معماری ایرانی در دست فراموشی
سوم اردیبهشت ماه به عنوان روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار نامگذاری شده است. معماری علم طراحی ساختمان است که در باطن به عنوان هنری ارزشمند تلقی می‌شود. این علم در گذشته با فرهنگ ایرانی اسلامی همخوانی داشته و در هر شهری و دیاری با توجه به اقلیم و موقعیت جغرافیایی و فرهنگ مردم متفاوت بوده است. از این رو ایران در بین کشورهای دیگر دارای سبک معماری خاصی بوده است.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، سوم اردیبهشت ماه به عنوان روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار نامگذاری شده است. معماری علم طراحی ساختمان است که در باطن به عنوان هنری ارزشمند تلقی می‌شود. این علم در گذشته با فرهنگ ایرانی اسلامی همخوانی داشته و در هر شهری و دیاری با توجه به اقلیم و موقعیت جغرافیایی و فرهنگ مردم متفاوت بوده است. از این رو ایران در بین کشورهای دیگر دارای سبک معماری خاصی بوده است.
اما متاسفانه طی دهه‌های اخیر معماری مدرن آنهم متأثر از فرهنگ غربی جایگزین معماری ایرانی شده و در طراحی شهری و ساختمان‌ها، خانه‌ها، پیاده رو دیده می‌شود. در واقع به دلیل تقلیدهای کورکورانه مهندسان و سازندگان از معماری مدرن شاهد بی توجهی به معماری ایرانی هستیم.
دلایل مختلفی برای بکارگیری این سبک از معماری در کشور وجود دارد که می‌توان به تغییر در سبک زندگی مردم، افزایش قیمت زمین و تراکم فروشی، خلاء قوانین بازدارنده مبنی بر استفاده از سبک معماری غربی، بی توجهی سازندگان حیطه ساخت و ساز و …اشاره نمود. زیرا سازندگان به دلیل افزایش جمعیت به تراکم سازی روی آوردند.
از طرفی ساخت و ساز در کشور به سمت بساز و بفروش حرکت کرده و سازندگان فقط به فکر سود بیشتر هستند. همچنین تراکم فروشی در بافت های قدیمی که بیشترین هویت معماری ایرانی اسلامی در این بافت ها دیده می‌شد از بین رفته و دیگر خبری از خانه‌های حیاط دار نیست. نکته بعدی اینکه المان‌های معماری سنتی از قبیل بادگیر، نماهای آجری، مصالح سنتی و …فراموش شده است و جای خود را به برج‌های بلند مرتبه داده که از نظر بصری خط آسمان شهری را از بین برده است. آنچه که مشخص اینکه جنبه‌های اقتصادی معماری مورد توجه است و توجهی به معماری ایرانی نمی‌شود.
حال با توجه به اهمیت سبک معماری ایرانی اسلامی بایستی در جهت استفاده از این نوع سبک در ساختمان سازی، طراحی شهری و …استفاده نمود. از این رو مسئولان ذی ربط از جمله سازمان مسکن و شهرسازی، شهرداری‌ها، میراث فرهنگی و گردشگری، سازمان نظام مهندسی به یک الگوی ایرانی و اسلامی دست یابند که با توجه به نوع اقلیم و معماری هر نقطه از کشور بکار گرفته شود.
در این بین نقش شهرداری بیش از همه برای ترویج معماری ایرانی مهم است.طراحان معماری از المان‌های معماری سنتی در فضای ساختمان‌های جدید استفاده کنند.برگزاری همایش‌ها و کارگاه‌های تخصصی برای ترویج استفاده از معیارهای ایرانی در تحقق این امر مهم مؤثر است. حمایت‌ها باید از معماری ایرانی اسلامی نه در مقوله شعار بلکه به صورت عملی اجرا شود.لازم به ذکر است پیشرفت و به روز بودن در هر جامعه‌ای مهم است اما نباید فدای هویت و فرهنگ اصیل شود. بر این اساس معماری نباید برگرفته از معیارهای غربی باشد زیرا با فرهنگ ایرانی و اسلامی هیچ سنخیتی ندارد.
نجمه کریمیان