رویای دوردست ژنرال
امیر قلعه نویی پر افتخارترین مربی لیگ برتر است. با این حال چند سال نتیجه نگرفتن باعث شده برخی منتقدان سبک فوتبال او را کهنه و ناکارآمد بدانند. با این حال فصل گذشته قلعه نویی تا یک قدمی فتح لیگ پیش رفت و اگر کمی بخت و اقبال یارش بود حالا قهرمانی دیگری را به کارنامه خود اضافه کرده بود.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، امیر قلعه نویی پر افتخارترین مربی لیگ برتر است. با این حال چند سال نتیجه نگرفتن باعث شده برخی منتقدان سبک فوتبال او را کهنه و ناکارآمد بدانند. با این حال فصل گذشته قلعه نویی تا یک قدمی فتح لیگ پیش رفت و اگر کمی بخت و اقبال یارش بود حالا قهرمانی دیگری را به کارنامه خود اضافه کرده بود.
قلعه نویی تا آخرین ثانیه با پرسپولیس برانکو جنگید و نفس به نفس این تیم را تعقیب کرد. او با این حال نتوانست جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما برای سومین فصل متوالی عنوان موفقترین مربی ایرانی فصل را بدست آورد. عنوانی که شاید برای هر مربی دیگری خیلی مهم نباشد اما برای قلعه نویی اهمیت ویژهای دارد. مربیای که در زمان قهرمانیهای پی در پی او پیشبینی میشد که روزهای خوب او خیلی زود به پایان خواهد رسید و مانند الگوی مربیگریاش پروین راهش به خانه ختم خواهد شد. پایان قهرمانیها اما پایان ژنرال نبود و برای او شروع راه جدیدی بود. شروع یک راه جدید با یک فرمول قدیمی.
قلعهنویی در هر زمینهای که تغییر کرده باشد در زمینه سیستمهای مورد علاقه فوتبالیاش خیلی عوض نشده است. سپاهان در این فصل در چند فاکتور توانست رتبههای خوبی را به خودش بر اساس آمار متریکا اختصاص بدهد. آنها در نبرد هوایی موفق و نرخ تبدیل شوت به گل صدرنشین هستند. در زمینه شوت به سمت دروازه حریفان هم در رده دوم قرار دارند و شوت در چارچوبشان هم در میان تیمهای لیگ رده سوم را دارد. بازی هوایی همان سبک همیشگی قلعهنویی است که شاید با مرور زمان از شکلی به شکل دیگر تبدیل شود اما از بین نمیرود. او با همین سبک قدیمی توانسته موفقترین مربی ایرانی در سالهای اخیر باشد. عنوانی که میتواند پاسخ مناسبی برای همه منتقدانش به این شیوه بازی باشد. شیوهای که اگر آنها دوستش ندارند میتوانند یا خنثایش کنند یا بر آن غلبه کنند. دو کاری که هنوز هیچ کدام از مربیان ایرانی از عهده انجام آن برنیامدهاند و مربیان خارجی هم مانند گذشته برتری مطلقی مقابل ژنرال ندارند. تیم او هم صدر جدول گلزنان و پاسورها را به خود اختصاص داد تا در تفکرات هجومی ژنرال هیچ حرف و حدیثی نباشد.
نیازی نیست خیلی او را از نزدیک بشناسید تا بدانید که این عناوین و حتی جامهایی با تیمهای مختلف گمشده او در فوتبال نیست. او هر جا باشد و هر موفقیتی که کسب کند فکر و ذکرش استقلال است. تیمی که رفاقتش با آنها دوطرفه نیست و برخلاف قلعهنویی، استقلال و طرفدارانش در این چند سال به دنبال او نبودهاند.
قلعه نویی برای رسیدن به تیم آرذزوهایش نیاز به قهرمانی دارد آنهم قهرمانی در لیگ برتر. اگر سپاهان موفق شود با هدایت ژنرال استقلال و پرسپولیس و تراکتور و ذوب آهن را کنار بزند و به قهرمانی برسد احتمالاً هواداران استقلال بازهم از روی سکوها نام او را فریاد خواهند زد و این دوری اجباری به پایان خواهد رسید.
البته قهرمانی در لیگ فصل آینده به هیچ عنوان راحت نخواهد بود. استقلالیها با هزینهای گزاف استراماچونی را جایگزین شفر کردند به این امید که هم فاتح لیگ برتر باشند و هم در آسیا بتوانند بعد از سالها به فینال صعود کنند. تراکتور نیز دنیزلی کهنه کار را جذب کرده و آنها نیز به چیزی جز قهرمانی در لیگ قانع نیستند. پرسپولیس هر چند وضعیت بحرانیای دارد اما با این حال به هیچ عنوان تیمی که سه بار پیاپی قهرمان لیگ شده را نمیتوان دسته کم گرفت. به جز اینها تیمهایی مانند ذوب آهن و پدیده و فولاد هم هیچگاه حریفانی دست و پا بسته نبودهاند. قلعه نویی برای رسیدن به آرزوی دیرنه اش باید تمام این رقبا را از پیش رو بردار و البته رابطه شکرابش را با مدیران و هواداران استقلال بهبود ببخشد.