به گزارش پایگاه خبری ربیع، فوتبالی که طی ۴ دهه گذشته به جرأت می توان گفت یکی از عوامل اصلی وفاق ملی همه ایرانیان در سراسر جهان بوده است، فوتبالی که از صعود ناباورانه و دراماتیکش در ملبورن میلیون ها ایرانی در سرار جهان جشن گرفتند، همان فوتبالی که شکستش در برابر بحرین در مقدماتی ۲۰۰۲ غرور میلیون ها ایرانی را شکست و بازی غرور آفرینش در برابر آرژانتین ملتی را سربلند کرد، این روزها حالش به شدت بد است.
در فوتبال ملی با یک تصمیم نابخردانه و بحث‌بانگیز مارک ویلموتس بلژیکی از صندلی سرمربیگری تیم ملی اخراج می‌شود که تبعات این اقدام علاوه بر در محاق بردن امکان صعود تیم ملی از دور نخست مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲، بار مالی چند ده میلیارد تومانی را بر پیکره فوتبال ملی تحمیل می کند و مفهوم آن این است که مجموعه‌ای از مدیران ناکارآمد با تصمیم نادرست خود بحرانی را ایجاد می‌کند که نه تنها خودشان بلکه حتی وزارت ورزش وجوانان و مدیرانی که در آینده قرار است جایگزین آنان شوند نیز توان برون رفت از آن بحران را نخواهند داشت، کما اینکه نحوه عقد قرارداد با این سرمربی خارجی پر از ابهاماتی است که در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن می‌توان آن را به عدم کفایت و ندانم کاری مدیران فدراسیون فوتبال نسبت داد . در فوتبال باشگاهی نیز وضعیت از فوتبال ملی بهتر نیست و فقط کافیست در همین موارد مشابه نگاهی به قراردادهای مربیان دو تیم پرطرفدار استقلال و پرسپولیس بیاندازیم که نتیجه عقد قراردادهای ناشیانه و فاقد کارشناسی، از دست دادن مربیان هر دو تیم در کوران رقابت های لیگ شده است.
با یک نگاه اجمالی به پرونده مدیریتی رؤسای فدراسیون های فوتبال طی چند دهه گذشته به سهولت می توان دریافت که به استثناء دوران محسن صفایی فراهانی و اندکی هم در زمان محمد دادکان فدراسیون‌ها همواره با معضل مدیریت روبرو بوده اند و سیاست آزمون و خطا همیشه بر اکثر تصمیمات فدراسیون ها حاکم بوده است، یک آسیب شناسی نه چندان عمیق نیز می تواند ما را متوجه اصلی‌ترین معضل این فوتبال رو به احتضار نماید. «انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال»
رؤسای سازمان‌های تربیت بدنی و پس از آن وزرای ورزش و جوانان که رؤسای مجامع فدراسیون‌ها بوده‌اند در بیشتر مواقع از میان عده‌ای مدیر میانسال ورزشی و با لحاظ کردن سلایق و البته فشارهای لابی‌های سنتی فوتبال کشور دست به انتخاب های تقریباً مشابه زده‌اند و نتیجه انتخاب این گونه از مدیران وضعیت اضطراری است که در حال حاضر گریبان فوتبال کشور را گرفته است. فوتبال ما این روزها چنان دچار اضمحلال و از هم گسیختگی گردیده که در کمتر برهه‌ای از تاریخ خود با آن مواجه بوده است. در این هفته ها، با استعفای مهدی تاج که ظاهراً در اثر وخامت حال جسمی او و به توصیه پزشکان صورت پذیرفته است (برای بهبود حال ایشان از خداوند منان طلب عافیت می نمائیم)، انتخاب جانشین او بسیار با اهمیت‌تر از هر زمان دیگریست چرا که اصلاح امور در شرایط کنونی کاریست بس دشوار و قطعاً چنانچه انتخاب رئیس جدید به سیاق قبل صورت پذیرد و شاهد جلوس اشخاص مشابه رؤسای پیشین بر صندلی ریاست فوتبال باشیم قطعاً شاهد فروپاشی فوتبال ملی خواهیم بود.