او در ابتدا به ارائه اطلاعاتی مختصر درباره تاریخچه واژه اوتیسم پرداخت و گفت: این واژه که چند سال است در کشور ما مطرح شده و به زعم هرکس تعاریف مختلفی از آن همچون اختلال، بیماری، جن زدگی و … ارائه می شود، از سال ۱۹۳۹ در جهان و مجامع پزشکی مطرح شد و تاکنون که در سال ۲۰۱۹ قرار داریم، هیچ راه درمانی برای آن یافت نشده است. چراکه اصلا منشا اوتیسم هنوز مشخص نیست و برای آن عوامل احتمالی مختلفی همچون ژنتیک، آسیب ها و اختلالات دوران بارداری، سن بالای پدر در زمان انعقاد نطفه و مواردی اینچنین ذکر می شود.

او ادامه داد: اما بیایید برای یک بار هم که شده به جای اینکه وقتمان را برای شناسایی علت ایجاد این اختلال صرف کنیم، درباره خانواده ای سخن بگوییم که دارای یک کودک اوتیسم است. مادری که در چنین شرایطی قرار دارد و باید بهترین برخورد و رفتار را با کودک خود داشته باشد، باید چگونه باشد و از نظر روحی در چه وضعیتی قرار داشته باشد؟

این روانشناس با بیان اینکه یک خانواده از هم گسسته هرگز نمی تواند بستر مناسبی برای رشد یک کودک باشد، اظهار کرد: به یاد داشته باشیم که خانواده به معنای زندگی دو نفر در زیر یک سقف مشترک نیست. در خانواده سالم دموکراسی و شخص سالاری وجود ندارد و همه اعضا با توافق و همدلی با همدیگر حضوری مثبت و مفید در خانواده دارند.

او اضافه کرد: اگر چنین وضعیتی در خانواده حاکم نباشد، کودک چه سالم باشد و چه اوتیسم، مطمنا از حیث روحی دچار چالش و معضلاتی خواهد شد. چه بسا که عده ای گمان می کنند کودک اوتیسم قادر به درک مفاهیم عاطفی نیست، درحالیکه این کودکان قوای بسیاری قدرتمندی در درک این مسائل دارند.

او خودشناسی، سازگاری و پذیرش را از ارکان مهم شخصیت مادران دارای کودک اوتیسم دانست و گفت: یک مادر و پدر در چنین شرایطی نباید با وضعیت خود «کنار بیایند». کنار آمدن به معنای عدم پذیرش قطعی و انکار درونی است. ازسوی دیگر باید با این وضعیت سازگار شد، به این معنا که مادر و پدر باید خود را با وضعیت کودکشان سازگار کنند، نه اینکه با آن سازش کنند و همواره در درون خود احساس شکست و ناکامی داشته باشند.

او از حاضران خواست تا تعریفی که از خود در ذهن دارند را بر صفحه کاغذ بنویسند و سپس گفت: وقتی شما نتوانید تعریف درست و کاملی از خودتان به جز نام، میزان تحصیلات، شغل و… ارائه دهید، نشان می دهد که در شناخت خودتان دچار ضعف هستید. شما باید بتوانید به دلیل انجام کارهای مختلف به خودتان افتخار کنید و از خودتان راضی باشید، در غیراینصورت نخواهید توانست احساس امنیت و شادی درونتان را به کودکتان منتقل کنید.

منتظری در ادامه تاکید والدین دارای اوتیسم برای استفاده بیش از حد از کارگاه ها و کلاسهای آموزشی را نامعقول دانست و تاکید کرد: اگرچه آموزش کودک اوتیسم در کارگاه کاردرمانی و… برای او مفید است، اما به یاد داشته باشید که رشد کردن در یک خانواده امن و شاد برای کودک شما بسیار ضروری تر از شرکت پی در پی و ممتد در این کلاسهاست.

او ادامه داد: والدین بسیاری را دیده ام که برای افزایش زمان حضور فرزندشان در این کلاسها تاکید و اصرار زیادی دارند. ازسوی دیگر هزینه آموزش و تربیت یک کودک اوتیسم در حال حاضر به طور سالیانه هزینه ای بالغ بر ۱۳ تا ۱۸ میلیون تومان است که بسیار گزاف به نظر می رسد. بنابراین اگر از حضور در خانواده ای از هم گسسته رنج می برید، قبل از اینکه به فکر کلاسهای آموزشی برای کودکتان باشید، به وضعیت خانواده تان رسیدگی کنید.

او تاکید کرد: وقتی یک مادر حال خوبی ندارد و از نظر روحی و روانی دچار نشاط و شادابی و ثبات نیست، هرگز نمی تواند از دریچه ضعف و شکست به کودک اوتیسم خود ننگرد و او را همچون یک کودک عادی و سالم دوست بدارد.

او درباره تعریف علمی اوتیسم گفت: اوتیسم در تازه ترین تعریف علمی اش، به یک اختلال روان عصبی پیچیده شناختی تعریف شده است، هرچند این اختلال وضعیتی بسیار ساده تر از این تعریف پیچیده دارد، اما بدانید بر اساس آزمایش ها و نمونه های بسیاری که در دوران تحصیل و فعالیتم مشاهده کرده ام، کودک اوتیسم در یک خانواده سالم حال و وضعیت بسیاری بهتری دارد.