اعتیاد پایان راه نیست
امروز مصادف است با روز جهانی مبارزه با مواد مخدر.به همین مناسبت در این نوشتار به این بلای خانمان سوز که در کمین بسیاری از افراد هست می پردازیم.اعتیاد شروع قصه ای است که نه تنها فرد معتاد ،بلکه اطرافیان او را نیز اسیر خود می کند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز مصادف است با روز جهانی مبارزه با مواد مخدر.به همین مناسبت در این نوشتار به این بلای خانمان سوز که در کمین بسیاری از افراد هست می پردازیم.اعتیاد شروع قصه ای است که نه تنها فرد معتاد ،بلکه اطرافیان او را نیز اسیر خود می کند.زمانی که اعتیاد با تمام وجود فرد را درگیر می کند تک تک لحظات زندگی به گونه ای دیگر رقم می خورد و شاید آن را به پرتگاهی برساند که دیگر نامی از انسانیت وجود ندارد و تمام وجود از احساس و عاطفه تهی می گردد.اینکه چرا و چگونه یک فرد معتاد می شود روایات گوناگونی دارد.از شکست در زندگی گرفته تا تنهایی و دوستان ناباب همه و همه آدمی را در حصار اعتیاد قرار می دهد و پناهگاه انسان می شود.
این وقت است که نه گوش شنوایی برای شنیدن نصیحت وجود دارد و نه اراده ای برای جبران اشتباه.آن وقت است که وجودی بی احساس را به تصویر می کشد که لایه های زندگی اش در بند اعتیاد کشیده شده است.در اینکه دست های پنهان زیرکانه ای مواد را در جامعه رواج می دهد شکی نیست.بدین ترتیب مافیای مواد مخدر با نیت شوم خود بسیاری از افراد را به سمت اعتیاد سوق می دهد، تا سرمایه انسانی را نابود کند.
از طرفی اعتیاد ریشه خانواده ها را از بین برده و یا اینکه جامعه را به سمت جنایت پیش می برد.واقعیت امر این است که اعتیاد به مواد مخدر در جامعه امروزی با شکل های گوناگون وجود دارد و نه تنها خود فرد بلکه خانواده و حتی نظام آموزشی در بوجود آمدن اعتیاد نقش دارند.بر این اساس فرد به دلیل ضعف در رویارویی با مشکلات و واقعیات زندگی و عدم حمایت از سوی خانواده ها به سمت مواد مخدر جذب می شود.از این رو به دلیل ضعف در نظام آموزشی افراد مهارت های زندگی را در بستر مدرسه و دوران تحصیل فرا نمی گیرند تا در زندگی به کار بندند.
با این وجود وقتی فردی درگیر مواد مخدر آنهم به شکل صنعتی و سنتی می شود نباید امید خود را از دست دهد و همه چیز را تمام شده بداند،بلکه بایستی این واقعیت را بپذیرد که می توان به عقب بازگشت و زندگی را از نو ساخت.البته در رهایی از بند اعتیاد نه تنها فرد بلکه خانواده و جامعه نیز باید در این مسیر به فرد معتاد کمک و یاری رسانند و به نوعی قوت قلب او باشند.
فرد معتاد باید با اتکا به خداوند و با اراده ای قوی خود را از چنگال اعتیاد رها کند و خانواده ها نیز با حمایت های عاطفی و روحی فرزند خود را تا انتهای رها شدن همراهی کنند.از طرفی اشتغال حلقه مفقوده مقابله با اعتیاد است و اگر فرد معتاد پس از ترک مواد ،کار و حرفه ای داشته باشد از بازگشت به اعتیاد جلوگیری خواهد کرد.قطعا برای رهایی از بند اعتیاد موانعی وجود دارد اما فرد با انگیزه و پشتکار می تواند در این مسیر پر پیچ و خم موفق شودآنچه که مورد توجه است اینکه درمان اعتیاد به زمان ،انگیزه و حمایت بستگی دارد و همچنین مهم نیست چقدر فرد غرق شده بلکه مهم این است که رهایی همیشه ممکن است.
نجمه کریمیان