به گزارش پایگاه خبری ربیع، ﺍﻟﮕﻮﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ-ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻨﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ؟ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﻨﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ «ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﻮﻳﻰ» ﻭ «ﭼﮕﻮﻧﻪ» ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﻨﺎﻯ ﻳﻚ ﺗﻤﺪﻥ ﺟﺪﻳِﺪ ﺑﺮﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﺎﻧﻰ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﻡ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﭘﻰ ﺑﺮﻳﺰﻳﻢ.
ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺩﻭ ﭘﺮﺳﺶ «ﭼﻪﺳﻮﻳﻰ» ﻭ «ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ» ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﺻﻌﻮﺑﺖ ﻭ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺍﺻﻞ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺩﺭ ﻳﺎﻓﺘﻦ «ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ» ﺍﺳﺖ.
ﺑﺮﺍﻯ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ، ﺍﺟﻤﺎﻻً ﺭﺍﻩﻫﺎﻳﻰ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ:
۱-ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮﺩﺍﺯﻯ ﺻﺮﻑ: ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭﺭﺍﻥ ﻭ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﻧﻈﺮﻯ-ﺍﻧﺘﺰﺍﻋﻰ ﺑﻨﺎﻯ ﻧﻈﺮِﻯ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺑﻮﻣﻰ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺠﺮﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﻛﻨﻨﺪ.
۲- ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻯ ﺭﻗﻴﺐ: ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﻯ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻓﻬﻢ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﭘﻴﺸــﺮﻓﺘﮕﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻭ ﺗﻤﺪﻥﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﺗﻪﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻭﻛﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻼﻡ «ﺍﻟﮕﻮﻯ» ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺁﻥﻫﺎ، ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺑﻮﻣﻰ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶﺑﺎﺷﺪ.
۳- ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﭘﻴﺸــﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺑﻮﻣﻰ: ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳــﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﻛﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻤﺪﻥﺳــﺎﺯﻯ ﺩﻳﻨﻰ-ﺑﻮﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﻳﻚ ﺧﺮﺩﻩﻧﻈﺎﻡ، ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺳﺎﺯﻩ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻣﺨﺘﺼﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺑﻮﻣﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺮﺍﺯ ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﻭ ﺟﻬﺶ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺮﺩﻩﻧﻈﺎﻡ، ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺳﺎﺯﻩ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻭ ﻓﻬﻢ ﺩﻗﻴﻖ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﭘﻴﺸــﺮﻓﺖ ﺁﻥ، ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑ ﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻟﮕﻮﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻃﺮﺍﺣﻰ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﻛﻼﻥ ﻭ ﻋﺎﻡ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﺯﻩﻫﺎﻯ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ، ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﺪ.
۴-ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﺩﻫﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﻰ ﺍﻟﮕﻮﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳــﻼﻣﻰ ﺟﺪﻯﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺠﺰ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺷﻨﻮﺩﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ ﺁﻛﺎﺩﻣﻴﻚ، ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻣﺘﻮﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﻣﻨﺎﺳﻚﻫﺎﻳﻰ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ…، ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﻳﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ. ﺍﺧﻴﺮﺍً ﻧﻴﺰ ﺳﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻬﺎﺩ ﻣﺘﻮﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﻭﻧﻤﺎﻳﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻛﻨﺎر ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺆﺍﻟﻰ ﻛﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﻧﺤﻮه ﻛﻨﺶﮔﺮﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﻠﻤﻰ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺴﺌﻠﻪ «ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ-ﺍﺳﻼﻣﻰ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ» ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ، ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺗﻔﻄﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﻢ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻬﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﻳﻜﺮﺩ ﺭﻭﺵﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﻏﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﻭ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ-ﺍﺳﻼﻣﻰ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺮﻛﺰﻯ ﻛﻪ ﺳﻨﺪﻯ ﺍﺧﻴﺮﺍً ﺭﻭﻧﻤﺎﻳﻰﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﺮﺩﻩ، ﻛﺪﺍﻣﻴﻚ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﻜﺮﺩﻫﺎﻯ ﺳﻪﮔﺎﻧﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺯﻫﺎﻯ ﻗﺒﻠﻰ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ؟
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﻗﻴﻘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻟﻜﻦ ﻗﻮﻳﺎً ﺍﻳﻦ ﮔﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﻜﺮﺩﻫﺎﻯ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴــﻴﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺩﺍﺷــﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﻳﻜﺮﺩ ﺳﻮﻡ- ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺑﻮﻣﻰ- ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﻀﺎ ﺣﺎﺷﻴﻪﻧﺸﻴﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺭﺍ ﻃﺮﺡ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﺧﺮﺩ ﻩﻧﻈﺎﻡ، ﻧﻬﺎﺩ ﻳﺎ ﺳﺎﺯﻩ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳــﻼﻣﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻰ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﺍﻟﮕﻮ ﻭ ﻣﺪﻟﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭ ﺳﺎﺯﻩﻫﺎﻯ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺩﺭ «ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ» ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻰ ﺑﺎ ﻣﺨﺘﺼﺎﺕ ﺑﻮﻣﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﺭﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﻛﻼﻥ ﻭ ﺗﻤﺪﻥﺳــﺎﺯ ﺩﺍﺷــﺘﻪﺍﻳﻢ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻋﻠﻢ ﻳﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﺣﻜﻤﺮﺍﻧﻰ ﻳﺎ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻭ ﻫﻨﺮ ﻭ…؟
ﺗﻮﺟﻪ ﺷــﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳــﺖ ﭘﻴﺸــﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﻣﻮﺭﺩِﻯ ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺁﻣﻴﺰﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﺷــﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﻜﻦ ﻏﺮﺽ، ﭘﻴﺸــﺮﻓﺘﻰ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ، ﺟﺎﻣﻊﺍﻻﻃﺮﺍﻑ ﻭ ﻫﻤﻪﺟﺎﻧﺒﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻣﺜًﻼ «ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﺳﻼﻣﻰﺍﻳﺮﺍﻧﻰ» ﻳﺎ «ﻫﻨﺮ ﺍﺳﻼﻣﻰ-ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ» ﻳﺎ «ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ-ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ» ﻳﺎ… ﺩﺭ ﻗﻮﺍﺭﻩ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮِﻯ ﺟﺎﻣ ﻊﺍﻻﻃﺮﺍِﻑ ﻋﻴﻨﻴﺖﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺯ ﺗﻤﺪﻥ ﻧﻮﻳﻨﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻧﻮﻳﺪﺑﺨﺶ ﺁﻥ ﺍﺳــﺖ، ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﻋﺮﺿﻪ ﻭ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻜﺎﺗﺐ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻯ ﺭﻗﻴﺐ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻀﺎﻭﺗﻰ-ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﻗﺎﺻﺮ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ- ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎ ﺩﺍﺷــﺖ. ﺍﻣﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰﺭﻭﺩ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺣﻮﺯﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﮕﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎﺭﻫﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ، ﺑﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻠﻮﻏﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﺔ ﭘﺮﺗﻮﻓﻴﻖ، ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﺨﺒﮕﺎﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ «ﻣﻜﺘﺐ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ». ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻣﻜﺘﺐ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻘﺘﺪﺭﺗﺮﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻧﺮﻡ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺧﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻟﮕﻮﻳﻰ ﺑﻮﻣﻰ ﻭ ﻣﺘﻜﻰ ﺑﺮ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺼﺔ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﻫﻢ ﺣﺎﻭﻯ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺍﺳﺖ، ﻫﻢ ﺗﺮﻛﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ، ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ… ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ، ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻣﻌﺮﻓﺘﻰ ﺩﺍﺷــﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﻚ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ ﻛﺎﻣًﻼ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﺳﺖ، ﺑﻰﺷﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻛﻢﻧﻈﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺟﻬﺶ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎﻣًﻼ ﺑﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻗﻄﻌﺎً ﻃﻰ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﻭ ﻭﺍﻛﺎﻭﻯ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻧﻈﺮﻯ ﻭ ﻋﻤﻠﻰ ﺁﻥ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﻣﻌﺮﻓﺘﻰ-ﻋﻤﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎﻯ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺭﻫﮕﺸﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺣﻮﺯﻩﺍﻯ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻫﻨﺮ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ…، ﺍﻗﺘﻀﺎﺋﺎﺕ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﻧﺴﺨﻪﺍﻯ ﺗﺎﻡ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﺣﻮﺯﻩﺍﻯ ﭘﻨﺪﺍﺷﺖ، ﻟﻜﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻮﻫﺮﻩ ﺍﺻﻠﻰ ﻭ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺮﻛﺰﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻮزﻩﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﺣﺖﻫﺎ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎ ﻭ ﺍﻗﺘﻀﺎﺋﺎﺕ ﺑﻮﻣﻰ ﻫﺮ ﺣﻮﺯﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻭ ﻻﻳﻪﻫﺎﻯ ﺭﻭﺑﻨﺎﻳﻰﺗﺮ ﺁﻥ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎ ﺟﺴﺖﻭﺟﻮ ﻛﺮﺩ.
ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦﺭﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺳــﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳــﺆﺍﻝ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸــﻴﻢ ﻛﻪ: «ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﭼﻪ ﺍﻟﮕﻮﻳــﻰ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴــﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕﻫﺎﻯ ﺑﺮﺗﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻳــﻢ؟ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﻯ ﺷــﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺎﺭﻑ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﺨﺘﺼﺎﺗﻰ ﻛﺎﻣًﻼ ﺑﻮﻣﻰ».
ﺗﺒﺼﺮﻩ: ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻧﺎﻓﻰ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺵﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ.