اولین روز از سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران را در چند بخش می‌تواند بررسی کرد.

نخست؛ فضای جشنواره

جشنواره فیلم کوتاه تهران در اولین روز برگزاری پرشور و حرارت کار خود را آغاز کرد، استقبال از این جشنواره در ساعات اولیه آغاز جشنواره به حدی بود که مسئولان برگزاری، خود نیز از این استقبال شگفت‌زده شده بودند. جمعیت بسیار مخاطبان تماشای فیلم کوتاه،‌ از همان درب ورود قابل مشاهده بود.

جلوی درب ورودی هنوز چند کارگر مشغول رنگ‌کردن طاق‌های فرش قرمز جشنواره بودند، رنگی سفید که روی نایلون‌های نازک طاق فرش قرمز جشنواره پاشیده می‌شد. برخلاف بسیاری از جشنواره‌های سینمایی،‌ در این جشنواره خبری از چک کردن کارت و شناسایی افراد نبود، چرا که ورود برای عموم آزاد است و هنر کسی می‌توانست به تماشای فیلم کوتاه بنشیند. حتی کسانی که بعد از گردش در پارک ملت هوای سینما به سرشان زده باشد.

دوم؛ آثار روز اول جشنواره

در اولین روز از جشنواره فیلم کوتاه تهران ۱۴۶ اثر در بخش‌های مختلف این جشنواره به نمایش در آمد. آثاری که به موضوعات بسیاری پرداخته بود؛ اما عمده موضوعات این فیلم‌ها اجتماعی بودند.

اگر بخواهیم نامی از فیلم‌های کوتاه خوب روز اول ببریم، تعداد آنها بسیار است؛ اما «تله»،‌ «بدو رستم بدو»،‌ «دایان» و «قرار» را می‌توان نام برد.

یکی از نکاتی که می‌توان از روز اول جشنواره فیلم کوتاه تهران دریافت کرد،‌ پیشرفت آثار حاضر در این جشنواره‌ است، بسیاری از فیلم‌هایی که در این روز به نمایش در آمد،‌ کیفیت بسیار بالایی داشتند، البته نمی‌توان کیفیت نمایش ۴K سالن‌های پردیس ملت را نیز در این نمایش با کیفیت بی‌تاثیر دانست.

سوم؛ مشکلات

اگر چه که حضور حداکثری برای تماشای فیلم‌های کوتاه،‌ بسیار خوشایند است؛ اما حضور تعداد زیادی از مخاطب در اولین روز از جشنواره فیلم کوتاه، کمی شبیه به یک کابوس بود،‌ صف‌های چند۱۰متری که ۴۵ دقیقه قبل از شروع هر سانس تشکیل می‌شد و سالنی که حتی گنجایش و نصف حاضران را هم در این جشنواره نداشتند. اکثر مخاطبان به علت کمبود فضای برای تماشای فیلم پشت درب‌های سالن‌های نمایش می‌ماندند و بسیاری هم روی زمین می‌نشستند و فیلم کوتاه تماشا می‌کردند.

بسیاری از کسانی که برای حضور در جشنواره کارت داشتند و با وسیله نقلیه خود به جشنواره آمده بودند،‌ به علت کمبود فضای پارکینگ سرگردان می‌مانند و پارکینگ نیز کابوس دیگر حاضران در این جشنواره بود. پارکینگی که بدون اغراق حتی گنجایش ۲۰ درصد خودروهای حاضران را نداشت.

شلوغی پردیس سینمایی ملت و نبود فضای کافی برای حاضران،‌ حتی آمد و شد‌ها نیز دشوار کرده بود،‌ تقریباً در تمامی ساعات جشنواره آسانسرها با ظرفیت تکمیل به بالا و پایین می‌رفتند و به همین علت باید بی‌خیال آسانسور شده و خود را هر جوری که شده به طبقات فوقانی و تحتانی پردیس ملت می‌رساندید.

شاید جالب باشد که بدانید، پردیس ملت قرار است جشنواره فیلم فجر سال جاری را هم میزبانی کنند و این چیزی شبیه به یک فاجعه است.

چهارم؛ جمع‌بندی

در پایان اولین روز از سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران،‌ با همه کاستی‌هایش امیدبخش بود،‌ تماشای تعداد بسیاری از جوانانی که برای دیدن فیلم، سر و کله می‌شکانند، نوید روزهای خوبی را برای سینمای ایران می‌دهد. روزهایی که سینمایی ایران نیز در صف سینماهای مطرح دنیا مانند هالیوود و بالیوود قرار گیرد و به یک صنعت سود آورد بدل شود.

انتهای پیام/