نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، بیستم خردادماه در تقویم کشور به عنوان روز ملی فرش نامگذاری شده است. از این رو قصد داریم در این نوشتار به وضعیت کنونی فرش دستباف بیاندازیم. فرش ایرانی از گذشته با هنر دست ایرانیان در جهان شناخته شده است. دورانی فرش دستباف این هنر اصیل ایرانی جایگاه ویژه‌ای در بین کشورهای دیگر داشته و از ظرفیت صادراتی مطلوبی برخوردار بوده است.

دسترنج بافندگان ایرانی چشم  هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند و نقش و نگار بر تارو پودش نمایان است. اما مدتی است فرش ایرانی بر دار بی مهری آویخته شده و به دست فراموشی سپرده شده است. این در حالی است که در دهه‌های قبل از چنان رونقی برخوردار بود که نقش بسزایی در ارزآوری به کشور داشت.

جایگاه فرش دستباف ایرانی در دنیا به حدی افول پیدا کرده که کشورهای چین، هند، پاکستان و به تازگی افغانستان در غیاب ایران بازار فرش را تصاحب کرده‌اند و با برندهای ایرانی نام خود را در بازارهای جهانی ثبت می کنند. ارقام صادرات فرش دستباف نیز حاکی از آن است که میزان صادرات به شدت نزول پیدا کرده است.

وضعیت کنونی فرش ایرانی سبب شده طراحان و متخصصان این حرفه به کشور همسایه ترکیه مهاجرت کنند.

با نگاهی به این وضعیت این سؤالات در ذهن ایجاد می‌شود چرا و به چه علت این هنر اصیل از جایگاه اصلی خود دور شده است؟ چرا فرش ایرانی در کانون بی توجهی قرار گرفته است؟

آنچه که کاملاً مشهود است عدم توجه و حمایت دولت از صنعت فرش است. متاسفانه این غفلت سبب شد عرصه برای تاختن رقبا فراهم شود و به نام ایران و به کام رقبا تمام شود. وضعیت کنونی فرش ایرانی نشات گرفته از عوامل مختلفی است که همگی به نوبه خود سهمی در ناکامی فرش ایرانی دارند. افزایش قیمت مواد اولیه، تحریم‌های ظالمانه، قطع بیمه قالیبافان عدم ارائه تسهیلات صادراتی به صادرکنندگان و …. از جمله این موارد است.

از آنجایی که توجه به صنعت فرش به عنوان یک مزیت اقتصادی محسوب می‌شود و می‌تواند برای کشور ارزآوری داشته باشد بایستی مورد توجه دولت و مسئولان ذی ربط قرار گیرند. در سال جاری فرش دستباف و مواد اولیه اصلی آن معاف از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده شده و همین امر می تواند تا حدودی مشکلات صادرکنندگان این حوزه را بهبود بخشد.

از سویی اقدامات و حمایت‌های بسیاری لازم است تا به روزهای پررونق این صنعت و هنر اصیل ایرانی بازگشت که دستیابی به این امر مهم در گرو حمایت بخش دولتی و خصوصی از این صنعت ارزآور است از این رو با مشوق های صادراتی به صادرکنندگان می توانیم بازار فرش ایرانی را از بحران خارج کنیم.

نجمه کریمیان