مسکن یکی از دلایل اصلی بسیاری از گروه‌ها به‌وی‍ژه گروه‌های جوان برای مهاجرت و خروج از کشور است. حسین راغفر استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا می‌گوید: با افزایش سوداگری زمین و مسکن، عملاً مسکن از سبد مصرف بسیاری از خانوارهای جدید حذف شد و از آن پس دیگر ازدواج به تعداد کافی انجام نمی‌شود، زیرا جوانان دیگر حتی قادر به تأمین اجاره مسکن و رهن آن نیستند. به همین دلیل بخش درخور توجهی از جوانانی که می‌خواهند وارد زندگی مشترک شوند، به‌دلیل ناتوانی در خرید یا اجاره مسکن، ناگزیر هستند در خانواده‌های والدین خود بمانند. این اقتصاددان با اشاره به اینکه نقش مسکن فقط به فقر داخل کشور یا شهر تهران هم مرتبط نمی‌شود، بلکه مسکن یکی از دلایل اصلی بسیاری از گروه‌ها به‌وی‍ژه گروه‌های جوان برای مهاجرت و خروج از کشور است، گفت: امروز جوانان امکان خرید خانه به‌وی‍ژه در کلان‌شهرها را که موطن آنهاست ندارند و چشم‌انداز روشنی هم برای دسترسی به یک مسکن منطقی را عملاً از دست داده‌اند؛ بنابراین مسکن یکی از دلایل مهاجرت در سال‌های اخیر شده است. به همین دلیل هم هست که مسئله مسکن در تمام دنیا یک مسئله کاملاً سیاسی است و حکومت‌ها چه غربی و چه شرقی با هر گرایشی، مسئله مسکن را در اولویت حمایت‌ها و برنامه‌های اجتماعی خود قرار می‌دهند. راغفر گفت: در کشورهای صنعتی در سیاست‌های بخش عمومی برای کنترل قیمت مسکن و تأمین امکانات و تسهیلات با نرخ‌های بهره بسیار پایین (حدود چهار درصد) برای افرادی که برای بار اول مسکن خریداری می‌کنند، امکاناتی فراهم است که سبب می‌شود آنها به سهولت صاحب مسکن شوند.