به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس،یک روز به وقوع اعظم مصائب عالم مانده بود، سیاهی همه جای شهر را که نه، اما جامه تن انسان‌های آزاداندیش را گرفته بود، زیرا آن حضرت، خود بیان فرموده بودند که اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.

مردمان شهر معرفت، گنجینه معرفت‌ها از هر زبان و قومیتی که هستند، امروز در صفوف دسته‌های عزاداری به امام عصر عرض تسلیت گفتند و سعی بر آن داشتند که با سینه‌زنی و زنجیرزنی، در این غم، عزای خود را به نمایش بگذارند تا همه جهانیان بدانند، عاشورا حقیقتی است پایان‌ناپذیر و آتشی است در دل‌های نه تنها مسلمانان بلکه تمام آنان که در عالم امکان خودفروخته نیستند و همچنان روح و طینتشان پاک از آلودگی‌های هستی است.

امروز تاسوعا است، روزی که به نام حضرت عباس، برادر اباعبدالله نامیده شده و همگان برای آن سقا  و شهادتش به شیون و زاری و گریه می‌پردازند می‌گویند: «ای اهل حرم میر و علم‌دار نیامد و …»

«دستان بریده، مشک سوراخ شده، تیرها همچون باران بر سر حضرت فرود آمدند و در انتها عمود آهنین بر فرق مبارک سر ایشان، گوشه‌ای از مصیبت‌های واردشده بر آن ابرمرد تاریخ است که دل به رود فرات زد، اما برای تشنگی اهل حرم، خود آب ننوشید و این شد درس ادب عباس به اهل‌بیت حرم و امام خویش.»

«ابوالفضل العباس، آن دلاوری است که بر اساس تاریخ در همان شب‌های نخست ساکن شدند در منطقه کربلا، برایش از سوی دشمن امان‌نامه آوردند، اما او آن را رد کرد و بماند اینکه پس‌ازآن ناراحت بود که چرا برای سرباز امام از سوی دشمن پناه می‌خواهند بیاورند و شرمنده امامش بود.

او که بر اساس بیان تواریخ هیچ‌گاه اباعبدالله را برادر خطاب نکرد و همواره با عنوان امام از او یاد می‌کرد، اما لحظات آخر که دیگر بر زمین افتاد، امیدش برای رساندن آب به حرم ناامید شد، این بار امام حسین را بابیان برادر صدا می‌کند.»

این‌ها گوشه‌ای از روضه‌هایی است که روضه‌خوان در میان سیل عظیم جمعیت عزاداران حسینی در محل مصلی امام خمینی بجنورد بیان می‌دارد و این مردمان عاشق و دل داده حسین و یارانش، یادآور صحنه‌های بهاری می‌شوند، اشک‌ها را چون ابرهای نخستین فصل سال روانه گونه‌های خشکیده خود می‌کنند و در دل با آهی جان‌سوز از تشنگی یاران سومین امام شیعیان یاد می‌کنند.

دسته‌های عزاداری از هر هیات و مسجد و حسینیه و تکیه‌ای که هست، با عنوانی مختلف، چه نام‌های اهالی روستاهای مقیم بجنورد و چه سایر این دسته‌های عزا، همچنین آیین تمام کشور، با طبل و سنج در صف‌های مرتب به داخل مصلی می‌آیند و در آنجا همراه با سایر جمعیت عزاداران به اقامه عزا می‌پردازند.

گوشه گوشه مصلی از آزادمردان و زنان خراسان شمالی، بانظمی مثال‌زدنی مردم حضور دارند و بازهم نشان می‌دهند که این امت سر درراه حسینی دارد و گام در مسیر امام عصر می‌گذارد.

مسئولان و مردم خراسان شمالی در کنار هم و دوشادوش یکدیگر قرار دارند تا نشان دهند همه باهم متحدند و همه در سوگواری سیدالشهدا یکی هستند و هیچ برتری‌جویی در کار نیست.

انتهای مراسم نیز اذان ظهر گاهی به افق بجنورد حاضران را به‌صف می‌کند برای راز و نیاز با حضرت باری تعال، که خداوندا ما را به راه راست هدایت فرما و در مسیر گمراهان و ضالین قرار مده.

آری این است رسم مردمان گنجینه معرفت‌ها که حقا مراسمی با شور و شعور حسینی برپا می‌کنند. شور و شعوری که چه در مراسم‌ها و آیین‌های مذهبی، چه در استقبال از ولی امر مسلمین جهان و چه درصحنه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی، همواره به نمایش گذاشته‌اند.

اما همه این مراسم‌ها مقدمه‌ای است تا آماده شوند برای فردا، دهمین روز محرم‌الحرام. آن روز که در سال ۶۱ امام را یزدیان به شهادت می‌رسانند و داستان اسارت آغاز می‌شود.

انتهای پیام/