پرسپولیس بهترین سرمایه انسانی باشگاهی در ایران را دارد و در عین حال در مرز ورشکستگی‌است. تیمی که در آستانه چهارمین قهرمانی لیگ است اما یک ریال بابت عناوین به جیب نمی‌زند؛ لیگ بی پاداش و بدون حق پخش و تبلیغات. در عین حال از درآمدهای روز مسابقه هم خبری نیست و بلیت فروشی هم تقریبا هیچ سودی برای قرمزها نداشته است.

حالا فارغ از وضعیت فوتبال ملی، مدیریت فدراسیون و اساسا فرآیند ورزش، مدیران پرسپولیس در اداره باشگاه دو وظیفه خطیر دارند:”حفظ و تقویت تیم و استخدام سرمربی برای حفظ روند این سالها.”اما با کدام منابع مالی؟ ایرانسل، قرارداد پیراهن، اسپانسر روی سینه، کمک هواداری، با اغماض بلیت فروشی اما طبعا ورودی مالی و مخارج باشگاه هماهنگی لازم را ندارند.

اما در عین حال، رژیم مالی باشگاه و شخص مدیرعامل در شرایط تاثیرگذار است. باید به این فکر کرد که باشگاهی با مشکلات مالی شدید برای دو مهاجم (که خریدشان آنچنان حیانی نبود) نزدیک به ۷۰۰ هزار دلار هزینه کرد. همچنین است هزینه استخدام مربی جدید در زمستان که نزدیک به ۵۰۰ هزار دلار (یک رکورد) بود.

همچنین مدیران باشگاه پرسپولیس به جای پرداخت به موقع پول به کالدرون، از او یک شاکی حقوقی جدید ساختند درحالی‌که قرارداد طوری تنظیم شده بود که پرسپولیس می توانست دست بالا را داشته باشد. آنچه در پایان کار برانکو در ایران رخ داد نیز بی‌سابقه بود. اینکه سرمربی مورد علاقه هواداران پرسپولیس بعد از سه قهرمانی به فیفا شکایت ببرد.موضوع عجیب دیگر:اینکه قرارداد ۱۰۵ هزار یورویی زلاتکو ایوانکوویچ فقط به دلیل دیرکرد ۱۰۰ هزار یوروی اضافه خرج روی دست پرسپولیس گذاشته. باورتان می‌شود؟

مورد شگفت انگیز دیگر هم ماریو بودیمیر است؛ بازیکنی که فصل گذشته به پرسپولیس آمد و گل قهرمانی این تیم را زد. اما چرا مدیرعامل وقت پرسپولیس(عرب) هیچ فعالیت کارسازی در جهت جلب نظر او و بستن و فسخ قرارداد انجام نداد؟  موضوع دیگر این که پرسپولیس با وجود در اختیار داشتن جمعی از بهترین حمله وران ایران چرا نزدیک به ۱.۲ میلیون دلار صرف خرید مهاجم در دو پنجره کرد؟

دیشب آقای انصاری‌‌فرد ادعای عجیبش در قرارداد با شرکت آتیه پرداز را تکرار کرد. اینکه آینده پرسپولیس با یک اپلیکیشن بیمه شده و همه مخارج از این طریق پرداخت می‌شود اما اینکه یک اپ با نصب محدود تا چه حد می‌تواند درآمد به باشگاه سرازیر کند، نکته مهمی است؛ شاید مجموعه ای به عظمت و گردش مالی  اسنپ هم نتواند!

پس احتمالا در باشگاه خوش‌خیالی عجیب و عظیمی در جریان بوده و قراردادهای بی محابا به اتکای همین ارقام خیالی است.  حالا می‌شود برگشت به خانه اول و پاسخی که در تیتر مطرح شد: دوگانه مدیرعامل – هیئت مدیره وجود ندارد. هر دو طرف به یک اندازه در بی‌تدبیری‌ها سهیم‌اند. اما جلوتر از این‌ها، کلیت فوتبال باشگاهی در ایران است که ماجرا را به این سمت سوق داده.بیایید بپذیریم که با این مدیریت و با این بینش کلی فوتبال باشگاهی ایران از این جلوتر نخواهد رفت.انگار هرچه که آب نشت کرده از سوراخ‌های قایق را بیرون ریختیم افاقه نکرد و باید اماده غرق شدن این تایتانیک ناقص الخلقه باشیم. مهمترین سرگرمی ما که حالا صدای خوردن کفگیرش به ته دیگ ترسناک است.

اتفاقا چه خوب که استعفای محمدحسن انصاری‌فرد در شبی مطرح شد که بحث برنامه فوتبال برتر اساسنامه فدراسیون فوتبال بود.فدراسیونی که انتخاباتش به واسطه موضوع قدیمی و همیشگی دخالت دولت به تعویق می‌افتد. فدراسیونی که هرگز راه‌حلی برای نجات فوتبال و کمک به باشگاه‌ها نداشته… و دولت و وزارت ؛این وضع استقلال و پرسپولیس دو باشگاهی است که همیشه به اداره متفاوت  وجذب منابع مالی بزرگ و ثروتمند شدن آنها در دوره آقای سلطانی‌فر بالیده‌اید.