مظفر حاجیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، این روزها یازدهم اسفند و انتخابات محل بحث و تبادل نظر مردم شده است. در تاکسی، بازار، مسجد و محل کار این موضوع اصلی است؟ برخی در صدد تحقیق پیرامون کاندیداهایی هستند که تأیید آنها قطعی شده، برخی در فکر و مذارکره با دیگران هستند که بلاخره با شرایط موجود در انتخابات شرکت کنیم یا نه؟ برخی هم سؤال دارند که چرا باید در انتخابات شرکت کنیم؟ حرف بعضی این است که چرا وقتی اوضاع اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی وخیم است و ثبات قیمت وجود ندارد باید در انتخابات شرکت کنیم، جوانی می‌گوید من به عنوان یک جوان باید چند سال کار کنم تا بتوانم خانه بخرم؟ ماشین تهیه کنم؟ و بلاخره من شرکت کنم و نکنم مجلس تشکیل می‌شود و وضع ما هم همین است که می‌بینیم؟ خب، خیلی از این حرف‌ها همان است که در فضای مجازی مخالفان به جامعه القا می‌کنند و با سختی‌ها و مشکلات و بزرگنمایی آن در صدد ایجاد نا امیدی هستند تا حضور مردم در انتخابات را کاهش دهند؟ باید متوجه بود که این روزها برای ناامیدی مردم چه پروژه‌هایی را که اجرا نمی‌کنند، اصلأ این رسالت را از اربابان پول و قدرت به ارث بردند همان‌هایی که در داستان‌های حول محور فساد پدرخواندگی کرده و در دنیای مفسدین اقتصادی و اداری آقایی می‌کنند، ما مدعیان مبارزه با فساد یک فکر داریم با این مضمون که مفسدین همیشه مطالبه‌گران و مبارزان با فساد را ناامید می‌کنند و مدام در گوش آن‌ها می‌خوانند که صدای شما به جایی نمی‌رسد بی‌خودی تلاش نکنید، در صورتی که این افراد از همبستگی مردم و مطالبه‌گری آن‌ها برای نابودی شبکه فساد هراس دارند، در بحث انتخابات هم به همین صورت است می‌گویند رأی ندهید چون رأی شما تأثیر ندارد و اوضاع بدتر می‌شود!

بماند که عملکرد برخی مسئولان نیز بر این ناامیدی می‌افزایند؟ بی تدبیریها، کم توجهی به نیازهای مردم، ضعف اقدام در مهار تورم و کم کاری های کسانی که حقوق می‌گیرند و کار مردم را کم توجهند؟ مردم باید برای یک امضا راههای طولانی و زمان زیادی را صرف کنند که مدیر یا کارشناسی مرتب در جلسات به سر می‌برد و حرفهای دیگر؟ اما آیا این‌ها می‌تواند دلیلی بر عدم شرکت در انتخابات باشد؟ آیا شرکت نکردن در انتخابات را عقل سالم تأیید می‌کند؟ آیا ما برای آینده خود و کشورمامان مسئولیتی نداریم؟ عقل سالم به ما اجازه می‌دهد سرنوشت خود و کشور را در اختیار دیگران قرار دهیم؟ مگر نگفته‌اند کلکم راع و کلکم مسوول؟ نه اینکه برای خود و آینده خود مسئولیت داریم بلکه در قبال دیگران نیز مسئولیت داریم و برای آیندگان نیز باید احساس مسئولیت کنیم. ما در این در قبال هم مسئولیم یعنی چه، یعنی اینکه اگر من نروم پای صندوق رأی و دیگری برود و فرد اشتباهی را که تخصص و تعهد و علم و توانایی لازم را ندارد اما زبان چربی دارد را انتخاب کند و رأی من و توو او و آنها روی زمین بماند و فرد اصلح نیز تنها بماند، یعنی اگر آن فرد اشتباه بالا رفت و کار را خراب کرد مسئولش همانهایی هستند که پای صندوق رأی نمی‌روند. اگر خواستار حل مشکلات هستیم باید با علم و آگاهی در انتخابات شرکت کنیم و از حق خود استفاده کنیم و به تکلیف نیز عمل نمائیم. شک نکنیم که شرکت در انتخابات یک عمل صالح است عمل صالحی که باید در آن با وضو شرکت کرد و از یکدیگر سبقت جست و به همدیگر توصیه کرد و زحمتش را به جان خرید و در این حرکت صبور بود. دشمن از این عمل صالح نادل گران و ناراحت می‌شود چرا که اقتدار ملی که از حضور حداکثری چدید می‌آید دشمن شکن خواهد بود چنانچه رهبری فرزانه انقلاب در ۲۶، خردادماه ۱۴۰۰ فرموده‌اند: من چند نکته درباره اهمّیّت حضور مردم عرض بکنم؛ لکن قبل از اینکه این نکات را بگویم، مایلم به این آیهٔ شریفه‌ای که در سوره مبارکه برائت است -آیهٔ ۱۲۰- اشاره کنم، که جزئی از این آیه و تکّه‌ای از این آیه، این قسمتی است که می‌خوانم: وَلایَطَئونَ مَوطِئًا یَغیظُ الکُفّارَ وَ لا یَنالونَ مِن عَدُوٍّ نَیلًا اِلّا کُتِبَ لَهُم بِهٖ عَمَلٌ صٰلِح؛ مضمون این دو فقره‌ای که از این آیه خواندم، به طور خلاصه این است که هر عملی و اقدامی از شما که دشمن از آن ناخشنود باشد، در پیشگاه پروردگار یک عمل صالح است. همچنین می‌فرمایند «می‌بینید که دشمنان دین، دشمنان اسلام، دشمنان ایران با انتخابات شما بشدّت مخالفند، بنابراین اقدام به انتخابات یک عمل صالح است. همه کسانی که دنبال عمل صالحند -اِلَّا الَّذینَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحٰت می‌خواهند عمل صالح انجام بدهند، بدانند حضور در انتخابات یک عمل صالح از طرف اینها است،

نیز فرموده‌اند: انتخابات واقعاً نعمت بزرگی است. این هم از برکات نگاه روشن و عمیق امام بزرگوار ما بود. کسانی در همان زمان بودند که معتقد بودند [وقتی] حکومت اسلامی است، انتخابات لزومی ندارد؛ امام فرمود نه، انتخابات باید باشد و منشأ اثر باشد، مردم تصمیم بگیرند، مردم انتخاب کنند و آنچه مردم می‌خواهند بشود. نتیجه این سیاست، این شد که مردم در کنار انقلاب و در وسط میدان باقی ماندند و تا امروز بحمدالله باقی مانده‌اند؛ چون خود مردمند که دارند انتخاب می‌کنند، خود مردمند که دارند تصمیم می‌گیرند.

نظام مقدس جمهوری اسلامی ریشه‌ای دارد به نام مردم، مردمی که در فروردین ۵۸ با مشارکت ۹۸ و ۲ دهم درصدی به نظام اسلامی آری گفتند و از آنموقع تا حالا در حال جنگ برای حق خود از مستکبرین جهانی هستند، دشمن چشم دیدن این مردم را ندارد. در هر حال همان‌طور که رهبری فرمودند: راه‌حل تمام مشکلات کشور بالا بودن مشارکت در انتخابات است، وقتی که مردم ایمان داشته باشند که رأی‌شان تأثیر در حل مسائل و معضلات جامعه دارد قطعاً پای صندوق‌های رأی خواهند آمد. متوجه باشیم که امروز دیگر تنها ملاک برای انتخاب افراد اصلح پاک دستی و سالم بودن نیست، در واقع کشور به علاوه آن، نیاز به چهره‌های فسادستیز برای نابودی مفسدین و رفع زمینه‌های فسادزا دارد، مردم باید به سراغ چهره‌های فسادستیز بروند و از آنها حمایت کنند.

مظفر حاجیان