بهار همین تازگی و نو شدن است که می‌توان از آن به عنوان یک فرصت بی نظیر در نظر گرفت و روح را تازه کرد. فصل رویش طبیعت با سرزندگی و شادابی همراه است و به آدمی نیز منتقل می‌شود. به همین دلیل چه فرصتی از این نابتر که با وجود بهار قرآن شاداب شویم و با دلی شاد و امیدوار به ملاقات خدا برویم. لحظات معنوی بهار دلها غنیمتی است برای تفکر و اندیشه که چگونه قدرت بی انتهای خداوند به طبیعت جان تازه می‌دهد.
همزمانی این دو بهار فرصتی است تا خانواده‌ها آئین‌های دینی و ایرانی را با هم به جا آورند و با دید و بازدید و افطاری دادن از برکات ماه مبارک رمضان استفاده کنند.
بهار طبیعت فصل تغییر و تحول است و بهار قرآن نیز با بندگی و عبادت روح غبار گرفته از گناه و زشتی تحول می‌یابد. در بهار طبیعت انسان لباسی نو برتن می‌کند و در ماه رمضان روح لباس‌های بر تن داشته را که همگی سبب غفلت از باری تعالی شده‌اند دور می‌ریزد و روح آراسته می‌شود.
پیوند بهار قرآن و بهار طبیعت به عنوان یک فرصت برای خیرخواهی و مهربانی با خانواده و اقوام است که می‌توان با سنت حسنه صله رحم آن را تقویت کرد. از طرفی باید از بهار قرآن برای بندگی و از بهار طبیعت برای دید بازدید به هنگام افطار استفاده کرد.
با قدری تأمل درباره این دو تقارن پی می‌بریم که خداوند به ما فرصت داده تا یک تحول درونی همراه با یک تحول معنوی داشته باشیم و می‌توانیم با کسب معرفت دلیل این تقارن را دریابیم آری دو بهار تلنگری است برای اینکه کمی به قیامت فکر کنیم.
نجمه کریمیان