به گزارش پایگاه خبری ربیع، امام خمینی پس از سال‌ها دوری و تبعید به کشور بازگشت. ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخی‌ترین استقبال بود.

۱۲ بهمن ۱۳۵۷

امام خمینی پس از سال‌ها دوری و تبعید به کشور بازگشت. ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخی‌ترین استقبال بود. حضور میلیونی مردم که صف مستقبلین را از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا امتداد داده بود، حاکی از عشق و علاقه بی‌نظیر آنها به رهبر خویش بود.

جاء الحق و زهق الباطل

میلیون ها نفر از مردم با در دست داشتن عکس هایی از امام در مسیرهای عبور اتومبیل امام ایستاده بودند. خیابان ها از جمعیت موج می زد. در گوشه و کنار خیابان ها عکس های امام به همراه پلاکاردهایی که بر روی آنها شعارهایی نوشته شده بود و بادکنک های زیبای رنگی که در دست کودکان بود، خودنمایی می کرد. گروه های مختلفی از مردم، در سالن فرودگاه منتظر ورود امام بودند. همه با بی صبری منتظر خبر ورود امام بودند. بالاخره صدای غرش هواپیما در آسمان

فرودگاه همه را به وجد و شادی درآورد. بعد از چند دقیقه هواپیما بر زمین نشست. همه ی نفس ها در سینه حبس شد. همه با بی صبری منتظر دیدن امام بودند. قبل از خروج امام از هواپیما، ۱۵۰ نفر از خبرنگاران و فیلم برداران خارجی که از تمام نقاط همراه امام به ایران آمده بودند، از هواپیما خارج شدند. همه ی چشم ها به در هواپیما خیره شده بود. ابتدا پسر امام خمینی، حجت الاسلام حاج سید احمد خمینی از هواپیما بیرون آمد. سپس آیت الله طالقانی به هواپیما رفت و ورود امام را تبریک گفت. بالاخره ۹ و ۳۵ دقیقه ، امام در حالی که توسط مهمانداران هواپیما همراهی می شدند . با شکوه و عظمت تمام از پلکان هواپیما پایین آمدند .

فریاد الله اکبر فضای فرودگاه را پرکرد. جمعیت از هر گروه و دسته ای به طرف امام هجوم آوردند . امام در حالی که افسران نیروی هوایی ایشان را در میان خود گرفته بودند بالاخره با زحمت فراوان به سالن ایشان را در میان خود گرفته بودند بالاخره با زحمت فراوان به سالن فرودگاه رفتند . مردم فریاد می زدند : « خمینی ، به خاک گلگون وطن خوش آمدی » یا « صل علی محمد ، رهبر ما خوش آمد» پرچمهای زیبایی در دست مردم دیده می شد ، روی پرچمها نوشته شده بود :

« دیو چو بیرون رود ، فرشته در آید . »

بعد از انجام مراسم و خواندن سرود ، امام از تمام گروههایی که به استقبال او آمد بودند ، تشکر کرد . سپس ایشان را سوار ماشین کردند تا به بهشت زهرا برود و در آنجا سخنرانی کند.

در مسیری که مردم ایستاده بودند ، تعداد زیادی از جوانان ایستاده بودند که بازو بندهایی به رنگ سبز داشتند . روی بازو بندها عکس امام چاپ شده بود و پائین عکس نوشته بودند : « انتظامات استقبال از امام .»

طول جمعیت از فرودگاه تا بهشت زهرا ۳۳ کیلومتر بود و حدود ۵/۴ میلیون نفر در این مسیر ایستاده بودند . مردم با شیندن آمدن اتومبیل امام به یکدیگر فشار می آوردند که شاید لحظه ای بتوانند امام را ببینند . آنها که جلوتر بودند بر شیشه ماشینی که امام داخل آن سوار بود ، دست می زدند و به صورتها یشان می مالیدند.

مردم با دیدن ماشین امام بادکنکهای رنگی زیبایی را که در دست داشتند رها می کردند . بادکنکهای رنگی همراه عکس های امام در آسمان شهر تهران بالا رفت ، در این روز بزرگترین استقبال تاریخ ، از ورود امام به کشور انجام شد . خبر این استقبال بزرگ ، جهان را به ارزه در آورد . بختیار با دیدن این استقبال بی مانند تو دهانی سختی از مردم خورد .

حالا امام در میان مردم بود. امام در این روز سخنرانی مهمی در بهشت زهرا کرد . در آن سخنرانی گفت : « من دولت تعیین می کنم . من توی دهن این دولت می زنم . »

مردم با شور و هیجان زیاد حرفهای امام را تایید می کردند . امام فرمودند : « پیروزی ما وقتی است که دست اجانب کوتاه شود و تمام ریشه های رژیم سلطنتی از این مرز و بوم برود . » بعد دولت بختیار گفتند که : « اگر تسلیم ملت نشوید، ملت شما را به خود می نشاند . » حال می بایستی مردم برای مراحل دیگر مبارزه آماده می شدند

حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند.

امام خمینی پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فوردگاه تهران، نگران ساخته بود.

با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. مستقبلین با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند.

حضرت امام طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند. ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند.

حضرت امام در اولین سخنرانی خود در میان انبوه مستقبلین مشتاق در بهشت زهرا، گفتند: من وقتی چشمم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی‌ای در دوشم پیدا می‌شود که نمی‌توانم تاب بیاورم. محمدرضا پهلوی فرار کرد و همه چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد. ایشان اضافه کردند: من دولت تعیین می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم … من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم. من به ارتش یک نصیحت می‌کنم و یک تشکر ….. [ما] می‌خواهیم ارتش مستقل باشد. آقای ارتشبد شما نمی‌خواهید؟ آقای سرلشکر شما نمی‌خواهید مستقل باشید؟ و اما تشکر می‌کنم از قشرهایی که متصل شدند به ملت.

با وجود سرمای زمستان، دیشب هزاران مشتاق زیارت حضرت امام، در مسیر حرکت ایشان خوابیدند.

شهرهای کشور در شادی ورود امام، غرق نور و گل و فریاد بود.