یکه تازی دلار و سکه/قیمت دلار و سکه غیر قابل کنترل!

این روزها و در دو سه ماه گذشته دلار و سکه و طلا توانسته‌اند نگرانی‌های شدید ملی ایجاد کنند؟ و افزایش قیمت طلا و دلار بطور روزانه باعث گرانی بیشتر کالاها از جمله کالاهای اساسی شده است؟ در این وضعیت فقرا روز به روز فقیرتر شده‌اند و پولداران فربه؟ انگار همه چیز دست به دست هم داده تا گروه پولدار و مرفه بتواند خود را بیش از پیش چاق‌تر و بزرگتر کند و بی پولها هم در حسرت بیشتر و بیشتر فرو روند؟ حدود یکماه و اندی پیش در همین ستون عنوان شد ترمز دلار را بکشید؟ اما ظاهراً گوش شنوایی نشنید یا فکرش را هم نمی‌کردند که دلار پادشاهی کند و اوضاع به اینجا کشیده شود؟ دلار و سکه و طلا به جایی رسیده‌اند که افسار بریده‌اند و افسار اقتصاد را در دست گرفته‌اند و به هر سو می‌کشند و مردم ناگزیر به تماشا و در حیرت‌اند؟! تردیدی نیست که در شرایط فعلی تورم بی سابقه و مزمن و کاهش درآمد سرانه، شکاف بزرگ درآمد و هزینه برای خانوارها ایجاد و سفره آنها را کوچک و کوچک‌تر می‌کند؟ و معیشت اقتشار مختلف را به خطر انداخته و می‌اندازد. قیمت دلار و سکه بر هر همه قیمت‌ها تأثیر گذاشته و به تعبیر قدیمی‌ها همه را بد راه کرده و به بیراهه کشانده است؟ چرا دلار اینهمه و با آزادی کامل می‌تازد؟ مشکل چیست که دلار از قیمت حدود چهل هزار تومان در مدت نسبتاً کوتاه براحتی به ۶۵ هزار تومان می‌رسد و در طی این مسیر با هیچ مانعی رو به رو نیست؟

دلار هم توزیع می‌شود! اما این ترمز بریده رو کم نمی‌کند؟ راستی توزیع دلار چه تاثیری داشته که قبلاً توزیع می‌شد آیا جز ایجاد فرصت برای حبس دلار در خانه کسانی که هیچ نیازی به دلار ندارند و فقط برای کاسبی خرید و فروش می‌کنند نتیجه دیگری داشت؟ چرا ما اینهمه میدان به دلار می‌دهیم؟ مگر پول ملی ما دلار است یا معاملات کشور با دلار انجام می‌شود؟ ما دلار را برای روابط با دنیای خارج و تأمین مایحتاج مردم نیاز داریم که باید با برنامه و کنترل دقیق از آن استفاده شود از طرفی خب عده‌ای برای تحصیل در خارج نیاز دارند که مشخص است و قابل کنترل نیز می‌باشد؟ پس چه چیز باعث می‌شود دلار و سکه گاهی همزمان و همگام و گاهی جداگانه یکه تاز میدان پول و اقتصاد کشور شوند؟ سکه ۲۵ میلیونی و اکنون ۴۷ میلیونی؟ و سایر قیمت‌ها که بر این اساس پا برداشته‌اند؟ جناب رئیسی گفته بودند قیمت دلار کاذب است البته نه این روزها بلکه در دوران انتخابات حالا چه می‌فرمایند؟ مجلس این روزها چه خاصیتی دارد؟ در مسیر گرانی دلار قرار می‌گیرد و این گرانی را تأیید و همراهی می‌کند یا طرحی برای مقابله با این پول خانمان سوز دارد؟ چرا در یکی دو ماه گذشته ورودی جدی ندارد؟

حالا همه اقلام تحت تأثیر گرانی دلار و سکه قرار گرفته است و البته زالو صفتانی که فرصت را غنیمت می‌دانند و از آب گل آلود ماهی می‌گیرند وارد عمل شده‌اند و مشغول مکیدن خون مردمند؟ تورم همچنان افسار گسیخته به پیش می‌رود و مانعی در مسیر خود نمی‌بیند؟ آنچنان که بزرگان کشور از جمله مراجع عظام نیز بر مقابله و حل این معضل اساسی تذکر می‌دهند و بر این موضوع پافشاری می‌کنند. وزیر اقتصاد نیز در گذشته قول داده بودند اما ظاهراً همچنان در فکر چاره اندیشی هستند! این چاره اندیشی تا چه زمانی به نتیجه می‌رسد تا مردم طعمش را بچشند مطلبی است که جنابشان باید نویدش را بدهند؟ گر چه این روزها سکوت پیشه کرده و پیدایشان نیست؟!

مدیریت بازار ارز و سکه ایجاب می‌کند ترمز حرکت تند این دو کشیده شود؟ در هر حال، این روزها حال بازار ارز و طلا خوب نیست این بازار در روزهای اخیر دچار نوساناتی شده که نگرانی‌های زیادی را برای مردم ایجاد کرده است. جوانانی که در آستانه ازدواج هستند به شدت از هر اقدامی می‌هراسند چرا که تأمین وجوه سکه‌های محدود یا خرید طلا برای ازدواج کار ساده‌ای نیست چه برسد به سکه‌های نجومی که در بند مهریه در می‌آید و هر جوانی که ازدواج می‌کند از همان روز اول بدهکار خواهد بود؟

حالا مردم منتظرند تا یک حرکت جهادی و انقلابی در راستای کاهش قیمت دلار و سکه و افزایش ارزش پول ملی را لمس کنند و پایداری و تثبیت قیمت دلار و سکه را مشاهده نمایند! به یقین همانگونه که آقای رئیس جمهور در گذشته‌های نسبتاً نزدیک گفته‌اند کاهش قیمت دلار وسکه کاری شدنی است فقط یک برنامه مدون و دقیق لازم دارد و یک قاطعیت انقلابی که بتواند دست دلالان و سوء استفاده کنندگان را قطع کند؟ اما کی و چگونه؟ خدا داند ظاهراً فعلاً عزمی بر این موضوع و مقابله با این گرانی وجود ندارد؟ شاید عزم باشد اما عملیاتی نمی شسود و در شعار مانده و می‌ماند! دولت باید به هر طریق فکری برای افزایش ارزش پول ملی داشته باشد و گره اقتصاد کشور از دلار و سکه را در یک دوره زمانی مشخص و با برنامه در کوتاه زمان بگسلد. دلار و سکه نباید بتواند اینهمه در زندگی مردم ما اثرگذار باشد! مشابه همین نکات را در یک سال و اندی پیش گفتیم و نوشتیم اما چه سود؟ وضعیت بگونه ای است که حرف درمانی همچنان حرف اول را می زند اما عمل کی و کجا و چگونه رخت عمل می‌پوشد؟

مظفر حاجیان