به گزارش پایگاه خبری ربیع، ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷــﺘﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ۵ ﺳــﺆﺍﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﺍﺷــﺘﻨﺪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﺳــﺦﻫﺎﻯ ﻳﻚ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﺎﻧﻜﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺗﺤﻠﻴﻠﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻗﺎﻧﻊ ﺷــﺪﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺗﻌﺠﺐﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺍﻛﻪ ﻃﻰ ﻣﺪﺕ ﺍﺧﻴﺮ ﺧﺒﺮﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻠﻮﻛﻪ ﺷــﺪﻥ ﭘﻮﻝﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﻄﺮﺡﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑ ﻪﻃﻮﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ۳۰۰ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻳﻮﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﺍﻳﻄﻰ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﻯ ﺭﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪﻧﺪ؟
ﺳﻮﺍﻝ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟
ﺳــﺆﺍﻝ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺣﺮﻑﻫﺎﻳﻰ ﻣﻰﺯﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﻗﺒﻞ ﺑﻪﻃﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺣﺮﻑﻫﺎﻯ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ! ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺣﺠﺖ ﺍﻻﺳــﻼﻡ ﺫﻭﺍﻟﻨﻮﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﻢ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻃﺮﻗﺒﻪ ﻭ ﺷﺎﻧﺪﻳﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩﺍﻯ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻀﺎﺩ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﺶ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻛﻠﻴﺖ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻰ ﮔﺬﺷﺖ.
ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ
ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﺍﺳــﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻩﻫﺎﻯ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﻣﻀﺎﻯ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻭﻟﺖ، ﺭﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮﺭ، ﻭﺯﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺩﺭ ﻣﺬﺍﻛﺮﺍﺕ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎ، ﺑﺎﻟﻤﺮﻩ ﻭ ﻳﻜﺠﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﻚﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭگ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎﺭﻯ ﺑﺎ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﺗﻴﻢ ﻣﺬﺍﻛﺮ ﻩﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ FATF ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻭﺯﻳﺮ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭﻗﺖ (ﺁﻗﺎﻯ ﺩﻛﺘﺮ ﻃﻴﺐﻧﻴﺎ) ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺠﻮﺯ ﺗﻌﻬﺪﻯ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﻴﻦﺍﻟﺪﻭﻟﻰ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻛﻪ ﺣﺎﻭﻯ ۱۴ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺯﺩ، ﺍﺟﺮﺍ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭ ﻣﺎﻩﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷــﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻛﻨﻮﺍﻧﺴﻴﻮﻥ ﭘﺎﻟﺮﻣﻮ ﻭ ﺗﻰ.ﺍﻑ، ﺧﻄﺮ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻟﻴﺴﺖ ﺳﻴﺎﻩ FATF ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎﻯ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﭼﺮﺍ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﻟﻴﺴﺖ ﺳﻴﺎﻩ FATF ﺍﻻﻥ ﻣﻬﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﺳﺆﺍﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﻴﻢ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﻟﻴﺴﺖ ﺳﻴﺎﻩ FATF ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎﻯ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎﺳﺖ، ﭼﺮﺍ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻭ ﻧﻴﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮﺩ؟ ﻭ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺴﺘﻪﺍﻯ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻏﻴﺮﻣﻬﻢ ﻭ ﻏﻴﺮﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎ ﺍﺛﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ، ﭼﺮﺍ ﺍﻻﻥ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻛﺸﻮﺭ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭ ﺗﻌﻬﺪﺍﺕ ﻳﻚﻃﺮﻓﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﻮﺍﻧﺴﻴﻮﻥﻫﺎﻯ ﻣﺴﺌﻠﻪﺩﺍﺭ ﻋﻀﻮ ﺷﻮﺩ؟
ﺗﻀﻤﻴﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻭ FATF ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺗﻀﻤﻴﻨﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺣﺮﻑ ﺗﻴﻢ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻜﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻧﻜﻨﺪ؟ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻭ ﺷــﻮﺍﻫﺪ ﺑﻌﺪﻯ ﺁﻥ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﻛﻨﺪ، ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎﻯ ﺑﺎﻧﻜﻰ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﺎﻧﻜﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻠﻤﻮﺳﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻧﻜﻨﺪ. ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻫﻤﻜﺎﺭﻯ ﺑﺎ FATF ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻩﺣﻞ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺑﺎﻧﻜﻰ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﻓﺮﻳﺐ ﻭ ﺁﺩﺭﺱ ﻏﻠﻂ ﺍﺳﺖ.
ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﺮﻑﻫﺎﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯﺵ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭﺳــﺖ ﻣﺜﻞ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻫﻢ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﻯ ﺧﻼﻑ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪ ﻣﺜﻞﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻯ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻠﺶ ﻣﻰﺑﻮﺩ ﭼﺮﺍﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯﺵ ﺭﺍ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺭ ۲۰ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻧﻤﻰﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷــﺮﺍﻳﻂ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻣﻰﺷﺪ.