اجتماعی » تولیدی » خواندنی » سرمقاله
کد خبر : 251356
پنجشنبه - 24 اسفند 1396 - 11:03
نویسنده: محمد حاجیان

نشاط واقعی

به گزارش پایگاه خبری ربیع، گرچه انسان خنده را به گریه ترجیح می‌دهد اما در واقع هر دو در زمان خاص خودش نیاز است و اتفاقاً با بسیاری از گریه‌ها روح صیقل یافته و به نشاط باطنی و واقعی دست می‌یابد لذا خیلی از گریه‌ها خنده است اما آیات قرآن، در فرازهای مختلفی خنده و […]

نشاط واقعی

به گزارش پایگاه خبری ربیع، گرچه انسان خنده را به گریه ترجیح می‌دهد اما در واقع هر دو در زمان خاص خودش نیاز است و اتفاقاً با بسیاری از گریه‌ها روح صیقل یافته و به نشاط باطنی و واقعی دست می‌یابد لذا خیلی از گریه‌ها خنده است اما آیات قرآن، در فرازهای مختلفی خنده و سپس سرور و شادمانی را مورد توجه قرار داده است. ابتدا خنده و گریه را از سوی خدا دانسته و می‌فرماید:

«وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَی» (نجم، ۴۳)؛ «و هم اوست که می‌خنداند و می‌گریاند». زیرا تمامی اسباب خنده و گریه در اختیار اوست و خداوند خالق همه آنهاست. در پی آن به خنده مؤمنان در قیامت اشاره می‌کند.

در فرازی دیگر سرور و شادی را مطرح کرده، و جلوه‌های مختلف آن را بیان می‌نماید. نخست ایمان به تقدیر الهی را مانع شادمانی و بی قراری بیجا دانسته، سپس خوشی‌ها و شادی‌های ناپایدار و جاودان را معرفی می‌کند: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ» (یونس، ۵۸)؛ «بگو به فضل و رحمت خداست که [مؤمنان] باید شاد شوند و این از هرچه گرد می‌آورند بهتر است».

به دنبال آن از شادی‌های بیجا و آثار شوم آن سخن می‌گوید و خوشی‌های روبنایی را با نگاهی یک سویه به نعمت‌های الهی بیان می‌کند: «وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَهً فَرِحُوا بِهَا وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ» (روم، ۳۶)؛ «و چون مردم را رحمتی بچشانیم، بدان شاد می‌گردند و چون به [سزای] آنچه دستاورد گذشته آنان است، صدمه‌ای به ایشان برسد، به ناگاه نومید می‌شوند».

آن گاه خوشحالی و فرح مؤمنان و دین باوران را در سرای فردوس و بهشت برین خداوندی توصیف کرده، می‌فرماید: «فَأَمَّا الَّذِینَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَهٍ یُحْبَرُونَ» (روم، ۱۵)؛ «اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در گلستانی، شادمان می‌گردند».

در معرفی عوامل شادی، قرآن «انفاق در راه خدا» و «توجه به بندگان نیازمند بدون نگاه به جلوه‌های مادی و گذران زندگی» را یک عامل مهم معرفی می‌کند که موجب سرور و شادمانی صالحان و پاکان می‌شود: «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا. إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا. إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا. فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَهً وَسُرُورًا» (انسان، ۸-۱۱) و این روزها که به عید نوروز نزدیک می‌شویم و بسیاری برای شب عید خجالت زن و بچه‌هایشان را می‌کشند بهترین راه شادمانی دست در جیب کردن و در حد توان به نیازمندان کمک کردن و شاد کردن عیال الله است که انفاق یکی از مهمترین عوامل شادی و نشاط واقعی است.