ماما؛ حامی مادر
پنجم ماه مه برابر برابر با پانزدهم اردیبهشت ماه روز ماما نامگذاری شده است. ماما فرشته مهربانی ست که اولین بار مخلوق خدا را بر دستان مادر می‌گذارد و تا به دنیا آمدنش با مادر همراهی کرده و حامی اوست. شاید خیلی از مردم از حرفه مامایی به سادگی عبور کرده باشند و آن را کم اهمیت بدانند. اما در واقع اگر ماما وجود نداشت کسی در به دنیا آمدن یک موجود الهی همراه و هم پای مادر نبود.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، پنجم ماه مه برابر برابر با پانزدهم اردیبهشت ماه روز ماما نامگذاری شده است. ماما فرشته مهربانی ست که اولین بار مخلوق خدا را بر دستان مادر می‌گذارد و تا به دنیا آمدنش با مادر همراهی کرده و حامی اوست. شاید خیلی از مردم از حرفه مامایی به سادگی عبور کرده باشند و آن را کم اهمیت بدانند. اما در واقع اگر ماما وجود نداشت کسی در به دنیا آمدن یک موجود الهی همراه و هم پای مادر نبود.
ماما کسی است که هم نفس مادر است و امید بخش او در تمامی لحظات پر از درد و رنج مادر شدن. ماما یار مهربانی است که از بد روزگار مورد بی مهری قرار گرفته و جایگاهش مدت‌هاست در نظام سلامت کشور تضعیف شده است. ماما دلسوز مادری است که برای در آغوش کشیدن فرزندش لحظه شماری می‌کند. او فرستاده‌ای از سوی خداست که ۹ ماه همراه مادر است و با توصیه‌های راهگشایش سفر دشوار مادر شدن را کمی آسان می‌کند.
ماما دلهره‌ها و ترس های مادر را خریدار است و با گوش جان به تمام دغدغه‌های و علامت سؤال‌های ذهن مادر پاسخ می‌دهد. ماما کلامش آتش جان مادری را خاموش کرده و امید را در دلش جوانه می زند. ماما جایگاهش مقدس است و وجودش پربرکت. کسی که با تمام زحماتی که در این حرفه می‌کشد دیده نمی‌شود و فقط این عشق است که او را همچنان توانا و با انگیزه سراپا نگه داشته است.
ماما در امتداد مهر مادری است و یا به عبارتی اولین مادر است. مادری که اگر چه ظاهراً مادر نیست اما واژه‌اش نیز معنای مادری می‌دهد. صحبت از بی توجهی به این سپیدقامتان فداکار به میان آمد.پای گلایه‌های ماماها که می‌نشینی تمام هم و غم این قشر از بی توجهی، تضعیف، بی عدالتی خلاصه می‌شود. از طرفی هویت ماما در جامعه مشخص و تبیین نشده است.
عدم همکاری بیمه‌ها با جامعه مامایی، عدم اشتغال و نادیده گرفتن در نسخه‌های الکترونیکی بخشی از مشکلات اهالی این حرفه استT که موجب بی انگیزگی آنها و تضعیف جایگاهشان شده است. اگر اکنون شاهد رواج عمل سزارین در بیمارستان‌ها هستیم نتیجه دو دهه بی توجهی به این قشر است.
حال در این دوره کنونی که با بحران جمعیت روبرو هستیم و در این رابطه قانون جوانی جمعیت در حال اجراست بیش از گذشته نقش و حضور جامعه مامایی در نظام سلامت و ترویج فرزندآوری احساس می شود، از این رو مسئولان سلامت کشور بایستی به دغدغه‌ها و مشکلات این حرفه پرداخته و با رسیدگی راه را برای ارتقاء این قشر از جامعه هموار نموده تا گامی در جهت حل بحران جمعیت برداشته شود.
امید است روز ماما فرصت مغتنمی باشد برای پاسداشت و توجه به این قشر زحمت کش جامعه که بدون هیچ چشم داشتی و با عشق و علاقه مسیر سلامت مادر و نوزاد را پیموده و با وجودی خستگی ناپذیر حامی مادران باردار هستند.
نجمه کریمیان