نقشآفرینان تحقق جهش تولید
امسال را به نام جهش تولید نامگذاری نمودند؛ زیرا ما در بحث تولید راه نرفته زیاد داریم که نیاز به کار مضاعف و ابتکار عمل و پیدا کردن میانبرها دارد تا هم عقبماندگیها جبران شود و هم مشکلات کشور مرتفع گردد، وگرنه همان رونق تولید کافی بود.
پایگاه خبری ربیع/ امسال را به نام جهش تولید نامگذاری نمودند؛ زیرا ما در بحث تولید راه نرفته زیاد داریم که نیاز به کار مضاعف و ابتکار عمل و پیدا کردن میانبرها دارد تا هم عقبماندگیها جبران شود و هم مشکلات کشور مرتفع گردد، وگرنه همان رونق تولید کافی بود.
معلوم میشود رونق تولید نیازمند تکمیل است و تکمله آن «جهش تولید» است. در این راستا هر کس باید نقش خود را درک کرده و اقدامات شایسته را به کار ببندد تا این شعار محقق شود. ازجمله اینکه دولت باید به عنوان حامی تولید داخلی، صادرات و واردات را مدیریت کند و جلوی قاچاق را بگیرد، موانع تولید ملی را رفع کند و مشوقهایی برای تولیدکنندگان داخلی وضع نماید. این موارد عزم جزم دولت را میطلبد، باید راه صادرات تولیداتِ زیادتر از نیاز کشور هموار شود، البته نباید بیحساب صادرات داشت که مجبور به واردات کالایی شد که تولید داخل به حد کافی دارد که این خود هزینهسازی است و زیانش حتما بیشتر از نفعش میباشد. باید واردات کنترلشده باشد. مواد و کالاهایی وارد شود که تولید داخل نداریم یا به حد کافی نیست، اینجا نیز رعایت حدود مهم است؛ اگر زیادتر از نیاز واردات انجام شود تولید با مشکل مواجه خواهد شد و به بیکاری دامن زده شده است. باید قوه قضائیه و دستگاههای نظارتی تخلفات را رصد و با فساد اقتصادی مقابله مقتدرانه کنند، مخصوصا در صادرات و واردات و احیانا کالاهای قاچاقی که وارد کشور میشود.
نظارت بر تخصیص ارز به افراد و حتی دستگاههایی که با دنیای خارج مرتبط هستند؛ همچنین مجلس باید قوانین متقنی در جهت رونق و جهش تولید و رفع موانع آن وضع کند و قوانین دستوپاگیر و زاید را حذف نماید. از طرفی دستورالعملهای پیچیدهای که راه تولید را سد میکند و کارها را به تأخیر میاندازد باید حذف و بهروزرسانی شود. نظارت بر کیفیت و قیمت محصولات داخلی بسیار مهم است که کار دولت و نهادهای نظارتی است.
تولیدکنندگان باید با همت مضاعف و روحیه جهادی و انقلابی به تولید کالا و خدمات با کیفیت ملی بپردازند و باعث جذب سرمایههای داخلی و عدم خروج آن از کشور شوند. باید در تولید کالا به استانداردهای ملی و بینالمللی توجه نمایند و کیفیت و کمیت تولیدات خود را ارتقا بخشند. از طرفی تجار باید متوجه باشند که اگر واردات بیرویه و بر مبنای صرفا سود شخصی صورت گیرد، تولید کشور را دچار رکود و خسارت میکند؛ لذا بازرگانان علاوه بر رعایت قوانین کشور باید با نگاه حمایتی به تولید داخلی زمینه کاهش واردات کالاهایی که امکان تولید داخلی دارد را فراهم و صادرات محصولات ملی را رونق دهند.
توزیعکنندگان باید کالا و خدمات داخلی را در اولویت خرید و توزیع به فروشندگان قرار دهند و از آن تبلیغ نمایند و تلاش کنند خریداران کالای داخلی را ترجیح دهند. چنانچه گاهی مشاهده میشود فروشندگانی در تابلو فروشگاهشان مینویسند «باافتخار کالای ایرانی میفروشیم»، این روحیه باید فراگیر شده و باعث افتخار فروشندگان باشد. در ویترین مغازهها باید تولیدات ملی به نمایش گذاشته شود و کالاهای خارجی کمتر در دید مصرفکنندگان و خریداران قرار گیرد، تعصب ملی باید جای خودباختگی را بگیرد. آحاد ملت نیز باید به عنوان خریداران کالا و خدمات با تعصب محصولات داخلی را تقاضا و خریداری نمایند، همچنانی که درباره تیمهای ورزشی تعصب به تیم قرمز یا آبی نشان میدهند. تعصبی که وزنه بازار را تغییر میدهد (هرچه تقاضای کالای داخلی بیشتر، تولید ملی پررونقتر) ناگفته نماند که مبلغین و اهالی رسانه نیز میتوانند در این راستا بسیار ایفای نقش کنند. هرکس که دلش برای عزت ایران و پیشرفت کشور و آحاد ملت خصوصا جوانان عزیز میتپد و به هر نحوی صاحب تریبون و رسانه است باید مخلصانه در جهت ترویج تولید داخلی و ترغیب خرید کالای ایرانی تلاش نماید تا جهشی که نجاتبخش کشور است، تحقق یابد.
مظفر حاجیان