به گزارش پایگاه خبری ربیع، ﺣﺘﻤﺎً ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻃﻠﺒﻪ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻩﺍﻳﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳــﺖ ﺧﺒﺮﻫﺎ ﻧﻴﺴــﺖ ﻛﻪ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﺴﺎﺩﮔﻰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺬﺷــﺖ. ﻫﺮ ﺁﺩﻣﻰ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭﻙ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ، ﺧﻴﻠﻰ ﺧﻮﺏ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻃﻠﺒﻪﺍﻯ ﭘﻴﻜﺎﻥ ﺳــﻮﺍﺭ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻰﺩﺍﻧﺪ ﺍﻗﺴــﺎﻁ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﻜﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﻳﺎ ﻧﻪ، ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳــﺮ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩﻫﺎﻯ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﻯ ﻧﺸﺴــﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺷــﺎﻳﺪ ﺑﻬﺮهﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﺪﻑ ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ؟ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﭼﻪ ﻋﺎﻳﺪ ﻣﺮﺗﻜﺒﺎﻥ ﺁﻥ ﻣﻰﺷﻮﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﺣﺎﺻﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﺎﺯﻯﻫﺎﻯ ﺩﺭﻭﻏﻴﻦ ﺭﺳﺎﻧﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ؟ ﺁﻥ ﺭﺳــﺎﻧﻪﻫﺎ ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ؟ ﻭ… ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﻰﭘﺎﺳﺦ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻰ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺳــﺎﺩﻩﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻼﻡ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ «ﻛﺎﺭ ﺩﺷــﻤﻦ ﺍﺳــﺖ» ﻭ ﺗﻤﺎﻡ. ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﺷــﻤﻦ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻣﻰﺁﻳﺪ؟ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﻰﺭﺳــﺪ؟ ﺑﺎ ﻛﺪﺍﻡ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎ؟ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻃﻠﺒﻪ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﻛﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﻫﺴــﺘﻨﺪ، ﭼــﻜﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻣﻰﺷــﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺩﺷــﻤﻨﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑــﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭼﻨﻴــﻦ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻳﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻣﻌﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻟﻬﻢ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻼﺹ ﻛﺮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳــﺖ؟ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﻣﻰﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺟﻮﻫﺮ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺷﻜﻞ ﺩﺍﺩ، ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺮﺍﻯ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﺪﻳﻦ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ. ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﺮﺳﻮ ﺗﺤﺖ ﻓﺸــﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻮﺍﻗﻊ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺧﺪﻣــﺖ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﻧﺒﺎﺷــﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﻮﺯهﻫــﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩ، ﺗﺤﺖ ﻓﺸــﺎﺭ ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﺩ. ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﻣﺘﺪﻳﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﻫﺮﺳﻮ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻟﻬﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺧﺎﺻﻪ ﺁ ﻥﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻧﻈﺎﻡ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺣﺎﻛﻢ ﻧﻴﺰ ﺍﺻﻄﻜﺎﻙ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ.
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺧﻮﺍﺳــﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪ. ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ، ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﺴﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺳــﺮﺁﻣﺪ ﺑﺎﺷــﺪ. ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺴﻠﻰ ﺗﺎ ﺣﺪﻯ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﻫﻢ ﻳﺎﻓﺖ. ﻋﺮﺻﻪ ﺗﺠﻠﻰ ﻛﺎﻣﻞ ﺁﻥ، ﺩﻓﺎﻉ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻣﺪﻳﺮﻳــﺖ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﻣﺎ ﺭﺧﻨﻪﻫﺎﻳﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ. ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺘﻤﺮﺩﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘــﻰ ﻣﻌﻨﻮﻳﺎﺕ ﺑﺮﻭﺯﻛﺮﺩﻩ ﺑــﻮﺩ، ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺍﺷﺮﺍﻓﻴﺖ ﮔﺮﻭﻳﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﺳﻤﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪﺍﻯ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺷــﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳــﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺴــﻞ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺧﻮﺩ ﺧﻼﻑ ﺁﻥ ﻋﻤــﻞ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻥ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺯﻯ ﺩﺷﻤﻦ ﻭﺳﻴﻊ ﺷﺪ.
ﻣﺎﺣﺼﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻣﺪ، ﺁﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ۴۰ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻠﻤــﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻔﻜــﺮﺍﻥ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ، ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕــﺮ ﻣﺘﺪﻳﻨﻴﻦ ﻭ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺁﻣﻮزﻩﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺤﺖ ﻓﺸــﺎﺭﻧﺪ. ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﻰﻛﺮﺩ ۴۰ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺯﻥ ﭼﺎﺩﺭﻯ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻋﻤﻮﻡ ﺭﺳــﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﻣﺎ ﻃﻰ ﺍﻳﻦ ۴۰ ﺳــﺎﻝ (ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﻚ ﺧﻮﺩﺷــﺎﻥ) ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﻛﻨﺎﻳﻪ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ. ﻳﺎ ﻳﻚ ﻃﻠﺒﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺻﻨﻔﻰﺍﺵ، ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ؟ ﺑﻮﺍﻗﻊ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺴﺘﻀﻌﻒ ﻛﻪ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺍﻳــﺮﻩ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺛﺮﻭﺕﺍﻧﺪ ﻭﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﻤﻮﻡ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺯﻳﺮﺑﺎﺭ ﮔﺮﺍﻧﻰﻫﺎ ﻭ ﺳﻴﺎﺳـﺖﻫﺎﻯ ﻏﻠﻂ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺧﺮﺩ ﻣﻰﺷﻮﺩ، ﺗﻘﺎﺹ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻌﺎﺭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭﻋﻤﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻇﺎﻫﺮﺍﻟﺼﻼﺣﻰ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻧﺖ ﻭ ﻣﺰﺍﻳﺎﻯ ﺁﻥ ﻧﺼﻴﺒﺸﺎﻥ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺪﺑﺨﺘــﻰ ﺧــﻮﺩ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴــﻴﺎﺭﻯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻫﻢ ﮔﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﻳﻢ ﺫﻳﻞ ﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥ ﻓﻀﺎﻯ ﻣﺠﺎﺯﻯ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﭘﺮﺍﻛﻨﻰﻫﺎﻯ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ، ﻧﻮﻋﻰ ﻛﻴﻨﻪ ﻭﺭﺯﻯ ﻛﻮﺭ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺷﺪ ﻣﻰﻛﻨﺪ. ﺟﺎﻥ ﻛﻼﻡ ﺁﻧﻜﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻭ ﺍﺩﺍﻯ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ، ﻃﻰ ﺳــﺎﻝﻫﺎ ﻧﺮﺩﺑﺎﻥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﻭﻳﮋﻩ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺄﺳــﻒ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﺧﻄﺎﻯ ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻳﻚ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻃﻠﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻠﺒﻪ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﻣﻰﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ.