به گزارش پایگاه خبری ربیع، انقلاب اسلامی از روز اول پیروزی مورد هجوم دشمنان اسلام واقع شد. در هر زمان و برهه‌ای دشمنان برای تهاجم به این نظام و مردمی که انقلاب کردند به شیوه‌ای دست زده و از ابزارهای مختلفی استفاده کرده‌اند؛ اما هیچ‌یک از انواع هجمه‌های آنان به اهمیت و سختی تهاجم فرهنگی و جنگ نرم نبوده است؛ زیرا جنگ نرم به آرامی و با شیوه‌های کاملا مخفی و پنهان صورت می‌گیرد و امکان شناسایی آن مشکل و سخت است. نشانه‌اش هم اینکه سال‌ها رهبری معظم به انواع و با تعابیر مختلف به این مهم اشاره کردند؛ اما حتی برخی خواص به علت ضعف در بصیرت متوجه موضوع نبودند و از این بابت زیان سنگینی به نظام وارد و فرهنگ جامعه لطمه زیادی را متحمل شد. وقتی متوجه شدند که اصلاح سنگین شده بود و هزینه زیادی را در پی داشت و دشمن سنگرهای زیادی را تخریب کرده بود.
امروز همان جنگ نرم در فضای مجازی با قوت و حدت ادامه دارد؛ اما نه فقط با تبلیغ و شیوه‌های ضدفرهنگ ارزشی، بلکه با شایعه‌سازی و واردکردن اتهامات مختلف به افراد و ایجاد یأس و نومیدی، ترس، نگرانی و زیر سؤال بردن دوران ۴۰ساله انقلاب اسلامی؛ از همین رو رهبری فرمودند جوانان باید با استفاده از فضای مجازی توی دهان دشمن بزنند و دشمن را اینجا نیز مأیوس کنند.
اما جنگ نرم چیست؟ جنگ نرم، مقابله و تلاشی است از طرف نیروهای شیطان و استبداد و استکبار برای به نابودی و ذلت‌کشاندن و برگرداندن مسلمانان از راه نجات؛ چنان‌که شیطان وعده آن را داده است. این مقابله عموما در عرصه‌های گوناگون فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اتفاق می‌افتد و ابزار کاربردی آن، ناتوی فرهنگی است که در قالب ابزارهای دیپلماسی عمومی و روانی و رسانه‌ای عمل می‌کند و تضعیف ثبات و امنیت اجتماعی و فرهنگی جامعه را نشانه می‌رود و برای رسیدن به هدف برنامه بلندمدت دارد؛ از این رو می‌توان تهدید یا براندازی نرم را تلاش دشمن برای تسلط کامل در ابعاد گوناگون بر یک جامعه دانست که این تسلط با زدودن الگوهای رفتاری و هنجارهای ارزشی جامعه مورد تهاجم و جایگزینی الگوها و ارزش‌های جامعه مهاجم محقق می‌شود.
در این نوع تهدید و جنگ، کشور مهاجم بدون خونریزی و با طی‌کردن پروسه زمانی آرام و بدون نیاز به نیروهای نظامی، بلکه با استفاده از استحاله فکری و فرهنگی یک جامعه، سلطه همه‌جانبه خود را بر آن جامعه تحمیل کرده و با روش نرم‌افزاری حساب‌شده آن را مطیع خود می‌گرداند که البته امروز دشمن چون نمی‌تواند با جنگ نظامی نتیجه‌ای بگیرد، دو جنگ اقتصادی و فرهنگی روانی‌رسانه‌ای را به هم گره زده است.
در یک کلام می‌توان جنگ نرم را این‌گونه تعریف کرد: اجرای برنامه‌ای حساب‌شده، مسالمت‌آمیز و درازمدت برای نفوذ در ارکان سیاسی و اجتماعی یک نظام به منظور تغییر سیستم سیاسی یک کشور با ایجاد تغییر و تحول اساسی در باورهای اساسی و اصلی آنها به نفع خود.
امروز جمهوری اسلامی و نظام اسلامی با جنگ عظیمی مواجه است. در این جنگ نرم، جوانان به‌ویژه تحصیل‌کردگان و دانشجویان، مورد طمع دشمن‌اند و از طرفی برای جامعه خودی افسران کارآمد این جبهه‌اند؛ بنابراین بیشتر سرمایه‌گذاری دشمنان برای انحراف ذهن جوانان و تلقین باورهای غلط در وجود آنهاست. دشمن تلاش می‌کند با ایجاد سؤال و تردید و شبهه، جوانان را با خود همراه کند؛ بنابراین با شعارهای ظاهرفریبی همچون آزادی‌های شما توسط دین اسلام گرفته شده است، زیر سؤال بردن وضعیت اقتصادی و جایگاه سیاسی کشور، شایعاتی که کشور را ناامن جلوه دهد و اینکه فرهنگ ایرانی به خاطر دین عقب مانده است و ترغیب و تشویق به استفاده از مد، لباس و مدل‌های لباس و موی غربی و نظایر آن به میدان می‌آید و خودباوری را به ورطه سقوط می‌کشاند تا بتواند فرهنگ و ارزش‌های خود را تحمیل و جامعه را از مغز تهی کند.
تهاجم دشمن به سنن مثبت انسانی ایرانی و اعتقادات دینی مردم چیزی است که باید مراقب آن بود. باید جوانانمان را با فرهنگ خودمان آشنا و مأنوس کنیم و به میدان جنگ نرم دشمن برویم و نقشه او را نقش بر آب کنیم.
جنگ نرم عرصه بسیار وسیعی است و روزبه‌روز هم با گسترش این فضای مجازی دارد گسترده‌تر می‌شود و خطرناک‌تر از جنگ سخت است. مقام معظم رهبری در دیدار ۱۹ دی با مردم قم فرمودند: دشمن در تلاش است با شایعه‌سازی و تهمت‌پراکنی مردم را مضطرب کند و به جان یکدیگر بیندازد که البته نمی‌تواند؛ اما مردم باید با این شگردهای دشمن مقابله کنند. ایشان جوانان را به مقابله با تبلیغات فضای مجازی دشمن دعوت کردند: جوانان با هوشمندی، فضای مجازی را به ابزاری برای زدن تودهنی به دشمنان تبدیل کنند.
با این وصف باید برای مقابله با این جنگ که نابرابر است، برنامه‌ریزی کرد و روی آن حساس بود. باید تذکر دائمی داشت که خوابمان نبرد تا با هوشیاری راه و مسیر دشمن مسدود شود. جنگ نرم ممکن است اعتقادات مردم را هدف قرار دهد و با رواج بی‌غیرتی و بی‌عفتی و دامن‌زدن به مفاسد اخلاقی بنیان خانواده‌ها را متزلزل کند یا قبح روابط نامشروع را بشکند و معنویات را از جامعه بزداید یا دنیاطلبی و تجمل‌گرایی و اشرافیت را راه بیندازد که برای رسیدن به آن باید به مفاسد اقتصادی دست زد و این همه مردم را از ادامه مبارزه بازخواهد داشت و آن می‌شود که نباید.