داستان تکراری سیل غافلگیری!
باران این رحمت الهی گاهی به کام ما تلخ میشود و در برخی از نقاط به فاصله چند دقیقه زندگی مردم را زیر و رو کرده و در یک لحظه خانه و کاشانه آنها را دچار خسارت و جانهایی را میگیرد. سیلابهای بوجود آمده همچون بلایی بر سر مردم فرو میریزد و خسارتهای زیادی را به بار میآورد.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، باران این رحمت الهی گاهی به کام ما تلخ میشود و در برخی از نقاط به فاصله چند دقیقه زندگی مردم را زیر و رو کرده و در یک لحظه خانه و کاشانه آنها را دچار خسارت و جانهایی را میگیرد. سیلابهای بوجود آمده همچون بلایی بر سر مردم فرو میریزد و خسارتهای زیادی را به بار میآورد.
هر ساله خبر وقوع سیل از برخی از نقاط کشور منتشر میشود و در یک لحظه مردم و مسئولان را غافلگیر میکند. به تازگی بر اثر بارندگی بی سابقه در مشهد سیلی به راه افتاد و در عرض چند دقیقه مردم را غافلگیر کرد و متاسفانه منجر به خسارت واحدهای مسکونی شد و چند نفر از هموطنان جان خود را از دست دادند.
اما با وقوع حوادث طبیعی همچون سیل و آنهم در مناطقی که پیش بینی میشد این اتفاق رخ میدهد چرا باید مسئولان و مردم غافلگیر شوند؟ چرا سازمان مدیریت بحران بر اساس وظیفهای که بر عهده دارد اقدامات پیش گیرانه را انجام نداده و در جای خود قرار ندارد؟چرا هنوز هم مسئولان آمادگی لازم برای مواجهه با این حوادث طبیعی را ندارند؟چه کسی پاسخگوی جان و مال مردم است که با کوتاهی و عدم مسئولیت پذیری مسئولان مربوطه از دست میرود و بازگشتی ندارد؟
چرا قوه قضائیه با خاطیان برخوردی نداشته و همچنان بایستی از وقوع سیل غافلگیر شویم؟ آنچه مشخص است اینکه هنوز هیچ کار جدی برای کنترل شرایط و جلوگیری از تبعات ناگوار سیل انجام نشده و سیل غافلگیری رخ میدهد.
نکته قابل تامل اینکه در سیل مشهد هواشناسی هشدار نارنجی صادر کرده بود این در حالی بود که چنین سیلابی هشدار قرمز لازم داشت و باید به این مسئله رسیدگی کرد.
ایران به علت تغییرات اقلیمی همواره در معرض وقوع سیل قرار دارد. گرمای هوا، استفاده از سوختهای فسیلی، خشکسالی، برداشت آبهای زیرزمینی، نابود پوشش گیاهی، ساخت سد مهمترین دلایلی است که بارشها به یکباره تبدیل به سیل میکند. هر ساله در مناطق جنوبی داستان تکراری سیل رخ میدهد و به یک فاجعه برای مردم تبدیل میشود.
وقوع سیل از منظر هواشناسی و اقلیمی میسر است اما آنچه که میسر نیست عزم راسخ مسئولان در پیشگیری از تبعات زیان بار سیل که به یک باور و اقدام جدی نیازمند است.
از سویی با اینکه مسئولان چندین بار با وقوع سیل غافلگیر شدهاند، اما درس عبرت نگرفتهاند. حال با توجه اهمیت این موضوع بایستی مدیران کارآمد و مسئولیت پذیر در مدیریت بحران به کار گرفته شوند و از طرفی اصلاح جنگلها ، فضای سبز و پوشش گیاهی و همچنین فعالیتهای آبخیزداری و آبخوان داری در اولویت قرار گیرد تا میزان خسارت سیل به حداقل برسد.
همچنین مدیریت بحران باید قبل از وقوع سیل فعال باشد. آموزش و آگاهی مردم در خصوص اقدامات لازم در جهت پیشگیری از تبعات سیل اولویت مهمی است که باید یک نگاه اساسی به آن داشت. در سایه تدبیر و دوراندیشی میتوانیم میزان خسارتهای ناشی از سیلاب را به حداقل رساند.
نجمه کریمیان