به گزارش پایگاه خبری ربیع، حسین گلرخی در گفت‌وگو با خبرنگار ربیع با اشاره به پنهان بودن حوزه روان اظهار کرد: این بخش بسیار اثرگذار و حیاتی در وجود انسان‌هااست و بزرگترین تمایز آن با جسم پنهان بودن آن است، افراد از درد جسم درک عینی دارند و باید برای رفع آن اقداماتی را انجام دهند، اما درد در روان نمود عینی ندارد و انسان‌ها سال‌ها با آسیب‌های این حوزه زندگی می‌کنند، بدون اینکه متوجه باشند هزینه مربوط به آن آسیب را پرداخت می‌کنند.

وی افزود: سلامت روان نقش بسیار مهمی در افزایش رضایت از زندگی و سایر فاکتورهای مثبت مانند بهره‌وری، آرامش، دارد و تمرکز در سلامت روان ریشه دارد و میوه آن رضایت از زندگی است، بنابراین به همان میزان اگر سلامت روان آسیب ببیند در زندگی و ابعاد مختلف آسیب ایجاد می‌شود و یکی پس از دیگری در انسان شکل می‌گیرد و گاهی اوقات افراد متوجه تغییر نمی‌شوند.

روانشناس و مشاور خانواده با اشاره به اهمیت حضور روانشناس در جامعه گفت: وجود روانشناس می‌تواند ارتقا سلامت روان و رفع آسیب‌ها را به همراه داشته باشد، همچنین در زمینه توسعه فردی آشناشدن با مهارت‌ها، تکنیک‌ها، می‌تواند افراد را جلوتر ببرد و موجب بازدهی بیشتر و استفاده بهتر از ظرفیت روان شود و به اهداف خود دست یابند.

وی ادامه داد: ارتباط‌ها و روابط میان انسان‌ها در جامعه توسط روانشناس بهبود و ارتقا می‌یابد، افرادی که در ارتباط با اطرافیان مشکل دارند، آسیب روانی وجود ندارد اما فرد فاقد مهارت‌های ارتباطی است و باورهای معیوب در مورد ارتباط با اطرافیان دارد، ارتباط با اعضای خانواده، همسر و فرزند، دوستان و همکاران، تمام این ارتباطات می‌تواند مشمول این بخش باشد.

گلرخی خاطرنشان کرد: در سطح کلان تمام موارد فردی یک کل واحد به نام جامعه را تشکیل می‌دهد، زمانی که سلامت روان افراد ارتقا یابد، جامعه از منظر روانی در سطح بسیار خوبی قرار می‌گیرد و هم افزا خواهد بود.

روانشناس و مشاور خانواده اضافه کرد: سلامت روان اتفاق هم افزایی است و اگر در گستره جامعه شکل بگیرد، نقطه مقابل یک جامعه مضطرب ایجاد می‌شود و آسیبی مانند بزه، پرخاشگری و اضطراب در حداقل است و مشاور و روانشناس در تمام این سطوح می‌تواند در بالاترین وجه ممکن نقش آفرین باشد.

وی گفت: فاکتورهای سلامت روان با توجه به محیط‌های مختلف تعریف خاص خود را دارد و می‌تواند فاکتورهای اختصاصی خود را داشته باشد، براساس یک نگاه کلی فاکتورها مب‌تواندباور مثبت و سازنده نسبت به خودمان، دیگران و محیط باشد، باورها گاهی اوقات منفی و مخرب است.

گلرخی خاطرنشان کرد: نبود پذیرش سرمنشاء چالش‌های روانی است، باید تناسب و تعادل در توقعات از خود، دیگران، محیط وجود داشته باشد اگر توقعات منطقی و معقول باشد، آرامش را تجربه خواهیم کرد.

فاطمه براتی