به گزارش پایگاه خبری ربیع، اخیرا رئیس گروه اقدام علیه ایران در وزارت خارجه آمریکا هشدار داد اگر منافع این کشور توسط ایران تهدید شود، برای استفاده از گزینه نظامی علیه تهران تعلل نمی‌کنند. «برایان هوک» رئیس «گروه اقدام ایران» در وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که کاخ سفید هنوز گزینه نظامی را علیه ایران روی میز دارد.اگرچه این مسئله را می توان در قالب شوی دیپلماتیک و رسانه ای قلمداد کرد، اما به هرحال اعلام موضوعات این چنینی ازسوی دستگاه رسمی کاخ سفید به منزله سیاست هایی است که از سوی ایالات متحده مد نظر قرار دارد.

اما همواره گزینه های زیر میز از سوی دولت ها، گزینه های جدی تری بوده اند که سیاستمداران در لا به لای برنامه ها اعلام می کنند. در رصد گفته های اخیر مقامات آمریکایی، چنین برداشت می شود که استراتژی اصلی کاخ سفید، درخواست از اتحادیه اروپا برای پیروی از تحریم ها و خروج از برجام و همچنین برداشتن گامی علیه برنامه موشکی ایران، می باشد.

لذا در تفسیر گزینه نظامی روی میز باید اذعان داشت که استراتژی دیگری به طور جدی در حال پیگیری است و ایران باید سیاست داخلی وخارجی خود را در مواجهه با این گزینه تنظیم کند. اما درباره آنچه از سیاست های اجرایی کشور مشاهده می شود، در بسیاری از موارد دچار مشکل هستیم.

آمریکا به دنبال اعمال و نتیجه بخشی تحریم هایی است که به طور یکجانبه تنظیم کرده است. اما در این مسیر نیاز به همراهی اتحادیه اروپا دارد. درواکنش به این سیاست آمریکا، بی توجهی داخلی به مسائل اقتصادی درکشورمان بسیار مشهود است. مسئله تحریم ها به نوبه خود تاثیر منفی داشته اند، اما سوء مدیریت اقتصاد داخلی بیش از تاثیر تحریم ها بر مشکلات مردم افزوده است.

براثر بار روانی تحریم ها و محدودیت های اعمالی، قیمت بسیاری از کالاها افزایش و ارزش پول ملی در مقابل ارزهای خارجی به شدت کاهش یافت. اما نکته قابل توجه عدم واکنش بازار به کنترل قیمت ارز می باشد. چراکه عدم نظارت و نداشتن برنامه مناسب برای کنترل اقتصاد و بازار آسیبی جدی تر از تحریم ها بر معیشت مردم وارد ساخته است. نکته دیگر دراین زمینه مسئله بی توجهی به فعالیت و توان تولیدکنندگان است. بسیاری از تولید کنندگان داخلی براثر نوسانات ارزی و عدم ثبات اقتصادی به ورطه ورشکستگی رسیده اند و این به منزله تضعیف بنیان اقتصاد کشور است.

در بعد سیاست خارجی نیز، مشاهده می کنیم که آمریکا درصدد از بین بردن جایگاه و مشروعیت دیپلماسی ایران در عرصه جهانی است. اما اقدام مناسب و کافی برای سیاست خارجی کشورمان صورت نمی گیرد و بعضا شاهد تخریب دستگاه دیپلماسی کشور هستیم.

باید سیاست های اجرایی خود را به گونه ای تنظیم کنیم که در مواجهه با سیاست ها و گزینه های زیرمیز ابرقدرت ها، توان اجرایی داشته باشیم. قطعا گزینه هایی که روی میز قرار دارد راه حل های مشخص دارد اما باید برای گزینه های اصلی که تلاش برای انزوای سیاسی و اقتصادی ما دارد برنامه ریزی مشخص داشت و نظارت هدفمندی را برای آن اعمال نمود.