فرصتی برای همدلی
چهاردهم تا بیست و یکم اسفند ماه هر سال به نام هفته احسان و نیکوکاری نامگذاری شده است. این هفته فرصتی است تا یکبار دیگر در میان هیاهوی دنیای امروزی قدری به دو واژه پرمعنای احسان و نیکوکاری بنگریم و قدمی برای شاد کردن یک دل برداریم.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، چهاردهم تا بیست و یکم اسفند ماه هر سال به نام هفته احسان و نیکوکاری نامگذاری شده است. این هفته فرصتی است تا یکبار دیگر در میان هیاهوی دنیای امروزی قدری به دو واژه پرمعنای احسان و نیکوکاری بنگریم و قدمی برای شاد کردن یک دل برداریم.در این هفته میتوانیم بذر نیکوکاری را در مزرعه انسانیت بکاریم و توشهای جاودان برای سرای دیگر مهیا کنیم.شکوفههای مهربانی و همدلی در سرزمینی به بار مینشیند که در آن انسانها با نیکی کردن و نوع دوستی به یکدیگر خیر میرسانند.اهالی سرزمین مهربانی نبضشان برای یاری رسانی می زند و تپش قلبشان با فداکاری همراه است.
لبهای خشکیده از لبخند با بارش باران احسان سیراب میشود و نگاههای معصوم کودکان محروم با دستانی پر از مهر و مهربانی پر میشود. چه زیباست لحظهای که دلی را شاد میکنی و چشمهای منتظر را شادمان میسازی. آری زندگی در این دنیا با اندکی مهربانی و احسان معنا میگیرد و دلهای بی قرار با دستانی مهربان شاد میشود. اینک عطر مهربانی در شهر پیچیده و گلهای نیکوکاری به ثمر رسیده است. برخیزیم و به یاری دستانی بشتابیم که سختی روزگار عرق شرم بر پیشانی آنها نگاشته و دیگر قدرت رویارویی با مشکلات را ندارند و اینک سلام بر احسان و نیکوکاری و سلام بر همدلی و همیاری.
در بیان اهمیت این صفت اخلاقی آنچه که مطرح است اینکه همواره نیکی رسانی به دیگران در بین فرهنگ ایرانی و اسلامی از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است. در حقیقت در نیکوکاری و تأثیر آن بر شخص و جامعه حکمتهای بسیاری نهفته است که میتوان با قدری مطالعه و تفکر به آن پی برد. اما امروزه به دلیل کم رنگ شدن ارزشهای اخلاقی و از طرفی فردگرایی شاهد کم توجهی به این امر اخلاقی هستیم
غفلت از مفاهیم ارزشمند احسان و نیکوکاری سبب شده نسبت به دیگران بی توجه شویم و به راحتی از میان غم و کاستیهای همنوعان عبور کنیم و خود را از آثار گرانقدری که به بار میآورد محروم سازیم. چه خوب است در لابه لای روزمرگیها و دویدنهای بی هدف زندگی به فکر کسانی باشیم که چشم انتظار یاری دیگران هستند. در بیان آثار احسان و نیکوکاری در جامعه میتوان به ایجاد دوستی و مودت بین مردم، سلامت روان فرد و جامعه، خیر و سعادت دنیوی و اخروی، ایجاد روحیه دگرخواهی و …. اشاره نمود.
این ویژگی اخلاقی می تواند انسان را به قله سعادت و تکامل روح برساند و موجب نشاط در جامعه و باعث گسترش عدالت گردد.چه خوب است از همان ابتدای کودکی نهال احسان و نیکوکاری را در دل های کودکان بکاریم و به آنها بیاموزیم با نیکی کردن به دیگران واژه انسانیت پررنگ می شود و مهر و مودت طنین انداز می شود.
نجمه کریمیان