نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز سالگرد ورود یک مهمان نامبارک و ناخوانده به کشور است که با ورودش همه چیز را بهم ریخت و همه را حیرت زده کرد.ویروس منحوس کرونا در چنین روزی قدم به ایران نهاد.قدم نحس این ویروس کم کم سرتاسر کشور را فراگرفت و وحشت و ترس را به همراه آورد.اگر در خاطرتان مانده باشد روزهای ابتدایی همه گیری کرونا دچار یک حیرت و درماندگی شده بودیم.واقعا نمی دانستیم باید چگونه و به چه صورت از خود و عزیزانمان در برابر این ویروس حفاظت کنیم.یاس و ناامیدی وجودمان را در بر گرفته بود.

هر روز خبری راجع به کرونا منتشر می شد که باعث تشدید استرس و فشار روحی بر مردم می شد.زمان می گذشت و ناباورانه مردم همچون برگریزان پاییز جان خود را از دست می دادند و در این میان با وجود تلاش های کادر درمان اما نفس ها یکی یکی به شماره می افتاد و مردم بسیاری در هر موجی از این ویروس نامبارک فوت می کردند.این در حالی بود که آمار مبتلایان هر روز افزایش پیدا می کرد.

نقطه غم انگیز ماجرای کرونا آنجایی بود که کاری از دست کسی برنمی آمد و نه داروی بسیار موثری وجود داشت و نه واکسنی برای پیشگیری از ابتلا.پس از گذر از دوران سخت و جان فرسای آن روزها بالاخره واکسن کرونا به کشور وارد و در داخل تولید و همزمان تزریق واکسن در سنین مختلف آغاز شد.

در آن دروان استفاده از ماسک دستکش و الکل یار همیشگی مان شده بود و بدون آنها روزمان شب نمی شد،ارتباطات را نیز تغییر پیدا کرد. ترس از ابتلا سبب شد عزیزانمان غریبه شوند و دوری و دوستی چاشنی زندگیمان شود.در این دوران بیش از همه دنیای مجازی کمک حالمان شد و از آموزش گرفته تا انجام کارهای بانکی و اداری و دورکاری را در برگرفت.

حال اکنون پس از گذشت ۴ سال از آن زمان شاهد فروکش کردن این ویروس منحوس هستیم گرچه ردپایش در بسیاری از ابعاد زندگی فردی، اجتماعی و حتی سلامتی مردم باقی مانده است که صحبت های بسیاری در این زمینه وجود دارد.اما قصد ما در این نوشتار این است که به درس هایی که کرونا به ما آموخت اشاره کنیم باشد که از آنها عبرت بگیریم و در زندگی پیاده کنیم.

کرونا به ما آموخت با وجود پیشرفت های پزشکی و فتح قله های مختلف علمی و کشف های گوناگون اما بشر همچنان در برابر بسیاری از امور ناتوان است و حتی قدرت برخورد با یک ویروس نوظهور را ندارد.

کرونا به ما آموخت که کادر درمان بسیار ارزشمند اند و باید به آنها توجه ویژه شود .اگر نبود تلاش ها و از خودگذشتگی های این سپیدپوشان شاهد مرگ میلیون ها نفر بودیم.

درس دیگری که می توان از کرونا آموخت اینکه منیت هیچگاه پایدار نیست و بروز یک ویروس فقیر و غنی نمی شناسد و حتی اگر یک فرد پولدار تمام ثروت خود را خرج کند نمی تواند در مقابله با یک ویروس پیروز شود. بنابراین قدرت بی انتها از آن خداوند است.

کرونا به ما آموخت که تنهایی زیبا نیست و ما به وجود خانواده دوستان و اطرافیان نیاز داریم.

درس بعدی کرونا اینکه که قدر داشته هایمان را بدانیم و تا زنده ایم به جای نفرت و کینه به یکدیگر عشق بورزیم.

کرونا به ما آموخت مرگ اندیش شویم و نگاه تازه ای به دنیا پیدا کنیم.همه ما یاد گرفتیم باید برای زنده ماندن سبک زندگی خود را تغییر دهیم.

کرونا به ما آموخت خوشبختی پول و ثروت نیست، بلکه دیدار عزیزان به دور از هر گونه ترس و استرس ودر آغوش گرفتن آنهاست.

کرونا به ما آموخت همدلی و همراهی بین مردم و کمک به نیازمندان بسیار ارزشمند است.امید است با درس هایی که از کرونا آموختیم با نگاهی تازه به دنیا بنگریم و قدر داشته هایمان را داشته باشیم.

نجمه کریمیان