به گزارش ربیع به نقل از روزنامه کیمیای وطن ؛فیلم سینمایی «آب نبات چوبی» چهارمین ساخته محمدحسین فرح‌بخش این روزها در سینماهای کشور و سینما قدس اصفهان بر روی پرده است. شخصیت اصلی فیلم دختر جوانی است و داستان فیلم براساس اتفاقاتی که برای این دختر در اجتماع بیرونی رخ می‌دهد شکل می‌گیرد. فیلم اجتماعی «آب نبات چوبی» محصول موسسه سینمایی پویا فیلم است. محمدحسین فرح‌بخش پیش از این فیلم‌های سینمایی «عطش»، «خصوصی» و «مستانه» را در کارنامه کارگردانی خود ثبت کرده است.

یک درام خانوادگی – جنایی

«آبنبات چوبی» را می‌توان یک درام خانوادگی – جنایی به حساب آورد؛ رویکردی که فرحبخش به آن علاقه مند است و د اولین فیلم خود در این زمینه به تجربه موفقی دست زد. اما «آبنبات چوبی» فیلمی از دست رفته است که چه در متن و چه در اجرا با اشکالات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند. اولین و بارزترین اشکالِ فیلمنامه ای کار، مقدمه طولانی آن است. مدت زمان نسبتاً زیادی می‌گذرد تا فیلم از بخش مقدمه عبور کند و به بحران‌ها وارد شود بنابراین اگر بخواهیم رویدادها را بر اساس ساختار سه پرده‌ای قضاوت کنیم درخواهیم یافت که اجزای درام به هم ریخته‌اند و گره فیلمنامه دیرتر از آنچه باید بسته می‌شود. یک جور ابهام و گنگی در سراسر فیلمنامه به چشم می‌خورد. حجم موسیقی در فیلم بسیار بالاست. موسیقی تمِ رعب آور و تعلیق آوری دارد که اتفاقاً انتخاب بدی نیست اما گاه موسیقی از درام پیشی می‌گیرد و فریاد می زند که «شما دارید یک فیلمِ جنایی با پایان تلخ نگاه می‌کنید». کات‌های کارگردان برخی جاها اشتباه‌اند و موجب می‌گردند برخی بخش‌های حساس فیلم تأثیری که باید را بر تماشاگر نگذارند. تدوین فیلم، قابل قبول است اما قطع به یقین نمی‌توان آن را جزو بهترین کارهای مستانه مهاجر به حساب آورد.

بازی‌ها

بازی‌های فیلم چنگی به دل نمی‌زند و حتی رضا عطاران با آن استعداد خارق العاده نیز نتوانسته کمکی به فیلم بکند. بازی سحر قریشی نیز طبق معمول تصنعی و لوس است و بیش از این هم نمی‌توان از او انتظار داشت. هنگامه حمیدزاده بازیگر خوبی است اما او نیز در این فیلم یک بازی معمولی ارائه داده تا نتیجه کار یک فیلم آبکی و سرهم بندی شده باشد. آب نبات چوبی جز سینمای بدنه محسوب می‌شود و با این هدف ساخته شده است که در اکران عمومی بتواند نظر مخاطب‌ها را جلب کند، اما این فیلم با این نوع روایت و شخصیت پردازی غلط و هدایت نادرست بازیگران (چه در دیالوگ و چه در بازی‌ها) و بهره گیری از عنصر تکراری خیانت نمی‌تواند مخاطب‌های عام سینما را هم راضی نگه دارد.

عوامل فیلم

کارگردان: محمدحسین فرح‌بخش/ نویسنده: علی اصغری (بر اساس داستانی از کامران قدکچیان)/ تهیه‌کننده: عبداله عیلخانی/ مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا/ صدابردار صحنه: بابک اخوان/ طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق/ موسیقی: آریا عظیمی‌نژاد/ طراح چهره‌پردازی: ایمان امیدواری/ طراح لباس: گلناز گلشن/ طراح صحنه: حجت اشتری/ تدوین: مستانه مهاجر/ مدیر تدارکات: محمد عزت خواهی/ دستیار اول کارگردان، برنامه‌ریز: کریم امینی/ مشاور کارگردان: فرهاد اصلانی/ صداگذاری: حسین ابوالصدق/ مدیر تولید: مهدی چراغی/عکاس: لیلا خوش کنار / بازیگران: رضا عطاران، سحر قریشی، هنگامه حمیدزاده، کریم امینی، نگار عابدی، صفا آقاجانی، شیوا طاهری، شقایق فراهانی، میلاد کی مرام، شراره رنجبر، شیما مرزی، مه رو شعله ور، بیتا عالمی، کامبیز بنان، دینا آبرون، حسین توکلی، امین میکائیلیان، محمد فیروز بخت و امیر علی طالقانی، حسین لواسانی