به گزارش پایگاه خبری ربیع، شهید فرامرز بخشی‌پور، روستازاده‌ای است از تبار مظلومان. وی در سال ۱۳۳۹ به دنیا آمد. از اوایل کودکی به شعائر دینی به‌ویژه نماز علاقه‌مند بود. تا سال پنجم ابتدایی را در مدرسه شهید صدر ده‌ریز با موفقیت گذراند؛ اما به دلیل کمی بضاعت مالی و نبودن مدرسه راهنمایی در روستا، موفق به ادامه تحصیل نشد. چند سالی را با شغل شبانی و سپس کشاورزی روزگار گذراند. سپس به شیراز رفت و به عنوان شاگرد نانوایی مشغول به کار شد. در شیراز به عضویت کانون فرهنگی یک مسجد درآمد و طی چند سال ارتباط مستمر با آن کانون، بیش از پیش با معارف قرآن آشنا شد. در همان محل بود که با رهنمودهای رهبر کبیر(ره) انقلاب آشنا شد. از سال ۱۳۵۵ به بعد با همکاری دوستانش در آن محل شروع به پخش اعلامیه‌هایی علیه رژیم طاغوت کرد. بعد از پیروزی انقلاب به زادگاهش برگشت و پس از چند ماهی به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. پس از بازگشت از سربازی شش ماه به کردستان رفت و در جمع نیروهای خیابانی، دفاع از انقلاب را به عهده گرفت. از تاریخ ۲۱/۱/۶۱ تا ۸/۵/۶۱ به عنوان معاون گروهان در میادین نبرد حضور داشت. در سومین مرحله از عملیات رمضان در میانه میدان مین که به وسیله مزدوران بعثی کافر در اطراف بصره کاشته شده بود خود را در محاصره خداستیزان یافت. ناگاه مینی جهشی از کمین رها شد و نورچشمان فرامرز را به تاریکی برد. دشمن از نابینایی او استفاده کرد و بر جسم ناتوان وی چیره شد و ددمنشانه بدن مطهرش را پاره‌پاره کرد و در میان خاک‌های گرم و سوزان خوزستان افکند. تلاش هم‌سنگرانش برای انتقال پیکر مطهرش به پشت جبهه بی‌ثمر ماند. سرانجام پس از پایان جنگ تحمیلی و گذشت ۱۵۷ ماه، پیکر مطهرش را که پاره استخوانی بیش نبود، جویندگان نور، از تیپ انصارالمؤمنین یافتند و به عنوان گرانقدرترین هدیه برای پدر، مادر و فرزند دلبندش آوردند و در گلزار شهدای ده‌ریز به خاک سپردند.