به گزارش پایگاه خبری ربیع، یکی از مهم ترین پدیده‌های اجتماعی نفاق است. نفاق رفتاری ناشی از انگیزه‌های مادی و دنیوی است؛ در چنین حالتی بشر به راستی و از درون به امری معتقد نیست، بلکه از روی انگیزه‌های خاص تظاهر به اعتقاد می نماید. بحث، وقتی ضرورت می یابد که بدانیم نفاق، روح تعاملات فردی و اجتماعی را خدشه دار نموده و با تفرقه و تحمیل خسارت های فراوان، اسباب فروپاشی جامعه اسلامی را فراهم می آورد. حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام به عنوان دست پرورده پیامبر عظیم الشان اسلام’ در سرتاسر نهج البلاغه، نفاق را که به خصوص در جامعه آن زمان ریشه دوانیده بود، مطرح می کند و به شدت آن را مورد نکوهش قرار می دهد. حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام نفاق را بزرگ ترین مفسده و رذیله اخلاقی معرفی می کند. ایشان در سرتاسر نهج البلاغه سعی در افشای چهره منافقین دارد و نفاق را مسبب فتنه و اختلاف در جامعه دانسته که نارضایتی و ناخشنودی پروردگار را به همراه دارد. دورویی و رئا را برابر شرک دانسته و سستی و کوتاهی ملت ها در مبارزه با باطل را اثر نفوذ نفاق در پیکره ملت ها می داند. آن حضرت با بیان نشانه‌هایی از منافقان از مردم می خواهد که آنان را شناخته و راه خود را از آنان جدا کنند.

امیرالمومنین علی علیه السلام مبارزه اولی و اصلی را مبارزه با نفاق می داند و قرآن را تن‌ها نسخه شفابخش امراض روحی و اخلاقی ازجمله نفاق، معرفی می کندکه در این نوشتار کوتاهاشاره ای خواهیم داشت زیرا امروز جریان نفاق در حال فعالیت و فضای مجازی و در جامعه است که باید شناخته شود.

رکن اساسی جنگ نرم «نفاق» و دورویی است. به عبارت دیگر بدون حضور چهره‌های نفاق جنگ نرم غیر ممکن است. سازمان ها و تشکیلات جنگ نرم در جهان همگی از چهره‌های نفاق و از شیوه‌های منافقانه برای پیشبرد اهداف خود استفاده می کنند. از اینرو به برخی از شیوه‌های جنگ نرم منافقان با استفاده از آیات اشاره می کنیم.

آن‌ها از شیوه طنز و تمسخر علیه مؤمنان استفاده می کنند (بقره:۱۴ و توبه: ۶۴) و (با استحاله و جابجایی در ارزش‌ها و باورهای مردم) به کارهای زشت فرمان داده و از کارهای نیک باز می دارند (توبه: ۶۷).

در بحران ها با ایجاد تردید، یأس آفرینی می کنند (احزاب:۱۲) و با شایعه پراکنی و ایجاد خوف و وحشت در میان مردم آن‌ها را از جهاد باز می دارند (احزاب: ۶۰). برای سد کردن راه خدا تلاش می کنند با رئا، تملق و چاپلوسی، خدعه، فریب و سوگند، خود را به رهبران جبهه حق و مؤمنان نزدیک کنند (منافقون: ۱-۲، بقره: ۹ و نساء:۱۴۲). از درک معارف و حقایق جبهه حق ناتوانند و از روی نادانی و نفهمی نسبت به شخصیت های جبهه حق توهین و تحقیر روا می دارند (منافقون: ۸-۷).

در هنگام خطر و زمان بحران با بهانه جویی از مسؤلیت ها شانه خالی کرده و میدان را ترک می کنند. (آل عمران: ۱۶۷). (اشاره به بازگشت عبدالله ابی به همراه سیصد نفر در جنگ احد). به ترک میدان بسنده نکرده بلکه با دشمنان خارجی همدست می شوند و آنان را به حمله علیه مسلمانان تحریک می کنند[۱] (حشر: ۱۱). به راحتی و بدون کم ترین ترّحمی در پنهان به خشن ترین توطئه ها علیه جبهه حق دست می زنند. جریان توطئه برای ترور پیامبر (ص) در بازگشت از جنگ تبوک توسط منافقان (توبه:۶۷-۶۴). فسادهای (اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود را) با پوشش رفرم و اصلاح انجام می دهند (بقره: ۱۳-۱۲). از اعتقادات مذهبی مردم سوء استفاده کرده و مساجد را کمینگاه خود قرار می دهند. اشاره به تأسیس مسجد ضرار (توبه: ۱۳۷)

امیرمؤمنان علیه السلام شیوه‌های دوچهره گان (برای جنگ نرم و فریب مردم) را این گونه بیان داشته اند: «هر بار رنگی به خود می گیرند و هر روز سخنی دیگر می گویند و شیوه‌ای دیگر انتخاب می کنند… و به هر وسیله چنگ می‌زنند و در هر جا به کمین می‌نشینند. در خفا این سو و آن سو روند و چون خزندگان درون جنگلها، نرم و پوشیده راه می‌سپرند. …سخن گفتنشان به دارو ماند و به زبان، شفای دیگران خواهند، ولی به عمل دردی درمان ناپذیرند. رشته امیدها را قطع می کنند. در هر راهی، کسانی را فدای خود کرده و به خاک هلاکت افکنده‌اند و ایشان را نزد هر دلی شفاعتگری است. بر هر غمی سرشکها (اشک تمساح) افشانده‌اند. …برای هر حقی باطلی مهیا کرده‌اند و برای هر راستی، کژی. و برای هر زنده‌ای، کشنده‌ای و برای هر دری کلیدی و برای هر شبی، چراغی. نومید سازی را وسیله آزمندی خود سازند تا بازار خود گرم دارند و کالای خود به بهای بیشتر بفروشند. سخن باطل می‌گویند و حق جلوه می‌دهند تا دیگران را به اشتباه افکنند. اگر توصیف می‌کنند، تزویر می‌کنند. طریق باطل را آماده و آسان جلوه دهند و گذرگاههای تنگ آن را پرپیچ و خم سازند تا رونده در آن سرگشته بماند. گروه شیطان‌اند و زبانه‌های آتش. «آنان حزب شیطانند و بدانید که حزب شیطان زیانکاران‌اند[۲].»

در دوران‌های مختلف انقلاب اسلامی شخصیت هایی را مشاهده می کنیم که با همه خطوط و جریان‌های سیاسی هماهنگ می شوند و گاه با دشمنان ملت نیز همسویی می کنند و سیاه نمایی می کنند تا به مقام و منصبی برسند. گاه خود را تند رو و افراطی و گاه ملایم و غیر انقلابی و گاه معتدل و میانه رو جلوه می دهند و نان را به نرخ روز می خورند. در شعار بسیار موفق و در عمل ناموفقند. برای همه حتی ضد انقلاب، دل می سوزانند و اشک ها می ریزند. ضربه‌های اساسی از سوی این گروه به پیکر جامعه اسلامی وارد می شود.

[۱] -بسیاری از تحریم ها و تهدیدها پس از فتنه ۸۸ از سوی منافقان به نظام سلطه پیشنهاد شد.

[۲] -خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه محمد دشتی ترجمه‌نهج‌البلاغه (آیتی) همراه با دخل وتصرف، ص ۴۵۳