مظفر حاجیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، رئیس جمهور در سفر به استان گلستان و در جمع مردم این دیار، در روز پنجشنبه بر عزم دولت در مبارزه با فساد تاکید کردند و گفتند: بنا داریم هر جا و نقطه و بستری از فساد ببینیم، مرتفع کنیم و اجازه ندهیم کوچکترین فسادی در سازمان‌های اداری لانه کند. بدین سبب و اهمیت موضوع نوشتار امروز را به مبارزه با فساد اختصاص می دهیم.

مرور عوامل اقبال و ادبار دولت ها به ما کمک می کند توجه بیشتری داشته باشیم تا دولتی که از ماست از صراط مستقیم که راه عدالت است خارج نشود تا باقی بماند دولتی که راه ظلم و ستم را به هر شکلش ببندد ماندگار است و بر عکس دولتی که از ستم کنندگان حمایت کند و آنها را مواخذه نکند پای به مسیر سقوط نهاده است سلامت و رشد جامعه‌های انسانی و دولت هایی که همین انسانها تشکیل می دهند در گرو حرکت در مسیر صحیح و به تعبیر قرآن صراط مستقیم است دولت و جامعه‌ای که در آن توجه لازم به حرکت درست نباشد و در او ظلم و ستم نادیده گرفته شود و در مقابلش ایستادگی نشود به سقوط نزدیک خواهد بود قرآن کریم عوامل اقبال و ادبار جامعه‌ها و دولتها را مشخص کرده است تا مردمان بدانند که چه عواملی جامعه‌ها و دولتها را از اوج به پرتگاه و سقوط می کشاند و راه حفظ سلامت جامعه و دولتها چیست.

و ما کنا مهلکی القری الا و اهلها ظالمون. (قصص ۵۹) و ما جوامع را بی آنکه مردمش ستمگر باشند نابود نمی سازیم. یکی از عوامل سقوط، ستمگری است این فقط بمعنای ضرب و شتم نیست بلکه هرگونه ستمی میتواند زمینه سقوط را فراهم کند ستم اقتصادی و مالی، ستم فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و …نیز از عوامل شکست و سقوط خواهد بود هر گونه فسادی که دیده نشود و چشم به روی آن بسته شود پله ای از سقوط را زمینه سازی نموده است و بالعکس، دولت و حکومتی که در فساد حساس و با فساد کنندگان بطور اعم برخورد می کند و به نسبت های افراد با مسئولان توجه نمی کند ماندگار است قرآن می فرماید: و ما کان ربک لیهلک القری الا و اهلها مصلحون. (هود ۱۱۷.) و پروردگار تو (هرگز) بر آن نبوده است که جوامعی را که مردمش اصلاحگرند، به ستم هلاک کند. گروهی که در جریان اصلاح هستند و کجروی و اشتباه خود را به سرعت اصلاح می کنند و در جهت اصلاح آمور هستند هلاک نخواهند شد. لذا حتی اگر اشتباهی رخ دهد باید عذرخواهی و جبران نمود و با سرعت آمور کج شده را راست و اصلاح کرد مشخص است که عامل اصلی ادبار و هلاکت جامعه‌ها ستم و بیداد است و دولت و جامعه‌ای که در آن به عدالت عمل شود و اصلاحگری بر روابط آن حاکم باشد، از سر ستم، رو به هلاکت نمی رود. انحراف از موازین حق، تجاوز از مرزها و حدود الهی و انسانی و قرار دادن آمور در غیر جایگاهش از مهمترین عوامل ادبار دولتها و هلاکت جامعه‌هاست. ظلم اجتماعی، جامعه و دولت را در سراشیبی فروپاشی قرار می دهد. تقسیم جامعه به طبقات حاکم و محکوم، ارباب و بنده و سامان دادن قوانین و نظامی که حافظ منافع گروههای خاص و طبقات قدرتمند است، دولتها را با سرعت فاسد می سازد و جامعه‌ها را به تباهی می کشاند. حاکم شدن اشرافیت و قرار گرفتن ثروتمندان در راس قدرت اجتماعی، سبب حاکم شدن روحیه خوشگذرانی و شهوت پرستی می شود و همین مهمترین عامل تباهی دولت و حکومت است. فساد و تباهی جامعه‌ها، و رواج بیداد و ستمگری، محصول تمرکز قدرت و ثروت در دستان گروهی خاص و تمامت خواهی و استیثار آنان است. قرآن کریم حاکم شدن مترفان و صاحبان ثروت و سرمایه را مایه هلاکت جامعه‌ها معرفی می کند. و اذا اردنا ان نهلک قریه امرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القول فدمرنا تدمیرا (اسراء / ۱۶.) چون بخواهیم مردم سرزمینی (جامعه‌ای) را هلاک و نابود کنیم،نخست اوامر خود را برای مترفین (توانگران وثروتمندان) آنجا بیان می داریم، پس آنان (از سر توانگری) نافرمانی و فسق می کنند، در نتیجه وعده عذاب در حق آنان تحقق می یابد؛ پس آن سرزمین (و مردمانش) را به سختی در هم می کوبیم. بنابراین مهمترین عوامل تباهی دولتها و هلاکت جامعه‌ها ظلم اقتصادی و اجتماعی است. اینکه عقلا و دلسوزان بر رفع مشکلات اقتصادی پای می فشارند، از بی برنامگی‌ها و بی تدبیری‌های اقتصادی که در چند ساله اخیر بر مردم رفت گله مندند و بر اصلاح آمور اقتصادی تاکید می کنند بدین سبب است که از هرگونه تباهی و شکافی که مخرب است پیشگیری شود که امروز دیگر پیشگیری نیست بلکه تمام عیار به رفع کمبودها و فشارهای اقتصادی پرداختن درمان درد اجتماع ماست زیرا فشار اقتصادی گریبان جامعه را گرفته و نیازمند تدبیر و تلاش شبانه روزی دست اندرکاران دولتی، تقنینی و حتی قضایی است. مردم در انتظارند افسار پاره شده قیمت ها در بازار مهار شود، دست چپاولگران و محتکران و گرانفروشان، بویژه دلالان دغل باز که بخشی حتی در دست کارگزاران کج فهم و لانه گزیده در جایگاه‌های کارشناس اقتصادی یا مدیریت شرکتهای خصولتی و حتی زیر مجموعه برخی نهادها است بریده شود، دست مفسدان اقتصادی اعم از بخش خصوصی یا دولتی بریده شود، قطعا فقط دستگاه قضایی به تنهایی نمی تواند فساد را ریشه کن کند بلکه قوه مجریه و قوه مقننه نقش پیش برنده ای در این موضوع دارند که اگر با قاطعیت و هماهنگ وارد عمل شوند پاکسازی مراکز مختلف از فساد ممکن خواهد بود. مگر نه این است که بخش اعظم مراکز اقتصادی و صنعتی مهم در اختیار دولت یا شرکتهای خصولتی است که مدیریتشان دست دولت آست؟ پس چرا برخی آنها در پاره کردن افسار قیمت ها و تورم و گرانی پیشقدم هستند و به تعبیری با گرانفروشی سودهای آنچنانی ثبت می کنند! یعنی جیب مردم را خالی می کنند تا بگویند ما مدیر موفقیم؟! اینها که نمونه‌هایش بسیار است درد عام کشور ماست که سرپنجه تدبیر و قاطعیت مسئولان در رده‌های بالا را می طلبد. روز پنجشنبه رئیس جمهور بر فسادزدایی تاکید داشتند و در عمل نیز نشان داده‌اند با فساد مقابله می کنند و عزم آن دارند تا فساد را از بدنه اجرایی کشور بزدایند که کاری بس مشکل اما ممکن است! مشروط بر اینکه مفسد و کمک کننده و بازکننده های راه فساد شناخته شودند و همزمان با هر پرونده فسادی هموار کنندگان راه فساد را نیز که در بدنه اجرا لانه گزیده اند محاکمه و دستشان را از اجرا ببرند؟ همانهایی که فکر می کنند مردم نوکر آنها هستند و هیچ حق و احترامی برای ارباب رجوع قائل نیستند! مشکلات اقتصادی، تنگنای معیشت، تورم و گرانی های پی در پی و بیکاری درد امروز جامعه است که باید با سرپنجه تدبیر و هماهنگی قوا و میدانی شدن آنها درمان شود! تحقق وعده رئیس جمهور محترم در مبارزه با فساد می تواند حلال مشکلات باشد و گرانی های کاذب و ساختگی را حل و فصل کند.

مظفر حاجیان