به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی تلویزیونی هفته گذشته چند توصیه مهم داشتند که در شماره های اخیر به آن پرداخته شد، یکی از توصیه های معظم له حمایت از رئیس جمهور و دولت است. تردیدی نیست که در شرایط پیچیده امروز جهان و منطقه، حمایت از دولت مستقر نه یک توصیه سیاسی، بلکه نیاز حیاتی برای ثبات، امنیت و پیشرفت کشور است. جمهوری اسلامی ایران همواره بر مبنای رأی مردم و در چارچوب قانون اساسی اداره میشود؛ از همین رو، پس از شکلگیری دولت، حمایت از آن نه حمایت از یک شخص، بلکه حمایت از ساختار مردمسالار و امنیت ملی است.
دولت، بزرگترین نهاد اجرایی و اقتصادی کشور است. هر تصمیم دولت از قیمت انرژی تا مقررات تجارت، از نظام سلامت تا امنیت اقتصادی اثر مستقیم بر زندگی مردم دارد. اگر این نهاد مهم دچار تنش سیاسی، اختلال روانی یا بیثباتی شود:بازار ملتهب میشود،سرمایهگذاری فرار میکند،دستگاههای اجرایی دچار سردرگمی میشوند و برنامههای ملی دچار وقفه میگردند. بنابراین حمایت از دولت، حمایت از آرامش روانی کشور است؛ نه حمایت از یک جناح یا فرد.
جنگ ۱۲روزه و پیش از آن، تجربه تحریمهای شدید ثابت کرد که دشمنان ایران بیش از هر چیز از دو دستگی داخلی استقبال میکنند.سرویسهای اطلاعاتی غربی سالهاست که سرمایهگذاری اصلی خود را بر جنگ روایتها و ساختن شکاف اجتماعی گذاشتهاند.هرگاه در کشور رسانهها بیش از حد تخریبی شدند،جریانهای سیاسی بیپروا به مشروعیت دولت حمله کردند،و فضای ناامیدی زیاد شد،دشمن یک قدم جلو آمده است. بنابراین حمایت ملی از دولت یعنی بستن راه دشمن و حفظ انسجام راهبردی کشور.البته این حمایت به معنای بسته شدن نقد منصفانه و مشفقانه نیست چنانچه
رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کردهاند:نقد کنید، اما منصفانه و مسئولانه.
این یعنی مردم و رسانهها باید عملکرد دولت را دقیق و جدی نقد کنند؛ اما آنگونه که پایههای اعتماد عمومی شکسته نشود، فضای یأس فراگیر نشودو تلاش مدیران دلسوز زیر گردوغبار بیانصافی دفن نگردد، حمایت از دولت، تعطیلی نقد نیست؛ بلکه جلوگیری از تبدیل نقد به بحران و دوقطبیسازی خطرناک است.وقتی رسانهها و مردم به دولت روحیه میدهند، اثر عملی دارد،سرعت و دقت در اجرای پروژهها بالا میرود، مدیران جسورتر و کمتر دچار محافظهکاری میشوند،دستگاهها هماهنگتر عمل میکنند، و مردم سریعتر نتیجه میبینند بسیاری از کشورها با وجود اختلافهای سیاسی شدید، هنگام اداره کشور، همه ید واحد میشوند.ایران نیز بهویژه در شرایط تحریم و فشار خارجی، به چنین همافزایی نیاز دارد.
هرچه دولت حمایت اجتماعی بیشتری احساس کند، در سیاستگذاری شفافتر، منظمتر ،پاسخگوتر و متعهدترخواهد شد.برعکس، دولتی که مدام مورد حمله غیرمنصفانه است، بهجای برنامهریزی بلندمدت، گرفتار روزمرگی و تصمیمات تدافعی میشود با این وصف حمایت مردم نه باعث بیمسئولیتی دولت، بلکه باعث افزایش احساس تعهد و کارآمدی آن میشود.از دوران دفاع مقدس تا مدیریت بحرانهای اقتصادی، هرگاه کشور دچار پرسش و فشار شد، وحدت و حمایت از دولت مستقر رمز موفقیت بود.
در نقطه مقابل، هر دورهای که اختلافات جناحی تشدید شد، کشور چوب آن را خورد. نمونههای تاریخی، دوران بازسازی پس از جنگ،مدیریت کرونا با همراهی عمومی مردم، عبور از فتنههای امنیتی با انسجام ملی، پیروزی در جنگ ۱۲روزه با وحدت راهبردی قوای سهگانه همه اینها نشان داد که حمایت ملی از دولت، دستاورد امنیتی و اقتصادی دارد.با توجه به فشارهای خارجی، جنگ اقتصادی، فضای متلاطم منطقه و نیازهای گسترده معیشتی مردم، کشور به دولتی نیاز دارد که روحیه داشته باشد، کارآمدی را افزایش دهد، برنامههای نیمهتمام را به سرانجام برساند و در برابر جنگ روانی دشمن مقاوم بماند این اهداف بدون حمایت عمومی محقق نمیشود.
حمایت از رئیسجمهور و دولت خدمتگزار بهمعنای حمایت از ستون اجرایی کشور، امنیت ملی، آرامش جامعه و جهتگیری صحیح پیشرفت است.این حمایت به معنای نادیدهگرفتن ضعفها نیست؛ بلکه تأکیدی است بر اینکه انتقاد باید در کنار حمایت باشد، نه در برابر آن.کشوری که دولتش تنها بماند، زمین میخورد؛اما کشوری که مردم، رسانهها و نخبگان در کنار دولت بایستند،حتی سختترین بحرانهای خارجی و داخلی را پشت سر خواهد گذاشت. رئیس جمهور و دولت نیز قطعا باید قدردان حمایت رهبری معظم و مردم ولایتمدار باشند و در عمل با ارائه خدمات شایسته و حرکت در جهت رفع دغدغه های مردم سر از پا نشناسند و هر فرصتی را برای خدمت به مردم غنیمت بدانند.
مظفر حاجیان