چالش کمبود و گرانی دارو
پنجم شهریورماه در تقویم کشور به عنوان روز داروساز نامگذاری شده است.به همین مناسبت نگاهی می اندازیم به وضعیت این روزهای بازار دارو.این روزها گرانی دارو از یک طرف و کمبود ساده ترین اقلام دارویی از طرف دیگر نمک بر زخم بیماران می گذارد و به جز درد و رنج بیماری،بایستی داروخانه به داروخانه را سر زد تا شاید داروی مورد نیاز را یافت.جالب اینکه اگر نیاز بیماران داروهای خاص باشد که حواله شان به کاسبان دارو است.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، پنجم شهریورماه در تقویم کشور به عنوان روز داروساز نامگذاری شده است.به همین مناسبت نگاهی می اندازیم به وضعیت این روزهای بازار دارو.این روزها گرانی دارو از یک طرف و کمبود ساده ترین اقلام دارویی از طرف دیگر نمک بر زخم بیماران می گذارد و به جز درد و رنج بیماری،بایستی داروخانه به داروخانه را سر زد تا شاید داروی مورد نیاز را یافت.جالب اینکه اگر نیاز بیماران داروهای خاص باشد که حواله شان به کاسبان دارو است.
در این میان کسی پاسخگوی گلایه های مردم نیست و فعلا وضعیت دارو با این حال و روز سپری می شود.گرچه شاید مردم با گرانی دارو کنار آمده باشند و مانند گرانی دیگر اقلام آب از سرشان گذشته باشد، اما کمبود دارو حتی منجر به اعتراض داروخانه ها نیز شده است.طبق بررسی های صورت گرفته بسیاری از داروها از جمله آنتی بیوتیک ها که جزء داروهای پرمصرف در بین مردم هست، به صورت قطره چکانی در بین داروخانه ها توزیع می شود.
وقتی علت این وضعیت را از داروخانه ها جویا می شویم در پاسخ می گویند شرکت های داروساز آنطور که باید اقلام دارویی را توزیع نمی کنند و یا اینکه در ازای خریداری دارو باید داروهای مکمل به مردم فروخته شود تا سهم بیشتری از دارو در اختیار آنها قرار بگیرد.از طرفی شرکت های دارو دلایلی در ارتباط با کمبود دارو دارند و در جواب پاسخ می دهند مواد اولیه تولید برخی از اقلام دارویی را در اختیار ندارند.
از سویی نقش دلالان در کمبود و گرانی دارو را نمی توان چشم پوشی کرد.بدین ترتیب با سودجویی در پی کسب منافع مادی خود هستند و در نبود نظارت های دستگاه های مسئولان در این بازار جولان می دهند.
عملکرد ضعیف شرکت های بیمه ای و نبود منابع کافی برای تحت پوشش قرار دادن اقلام دارویی نیز در گرانی داروها نقش دارد و سبب می شود هزینه های دارو از جیب مردم کسر شود.بنابراین همه این عوامل دست به دست هم داده تا شاهد وضعیت کنونی بازار دارو باشیم.
با توجه به اهمیت این موضوع چرا مسئولان مربوطه اقدامی در جهت کاهش قیمت دارو و رفع کمبودها انجام نمی دهند؟چرا نمایندگان مجلس فقط به تذکر درباره گرانی و کمبود دارو بسنده می کنند اما تا به ثمر نشستن نتیجه تلاش نمی کنند؟ در رابطه با این موضوع جواب گرفتاری های مردم را چه کسی پاسخگو هست؟
لازم به ذکر است مسئولان به طور جدی دارو را یک کالای استراتژیک نمی بینند و همین امر اوضاع بحرانی کنونی را تشدید می کند.
حال بایستی برای حل مشکلات دارو در کشور منابع مالی برای کمک به شرکت های بیمه ای تعریف شود و سازمان برنامه و بودجه نیز در این راستا حمایت کرده تا بار مالی دارویی کاهش یابد.همچنین باید از سوی بانک مرکزی تسهیلات بانکی در اختیار کارخانه های داروسازی قرار گیرد.
همچنین متولی دارو در کشور وزارت بهداشت است، بنابراین باید چاره ای اساسی برای حل این بحران بیاندیشد و در زنجیره تولید تا توزیع نظارت داشته باشد.فراموش نکنیم کمبود دارو با حیات بیماران سروکار دارد ،بنابراین باید به ذخایر دارویی توجه ویژه ای داشت.
نجمه کریمیان