تولیدی » سرمقاله » یادداشت و سرمقاله
کد خبر : 204029
پنجشنبه - 21 دی 1396 - 09:27

نشانه‌های آخرالزمان در قرآن

به گزارش پایگاه خبری ربیع، مظفر حاجیان/پیش از ظهور امام زمان(عج)، جوّ حاکم بر جهان، جوّ ستم، گناه و فساد خواهد بود. «اِقتَربَ لِلنَّاسِ حِسابُهُم و هُم فِی غَفلَه مُعرِضون» (انبیاء، ۲۱: ۱) در این آیه، مردم آخرالزمان به غفلت و اعراض از خداوند متصف شدهاند. یکی از نشانههای آخرالزمان، اختلافات و درگیریهای فراوان میان گروههای […]

نشانه‌های آخرالزمان در قرآن

به گزارش پایگاه خبری ربیع، مظفر حاجیان/پیش از ظهور امام زمان(عج)، جوّ حاکم بر جهان، جوّ ستم، گناه و فساد خواهد بود. «اِقتَربَ لِلنَّاسِ حِسابُهُم و هُم فِی غَفلَه مُعرِضون» (انبیاء، ۲۱: ۱)
در این آیه، مردم آخرالزمان به غفلت و اعراض از خداوند متصف شدهاند. یکی از نشانههای آخرالزمان، اختلافات و درگیریهای فراوان میان گروههای گوناگون است: «فَاختَلفَ الأَحزابُ مِن بَینهِم فَویلٌ لِلَّذینَ کفَروا مِن مَشهَدِ یوم عَظِیم» (مریم، ۱۹: ۳۷)
روایات، این آیه را به ظهور فرق مختلف در جهان اسلام مربوط دانستهاند که در آخرالزمان پدید میآیند و موجب اختلافات بسیار خواهند شد که در این دوران نمونههای آن مثل داعش، طالبان و… را دیدهایم. «یلبِسَکم شِیعًا و یذِیقَ بَعضَکم بَأسَ بَعض» (انعام، ۶: ۶۵)
همچنین به وقوع اختلافات و قتلها و کشتارها در آخرالزمان تفسیر شده است…
براساس روایتی، آیه «و لَنبلونَّکم بشیء مِن الخَوف و الجُوع و نَقص من الأَمولِ و الأَنفُس…» (بقره، ۲: ۱۵۵) به ترس و ناامنی، گرسنگی و قحطی و فقر و کشتار در آخرالزمان اشاره دارد.
در هر سه دین آسمانی یهود، مسیحیت و اسلام، ظهور فاسدترین و مخربترین جریان منحط در طول تاریخ، پیشبینی و از خطر آن پرهیز داده شده است.
دجال که تجسم کفر، فریب و گمراهی است، در آخرالزمان ظاهر میشود و مردم را به پرستش خویش فرامیخواند. برخی مفسران، تفسیر آیه «لَخلق السّموات و الأرض أکبر من خلق النّاس» (غافر، ۵۷: ۴۰) را به ظهور دجال ناظر دانستهاند که در دید مردم، بزرگترین موجود جلوه میکند؛ در حالی که خداوند، او را از بسیاری مخلوقات دیگر کوچکتر میشمارد. سرانجام این پدیده به دست عیسی(ع) محو و نابود خواهد شد.
بعضی آیات، با عذاب کافران و گنهکاران آخرالزمان که نزول عذاب را انکار میکنند، تطبیق داده شده است: «إن أتـکم عَذابُهُ بَیـتاً أَو نَهاراً مَا ذَا یستَعجِلُ مِنهُ المُجرِمونَ» (یونس، ۵۰: ۱۰) «فَإِذا نَزلَ بِسَاحَتهِم فَساءَ صَباحُ المُنذرین» (صافات، ۱۷۷: ۳۷)
با استفاده از آیه ۶۵ انعام: ۶، بعضی از این عذابها بدین شرح گزارش شدهاند: صدایی هراسناک و دود در آسمان و حاکمان ستمگر «قُل هُو القادِرُ عَلی أَن یبعَثَ عَلیکم عَذاباً مِن فَوقِکم»، فرورفتن برخی انسانها در زمین «أَو مِن تَحتِ أَرجُلِکم» اختلافات بسیار در دین «أَو یلبِسَکم شِیعاً»، قتل و کشتار «و یذِیقَ بَعضَکم بَأسَ بَعض».
در این دوره، ترس و ناامنی، گرسنگی و قحطی و فقر و کشتار نیز بسیار رخ خواهد داد؛ شاید یک نمونهاش مردم مظلوم یمن هستند و البته بسیاری جاهای دیگر: «وَ لَنبلُونَّکم بِشَیء مِنَ الْخَوفِ والْجُوعِ و نَقص مِن الأَمولِ وَالأَنفُس…»
بیشتر مفسران از ظهور لشکری طغیانگر که در آخرالزمان در کشورهای اسلامی به ستم و تعدّی میپردازند و سرانجام در صحرایی بیرون از مکه گرفتار عذاب الهی میشوند، خبر دادهاند و آیه «و لو تری إِذ فَزِعُوا فَلاَ فَوتَ و أُخِذوا مِن مَکان قَرِیب» (سبأ، ۵۱: ۳۴) را درباره آن لشکر دانستهاند.
در روایات شیعه و سنی، نام رهبر این لشکریان، سفیانی ذکر شده است. آیه «أَ فأَمِنَ الَّذینَ مَکروا السَّیـَئاتِ أَن یخسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرضَ….» (نحل، ۱۶: ۴۵) نیز که توطئهگران را به فرورفتن در زمین تهدید میکند، بر لشکر سفیانی تطبیق داده شده است.
آیه «…ءَامِنوا بِما نَزَّلنا مُصَدِّقًا لِما مَعَکم مِن قَبلِ أَن نَطمِسَ وُجوهًا فَنَرُدَّها عَلی أَدبارِهَا» (نساء، ۴: ۴۷) نیز بازماندگان لشکر سفیانی تأویل شده است که صورتهایشان معکوس میشود و پشت سرشان قرار میگیرد.
بنا بر روایات شیعه، جبرئیل، نخستین کسی است که با امام زمان(عج) بیعت کرده و با صدایی بلند به گونهای که به گوش همه جهانیان برسد، این آیه را تلاوت میکند: «أَتی أَمرُ اللّهِ فَلاَ تَستَعجِلُوهُ»؛ «فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید.» (نحل، ۱۶: ۱)
آیه «و َاستَمِع یومَ ینادِ المُنادِ مِن مَکان قَریب یومَ یسمَعونَ الصَّیحَهَ بِالحَقِّ ذلِک یومُ الخُروجِ» (ق، ۵۰: ۴۱ و ۴۲) نیز درباره این حادثه تأویل شده است.
بالاخره مهمترین رخداد آخرالزمان، ظهور دوازدهمین امام شیعیان برای رهایی انسانهاست: «جَاءَ الحَقُّ و زَهقَ الباِطلُ إِنَّ الباطِلَ کانَ زَهوقًا» (اسراء، ۱۷: ۸۱) این آیه که از پیروزی چشمگیر حق بر باطل سخن میگوید، در روایات به ظهور مهدی(عج) تأویل شده است.
آیه ۱۴۸ بقره: ۲ (أَینَ ما تَکونُوا یأتِ بِکمُ اللّهُ جَمِیعًا) نیز با یاران نخستین مهدی(عج) که خداوند آنان را گرداگرد حضرت حاضر میسازد، تطبیق داده شده است.
آیه «فَإِن یکفُر بِها هـؤُلاَءِ فَقَد وَ کلنا بِها قَومًا لَیسوا بِها بِکـفرین» (انعام، ۸۹: ۶) نیز چنین است.