مظفر حاجیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، هفته وحدت را که عامل قرابت و نزدیکی مسلمانان است به همه مسلمانان تبریک و تهنیت عرض می کنیم قرآن جامعه اسلامی را به وحدت و دوستی و محبت و اعتصام به حبل و ریسمان الهی دعوت می کند و هر عاملی که موجب تفرقه و جدایی شود را مردود دانسته و مسلمانان را از آن پرهیز می دهد (واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا) در این نوشتار اجمالا به سخنان امام خمینی (ره) که بنیانگذار وحدت مسلمین در این قرن و عصر بوده اند اشاره می کنیم ایشان وحدت را عامل قدرت و تفرقه را موجب سستی پایه دیانت تلقی کرده و وحدت جهان اسلام را آرمانی بزرگ تلقی می فرمودند و تفرقه را آسیبی بزرگ و درد و ضعف ملی می‌دانستند و مجد و عظمت ملت را در وحدت و همدلی معرفی می فرمودند.

امام یکی از راهکارهای اساسی وحدت اسلامی را ایجاد حکومت اسلامی می‌دانست. امام خمینی در بیان مفهوم وحدت دو نکته با هم بودن و اجتماع داشتن و اعتصام در راه حق را مطرح می‌کنند و اعتقاد دارند که وحدت حقیقی بدون اعتصام به حبل خدا معنا نخواهد داشت. وحدت از دیدگاه امام دارای دامنه وسیعی است و وحدت مستضعفان یا مسلمانان در راه اهداف کلی دینی و دستیابی به کمال و رشد مطرح می‌باشد. ایشان وحدت را از علل محدثه و رمز ماندگاری انقلاب اسلامی می‌دانستند.

تلاش در جهت بیداری فردی و گروهی مسلمانان و ایجاد وحدت برای پیاده کردن اسلام واقعی در جهان و بازگشت عزت و کرامت مسلمانان، از خصوصیات بارز امام خمینی (ره) بود. امام وحدت را به عنوان یک استراتژی قبول داشت؛ وحدت ملی برای حفظ کشور، به غارت نرفتن منافع ملی؛ انسجام و اتحاد اسلامی، برای حفظ عزت مسلمانان و ضربه نخوردن اسلام و قرآن، و اتحاد بین مستضعفان برای مبارزه با استکبار؛ زیرا ایشان بارها و بارها بر اتحاد برای پیروزی مسلمانان تأکید نموده و میوه‌های وحدت را پیروزی، نابودی دشمنان، شکوفایی، پیشرفت کشور و مسلمانان و … بر می‌شمرند. امام خمینی (ره) وحدت را ضامن بقای مسلمانان و حکومت اسلامی و عزت و عظمت جهان اسلام می دانستند. وحدت مورد نظر امام از مرحله بیداری شروع و با مرحله اتحاد جهانی مستضعفان خاتمه می‌یابد که نتیجه آن اجرای عدالت در سطح گیتی خواهد بود. از عوامل ایجاد وحدت، می‌توان به تحمل حرفهای مخالف و اعتقاد به حل مشکل از طریق گفت‌وگو اشاره کرد که این امر میسر نمی‌شود مگر با خودسازی و مبارزه با نفس؛ که البته این تحمل باید بین خودیها یعنی مسلمانان واقعی باشد (رحماء بینهم) تا آن نتایج بدست آید از این رو، در اندیشه امام، مسئله مبارزه با نفس، برای رسیدن به وحدت بسیار مهم و ضروری است تا جایی که وی قائل است کسانی که مسائل تفرقه‌انگیز را مطرح می‌کنند دردِ دین و اسلام ندارند بلکه در بند خودخواهی هستند. نتایج وحدت بین مسلمین در غائله چند ساله سوریه و تهاجم به عراق و پیروزیهای لبنان و …در این روزها بخوبی روشن و آشکار شده است اگر حکومت ها مانع نمی شدند ملت های اسلامی بخوبی و راحتی به وحدت دست می یافتند و کشورهای اسلامی با ندای وحدت محمدی صلی الله علیه و آله می توانستند پرچم عزت اسلام را بر فراز بلندترین قلل جهان به اهتزاز در آورند و دست در دست ندای وحدت سر دهند و از قید و بند اسارتهای فعلی که از بی عرضگی و سرسپردگی حکومت های کشورهای اسلامی است بیرون آیند و به عنوان امت واحده ضربه ناپذیر گردند چنانچه ایران اسلامی علیرغم بی مهری های حکومت های کشورهای اسلامی توانسته تا حد زیادی عزت اسلام را احیا کند و مسلمانان را به آینده‌ای درخشان امیدوار سازد.

چنانچه فرمودند: پیغمبر اسلام می خواست در تمام دنیا وحدت کلمه ایجاد کند؛ می خواست تمام ممالک دنیا را در تحت یک کلمه توحید، در تحت کلمه توحید تمام ربع مسکون را قرار بدهد، منتها اغراض سلاطین آن وقت از یک طرف و اغراض علمای نصارا و یهود و امثال ذلک از طرف دیگر سد شد؛ مانع شد از اینکه ایشان بتوانند آن کار را انجام بدهند. الآن هم سد است؛ الآن هم آنها مانع هستند؛ الآن هم گرفتاری ما برای خاطر آنهاست؛ الآن هم یهود مانع هستند که اسلام ترویج بشود؛ الآن هم نصارا مانع هستند که اسلام را، آن طور که هست، معرفی کنند. مانع هستند. (صحیفه امام ج ۲؛ ص ۳۲)

نیز فرمودند: اگر مسلمین با هم بودند، این طور ذلیل نبودند زیر دست اجانب و عمال اجانب. مسلمین قریب یک میلیارد جمعیتند ولی یک میلیارد جمعیت متفرق، جدا از هم. اگر یک حکومت بود مثل صدر اسلام، یک حکومت بود و همه تابع، ما به این روز نمی نشستیم. آنها- اجانب- جدیت کردند تا حکومت ها را به نفع خودشان متفرق کردند، تکه تکه کردند. حتی اخیراً که عثمانی یک مملکت وسیع بود، وقتی جنگ تمام شد، اینها را به قریب پانزده تا جدا جدا از هم کردند؛ و همه عمال خودشان! (همان ج ۶؛ ص ۳۳۹)

مظفر حاجیان