به گزارش پایگاه خبری ربیع، هنوز زمان زیادی از سانحه تصادف تانکر سوخت با اتوبوس در سنندج که طی آن، تعداد زیادی از هموطنان‌مان کشته شدند، نمی‌گذرد که در روزهای اخیر، اتفاق مشابه دیگری، این بار در نقطه‌ای دیگر از کشور رقم خورد.
سانحه‌ای که در آن، برخورد اتوبوس تهران-کرمان با تانکر سوخت در محور کاشان-نطنز باعث مصدومیت و فوت تعداد دیگری از هموطنان شد. تأسف و تأثر از این نوع حوادث وقتی به اوج خود می‌رسد که بعد از وقوع حادثه و در پیگیری علل و دلایل احتمالی بروز حادثه، با پاره‌ای عوامل تکراری و همیشگی مواجه می‌شویم که موجب رقم خوردن حادثه‌ای آن هم با این ابعاد گسترده شده است.
از این رو هرچند وقوع این حوادث در کشور ما در دور تکرار افتاده و این گونه اتفاقات، بعد از هر وقوع‌شان، با چند روز ابراز تأسف و تألم، به ورطه فراموشی سپرده می‌شوند، اما واقعیت این است که چنین حوادثی به خصوص از این جهت که بار روانی زیادی را برای جامعه به دنبال دارند نیازمند بازنگری و جلوگیری از تکرار دوباره هستند. در حال حاضر، تصادفات جاده‌ای در کنار مرگ و میرهای ناشی از بیماری‌های قلبی و مغزی، به عنوان اصلی‌ترین عوامل مرگ و میر در کشور معرفی شده‌اند و همین مسأله، می‌تواند حساسیت موضوع و لزوم کنترل خسارات و تلفات ناشی از تصادفات را بیش از پیش روشن سازد.
با توجه به اینکه طبق آمارها، کشور ما در زمینه تلفات ناشی از تصادفات در رتبه خوبی قرار ندارد و با درنظر گرفتن میزان وقوع سوانح جاده‌ای و تلفاتی که ما در طول یک دهه گذشته در این زمینه متحمل شده‌ایم، تدوین یک برنامه مشخص و جامع که بتواند به صورت هدفمند، از تکرار حوادث این چنینی بکاهد، ضرورت دارد.
مواردی مثل هوشمندسازی سیستم حمل و نقل جاده‌ای، اصلاح مقررات مربوط به رانندگی و راهکارهایی برای کاهش سرعت وسایل نقلیه، افزایش سطح ایمنی جاده‌ها و خودروها و بالا بردن استانداردها در این زمینه، تجهیز هر چه بیشتر راهها به سیستمهای روشنایی، همچنین پایش نقاط حادثه‌خیز و از بین بردن آنها، به حداقل رساندن تصادفات ناشی از خستگی و خواب‌آلودگی رانندگان با افزایش سطح آگاهی‌ها، بهبود سیستم نظارت بر ساعت کار رانندگان حمل و نقل عمومی و گسترش هر چه بیشتر استراحتگاههای بین راهی، مواردی هستند که می‌توانند آمار بالای تلفات رانندگی در کشور را قدری پایین بیاورند. به علاوه در این ارتباط، تشدید نظارت‌ها به خصوص در ساعاتی از شبانه‌روز که در آنها شاهد بیشترین تخلفات و تصادفات رانندگی هستیم، ضرورت دوچندان دارد.
حال آن که در رویارویی با این حوادث، عمدتا به عامل انسانی تکیه می‌شود و عواملی مثل خواب‌آلودگی راننده، به عنوان عامل تصادف معرفی می‌شود. این مورد هر چند در بروز این حوادث موثر است، اما قطعا کنترل وقوع این نوع حوادث، صرفا محدود به این مسأله نیست و برای رسیدن به افق کشوری با تصادفات اندک، شاید بیش و پیش از هر چیز دیگر، نیازمند دغدغه‌مندی مسئولان برای تدوین طرح و برنامه‌هایی به منظور بهبود وضعیت در این باره هستیم.