دوراندیشـی
تأکید بر بررسی جوانب کارها و استفاده از فکر و نظـر دیگران همواره یکی از توصیه‌های پیشوایان دین اسلام بوده است. مولانا نیز در مثنوی با استناد به حدیثی از پیامبر (ص) با زبانی بسیار ساده و روان به اهمیت دوراندیشی و حــزم در امور تأکید می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، تأکید بر بررسی جوانب کارها و استفاده از فکر و نظـر دیگران همواره یکی از توصیه‌های پیشوایان دین اسلام بوده است. مولانا نیز در مثنوی با استناد به حدیثی از پیامبر (ص) با زبانی بسیار ساده و روان به اهمیت دوراندیشی و حــزم در امور تأکید می‌کند و می‌فرماید انسان‌های خردمند با بررسی امـور، عجولانه تصمیم نمی‌گیرند و همواره عاقبت و نتیجه کارها را پیش چشم مجسم می‌کنند: «راست فرموده‌ست با ما مصطفی/قطب و شاهنشاه و دریای صفا/کانچـه جاهل دید خواهد عاقبت/عاقلان بیننــد ز اول مرتبت» وی می‌گوید درست است که در ابتدا، انسان به عاقبت امری آگاهی ندارد با این حال شخص خردمنــد به نهایت کارها آگاهی دارد و انسانی جاهل است که دوراندیشی در امور را از یاد ببرد: «کارها ز آغاز اگر غیب‌ست و سـرّ/ عاقل اول دید و آخــر آن مصرّ/ اولش پوشیـده باشد و آخر آن/عاقل و جاهل ببیند در عیان…» سپس به تفسیر معنای حزم یا دوراندیشی می‌پردازد و می‌فرماید حسن ظن داشتن و خود را در جایگاه امن و امان دانستن کار انسان‌های ظاهـربین و نادان است در حالی که انسان دوراندیش با دنیا و بلاهای احتمالی آن محتاطانه و از سر عقل و تدبیر برخــورد می‌کند. «حزم چه بود؟! بدگمانی در جهــان/ دم به دم بیند بلای ناگهـــان»
عاطفه بازفتی