شهر گردشگری اصفهان که از آن همیشه با لقب موزه شهر نام می بریم، هر روز دستخوش تحولاتی می شود که تا حد زیادی به زیر ساخت های گردشگری آن بستگی دارد.
با این که شهروندان زیادی به صورت داوطلب برای جذب گردشگر در این شهر تلاش می کنند، همچنان به روز کردن زیرساخت های آن نیازمند یاری مسئولان است. این روز ها انتقادهایی به ساخت ایستگاه مترو در میدان امام حسین(ع) میشود که شاید سبب شود از اصفهان تصویر آشفته ای در ذهن گردشگر بماند. طرح های عمرانی را نمیتوان متوقف کرد، اما مدیران هوشمند گردشگری در این شهر باید برنامه هایی داشته باشند و قبل از مشاهدۀ این پدیدهها از سوی گردشگران، به آنان اطلاع دهند در کدام بخش از شهر چه طرحی در حال اجراست و ممکن است با چه وضعی مواجه شوند. علاوه بر آن عمران شهری در همۀ نقاط و شهر های جهان اتفاق می افتد و گردشگر حرفه ای این موضوع را بارها دیده است. با این وجود اصفهان هنوز یک شهر گردشگر پذیر نشده است و زمانی این اتفاق می افتد که طرح های عمرانی را از نظر زمانی به حداقل برسانیم تا به بدنه گردشگری شهر آسیب وارد نشود.
یکی دیگر از مظاهر بیمهری به گردشگران در این شهر این است که بسیاری از مغازه ها توضیحی برای گردشگران روی تابلوی خود به زبانهای خارجی ندارند.
طبق قانون پنجم توسعه برای حفظ و حراست از زبان فارسی، فروشندگان باید از به کار بردن زبان انگلیسی روی تابلو های فروشگاه ها خودداری کنند و در چنین شرایطی گردشگران باید از شکل ظاهری هر فروشگاه پی ببرند چه محصولی را ارائه می دهند و به رفع نیاز های خود بپردازند. یکی دیگر از کاستی های صنعت گردشگری کنونی شهر ما نداشتن نقشۀ گردشگری با بیان نام خیابان ها و محلات است. اگر به هر گردشگر که وارد شهر اصفهان می شود، طرح و مسیر گردشگری به زبان انگلیسی ارائه شود، او می تواند با اطمینان خاطر در مدتی که در اصفهان اقامت دارد، وقت مفیدی را بگذراند. از این گذشته، تعداد گردشگاه های فعال در شهر اصفهان کم است و فقط تعدادی بنا را به نمایش می گذاریم. در حالی که گردشگاه های پراکندۀ زیادی برای معرفی به گردشگران داریم. مانند خانه های تاریخی که هنوز کاربری فعالی نیافتهاند یا بنا های دور های گذشته که بسیاری از آن ها هنوز مرمت و بازسازی نشده اند و در نوبت مرمت هستند یا میراث ناملموس و آداب و سننی که کمتر به آن ها پرداخته می شود و بسیاری از آن ها در اذهان شهروندان شهر اصفهان در حال فراموشی هستند. علاوه بر آن زیرساخت های خرید فعال نیست و قیمت گذاریهای کاذب که از سوی برخی از فروشندگان اعمال می شود، باعث بدگمانی گردشگران می شود به عنوان مثال یک نمونه از صنایع دستی در فروشگاه های مختلف عرضه صنایع دستی با چند قیمت متفاوت به فروش می رسد و چهره نامناسبی از فروشندگان شهرمان در خاطر توریست ها باقی می گذارد. از سوی دیگر بعضی از راهنمایان تور ها که از شرکت های مرکزی در تهران میآیند، در خرید گردشگران دخالتهایی می کنند و با این توصیه که از اصفهان خرید نکنید، بدگمانی بیشتر در مهمانان خارجی ایجاد می کنند. با توجه به این که اکنون گردشگری اصفهان در بخش محدودی از شهر متمرکز است، در بعضی نقاط طرح های عمران شهری می تواند به راحتی به بدنه این گردشگری صدمه بزند. در حالی که اصفهان می تواند در معرفی خود از آنچه اکنون هست، فراتر رود و در نشان دادن قدمت تاریخی شهر فقط به دورۀ صفوی اکتفا نکند. بلکه هنرهای دورۀ سلجوقی و آل بویه را نیز یادآور شود.
شهر اصفهان برای برخورداری از موزهای بزرگ ، امروزی و ارزشمند ظرفیت خوبی دارد، اما در سال های اخیر در بخش توسعۀ موزه های شهر شاهد پیشرفت چندانی نبودهایم و این یکی دیگر از دلایل ضعف ساختاری در این بخش است. امید می رود با رفع این نواقص، تعداد گردشگران شهرمان از رقم کنونی بیشتر شود و شاهد تعداد بیشتری از این مهمانان باشیم. به ویژه این که گفته می شود با ورود هر یک نفر گردشگر می تواند برای ۶ نفر شغل ایجاد شود و بسیاری از جوانان تحصیل کرده در این بخش به اهداف و اید های خود برسند.