سرمقاله سیاست روز/ آیا قانون را بر چشم گذاشتی؟!
سیاست روز/ « آیا قانون را بر چشم گذاشتی؟! » عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم سیاوش کاویانی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش پایگاه خبری ربیع، قانون در جمهوری اسلامی ایران برای همه یکسان است، حتی برای فردی که زمانی خود مجری قانون بوده و اکنون جرمی را مرتکب شده نباید با دیگران تفاوت داشته باشد، اگر میان چنین فرد یا افرادی تبعیض در اجرای قانون اعمال شود، ضریب اعتماد مردم نیز کاهش خواهد یافت.
یکی از ویژگیهای قانون اساسی جمهوری اسلامی یکسان بودن همه مردم مقابل قانون است، اما موضوع مهمتر از آن، اجرای قوانینی است که باعث ایجاد فضای اعتماد و برچیده شدن شائبه دور زدن قانون از سوی مراکزی است که قدرت در اختیار آنها است. اگر جامعه شاهد اجرای عدالت به معنی واقعی کلمه باشد، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد، اما اگر با قانون بازی شود و تنها برای برخی از اقشار جامعه اجرا شود و برخی دیگر مصون از آن باشند، چنین وضعیتی با انتقاد و اعتراض مردم روبهرو خواهد شد.
اجرای قانون و قانونمندی یکی از تأکیدات مبانی اسلام است و در این زمینه مسئولین کشور به ویژه رهبر معظم انقلاب اسلامی بر آن بارها تأکید کردهاند و حتی اعتقاد بر این است که اگر مسئولی جرمی مرتکب شد، مجازات او باید از دیگر افراد جامعه که مسئولیتی ندارند شدیدتر هم باشد. چنین رویهای در دوران حکومت امیرالمؤمنین علی(ع) بسیار دیده شده و میتوان آنها را در تاریخ، روایات و نهجالبلاغه جستوجو و مشاهده کرد.
اگر به یک نفر قدرت داده شود و آن قدرت و اختیارات روز به روز افزایش یابد و آن فرد نیز از ظرفیت کافی برای پذیرفتن آن مسئولیت و قدرت برخوردار نباشد، و در واقع از قدرت سوءاستفاده کند، پس از چندی باعث شکلگیری فساد در آن مسئولیت خواهیم بود. برای همین است که تأکید شده است برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی چرخش در مسئولیتها و مدیریتها انجام شود تا یک فرد سالها در آن مسئولیت باقی نماند و از خطر قدرتطلبی همراه با جاهطلبی مصون بماند.
غفلت از افرادی که در حیطه مسئولیت خود با جاهطلبی، قدرت خود را بدون رعایت موازین قانونی و شرعی افزایش میدهند و درپی آن دست به اعمال و رفتارهایی بر ضد قانون میزنند، برای کشور هزینهزا است. کوچکترین اتفاقی در جمهوری اسلامی ایران زیر ذرهبین رسانههای دشمنان قرار دارد تا از آن آب گلآلود، ماهیگیری کنند و با بزرگنمایی یک نمونه، یک فضای منفی برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی بهره ببرند.
به یک نمونه از این دست مسئولینی که در مدت مسئولیت خود در برخی مواقع از قدرت در اختیار، سوءاستفاده کرده و باعث هزینههای زیادی برای کشور شده است میتوان به سعید مرتضوی، دادستان عمومی و انقلاب پیشین تهران، رئیس سازمان تأمین اجتماعی و رئیس ستاد مبارزه قاچاق با کالا و ارز اشاره کرد.
این فرد براساس شکایتهای متعدد، دادگاهی و مجرم شناخته شد، حال اینکه این فرد براساس جرایمی که مرتکب شده و شکایتهایی که علیه او مطرح گردیده، مجازات منصفانه، عادلانه و براساس احکام و قوانین کشور برای او صادر شده یا نه موضوع این مقاله نیست، که در این زمینه صاحبنظران و کارشناسان مسائل حقوقی و قضایی باید اظهارنظر کنند، اما نکته مهم ماجرای آقای سعید مرتضوی در این است که او زمانی قاضی و دادستان بوده، مجری قانون و اکنون چنین فردی، خود از چنگ قانون میگریزد، فرار او از دست اجرای قانون، همان نکته مهم است، چراکه مجری قانون و قاضی خود باید بیشترین تعهد و تعصب را نسبت به قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد.
از زمان صدور و ابلاغ حکم برای جلب مرتضوی به جرم معاونت در قتل، بیش از یک ماه میگذرد. ۱۲ اسفندماه سال گذشته بود که حکم جلب او صادر شد و از آن زمان تا روز گذشته او همچنان آزاد بود و در این اواخر ناپدید شده بود که در یکی از شهرهای شمال کشور شناسایی و دستگیر شد.
تصور او بر این بود که حکم صادر شده اجرا نخواهد شد، چراکه چنین افرادی به خاطر همان جاهطلبی قدرتمندانه خود، هیچگاه تصور نمیکنند روزی گرفتار قانون شوند و چه مناسب بود که سعید مرتضوی با پای خود برای اجرای حکم ۲ سال زندان مراجعه میکرد و به قانون و حکم صادر شده از سوی دادگاه احترام میگذاشت.
فرار او از اجرای قانون بیتوجهی به قوانینی است که خود او زمانی مجری آن بود. دو سال پیش زمانی که از او پرسیده بودند که اگر حکم علیه شما صادر شود و به زندان محکوم شوید به آن حکم تمکین میکنید، مرتضوی چنین پاسخ داده بود؛ قطعاً با جان و دل حکم را میپذیریم و بر روی چشم میگذارم.
اما اینگونه نشد و سرانجام با پیگیریهای انجام شده آقای سعید مرتضوی روز گذشته در خانهای در شمال کشور دستگیر و روانه زندان شد. اما اگر با پای خود و در زمان مقرر قانونی خود را برای اجرای حکم معرفی میکرد، آن همه در این مدت حاشیهسازی و هزینهتراشی برای جمهوری اسلامی ایران صورت نمیگرفت.