حمله ناو یواس‌اس وینسنس به هواپیمای ایران ایر و شهادت ۲۹۰ سرنشین این هواپیما از نظر میزان تلفات انسانی، هشتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.
به گزارش ربیع به نقل از ایمنا، پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران‌ایر با شناسه «IR655» از تهران به مقصد دبی در تاریخ (۱۲ تیر ۱۳۶۷ – ۳ ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی) پس از توقف بین راهی در بندر عباس به سمت دبی در حرکت بود که با شلیک موشک هدایت شونده از ناو یواس‌اس وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز خلیج فارس مورد حمله قرار گرفت و سقوط کرد.
تمامی ۲۹۰ نفر سرنشین این هواپیما که شامل ۶۶ کودک نیز بود، جان باختند و تعداد زیادی از اجساد هرگز یافته و شناسایی نشد. این حمله از سوی ناو آمریکایی، از نظر میزان تلفات انسانی، هشتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.
در اظهاراتی که مسئولان ناو برای رفع بدبینی جوامع بین المللی و رد مجازات این جنایت از خویش، ارائه داده‌اند اینگونه حادثه را شرح داده‌اند که برحسب اشتباهاتی که صورت گرفته هواپیمای مسافربری ایران را، اف۱۴ فرض کرده‌اند و پس از ارسال چندین پیام رادیویی به خلبان پرواز ۶۵۵ و عدم دریافت پاسخ از او، برای حفاظت از خود، هواپیما را مورد هدف قرار داده‌اند و جداً هم بهانه مضحکی بود برای سرپوش نهادن بر جنایتشان چرا که در دادگاهی که برای این جنایت برپا شد، مشخص شد که از آنجایی که فرکانس هواپیماهای شخصی و مسافربری با هواپیماهای نظامی تفاوت دارد، خلبان این پرواز (شهید رضائیان) هرگز اخطارهای مسئولان ناو را دریافت نکرده و نشنیده بود.
جالب اینجاست که با وجود مشخص شدن حقیقت این جنایت و افشای قصور مسئولان ناو (ویل راجرز و همکارانش)، پس از گذشت مدتی از این حادثه، به ویل راجرز مدال شجاعت اعطا شد. مدالی که به افسرانی اعطا می‌شود که در طی خدمتشان عملی برجسته انجام داده باشند و یا عملیات مهمی را به انجام رسانده باشند.
علاوه بر وی، هیچ‌کدام از سربازان و خدمه و افسران حاضر در ناو مورد بازخواست و پیگرد قانونی قرار نگرفتند و تمام سربازان حاضر در ناو، پس از تکمیل سفرشان مدال مبارزه دریافت کردند!
در پایان، مشاهدات تکان دهنده یک خبرنگار آمریکایی را پس از این حادثه می‌خوانیم:
«روی کفن‌های کسانی که بدن‌هایشان شناسایی شده بود اسم، آدرس و شعار «مرگ بر امریکا» نقش بسته بود. البته بسیاری از بدن‌ها آنقدر ناقص بودند که قابل شناسایی نبودند. در بعضی از موارد، کل خانواده از بین رفته بودند. هیچ کس برای شناسایی آن‌ها نیامد. از ۲۹۰ مسافر پرواز ایران ایر تنها ۱۷۰ جسد شناسایی شدند.»
و به نظر نمی‌رسد ۶۶ کودک مظلوم حاضر در این هواپیما و سایر مسافران و خدمه‌اش که همگی قربانی قدرت‌طلبی شیطان بزرگ شدند، مشمول «حقوق بشر» آمریکایی باشند.
تمامی ۲۹۰ نفر سرنشین این هواپیما که شامل ۶۶ کودک نیز بود، جان باختند و تعداد زیادی از اجساد هرگز یافته و شناسایی نشد. این حمله از سوی ناو آمریکایی، از نظر میزان تلفات انسانی، هشتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.
در اظهاراتی که مسئولان ناو برای رفع بدبینی جوامع بین المللی و رد مجازات این جنایت از خویش، ارائه داده‌اند اینگونه حادثه را شرح داده‌اند که برحسب اشتباهاتی که صورت گرفته هواپیمای مسافربری ایران را، اف۱۴ فرض کرده‌اند و پس از ارسال چندین پیام رادیویی به خلبان پرواز ۶۵۵ و عدم دریافت پاسخ از او، برای حفاظت از خود، هواپیما را مورد هدف قرار داده‌اند و جداً هم بهانه مضحکی بود برای سرپوش نهادن بر جنایتشان چرا که در دادگاهی که برای این جنایت برپا شد، مشخص شد که از آنجایی که فرکانس هواپیماهای شخصی و مسافربری با هواپیماهای نظامی تفاوت دارد، خلبان این پرواز (شهید رضائیان) هرگز اخطارهای مسئولان ناو را دریافت نکرده و نشنیده بود.
جالب اینجاست که با وجود مشخص شدن حقیقت این جنایت و افشای قصور مسئولان ناو (ویل راجرز و همکارانش)، پس از گذشت مدتی از این حادثه، به ویل راجرز مدال شجاعت اعطا شد. مدالی که به افسرانی اعطا می‌شود که در طی خدمتشان عملی برجسته انجام داده باشند و یا عملیات مهمی را به انجام رسانده باشند.
علاوه بر وی، هیچ‌کدام از سربازان و خدمه و افسران حاضر در ناو مورد بازخواست و پیگرد قانونی قرار نگرفتند و تمام سربازان حاضر در ناو، پس از تکمیل سفرشان مدال مبارزه دریافت کردند!
در پایان، مشاهدات تکان دهنده یک خبرنگار آمریکایی را پس از این حادثه می‌خوانیم:
«روی کفن‌های کسانی که بدن‌هایشان شناسایی شده بود اسم، آدرس و شعار «مرگ بر امریکا» نقش بسته بود. البته بسیاری از بدن‌ها آنقدر ناقص بودند که قابل شناسایی نبودند. در بعضی از موارد، کل خانواده از بین رفته بودند. هیچ کس برای شناسایی آن‌ها نیامد. از ۲۹۰ مسافر پرواز ایران ایر تنها ۱۷۰ جسد شناسایی شدند.»
و به نظر نمی‌رسد ۶۶ کودک مظلوم حاضر در این هواپیما و سایر مسافران و خدمه‌اش که همگی قربانی قدرت‌طلبی شیطان بزرگ شدند، مشمول «حقوق بشر» آمریکایی باشند.